Ὁ Κάλλιστος ὑπῆρξε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τὰ ἔτη 1350-54 καὶ 1355-63, διάδοχος Ἰσίδωρου τοῦ Α´. Διεκρίθη διὰ τὴν ἀρετὴ καὶ τὴν ἐκκλησιαστική του δρᾶσι. Τιμᾶται δὲ ὡς Ἅγιος τῆς Ἐκκλησίας καὶ ἡ μνήμη αὐτοῦ τελεῖται τῇ 20ῇ Ἰουνίου.

Ὁ Φιλόθεος ἐχρημάτισε μητροπολίτης εἰς τὴν Ἡράκλεια τῆς Θράκης καὶ κατόπιν πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τὰ ἔτη 1353-55 καὶ 1364-1376. Ἦτο φανατικὸς φιλοπαλαμικὸς καὶ ὁπαδὸς Ἰωάννη Στ´ τοῦ Καντακουζηνοῦ· ἡ δὲ δευτέρα του πατριαρχεία συνδέεται μετὰ τῆς ἀνακηρύξεως τοῦ Γρηγορίου Παλαμᾶ ὡς ἁγίου. Οἱ θέσεις του εἶναι ἐμφανεῖς καὶ ἐν τοῖς...

Ὁ Μακάριος ἐπατριάρχευσε δὶς εἰς τὸν οἰκουμενικὸν θρόνον τῆς Κωνσταντινουπόλεως, προηγουμένως δὲ ἦτο μητροπολίτης Σεβαστείας. Κατὰ τὴν πρώτη πατριαρχεία του (1377-1379) προσεπάθησε νὰ ἀποκαταστήσῃ τὴν κανονικὴ τάξι. Ὡστόσο καθῃρέθη καὶ ἐξεθρονίσθη παρὰ τῶν ἀντιπάλων του πολιτικοῖς κινήτροις. Παρέμεινε εἰς αὐστηρὸν περιορισμὸν μέχρι τὴν δευτέρα ἄνοδό του εἰς τὸν πατριαρχικὸ θρόνο,...

Ὑπῆρξε λόγιος καὶ διαπρεπὴς ἱεράρχης, χρηματίσας Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τὰ ἔτη 1380-1388. Ἠγωνίσθη μὲν διὰ τὴν τήρησιν τῶν κανόνων τῆς Ἐκκλησίας, εἰργάσθη δὲ πολὺ καὶ διὰ τὴν κατάπαυσι τῆς διαμάχης μεταξὺ Ἰωάννου Ε´ καὶ Ἀνδρονίκου Δ´ τῶν Παλαιολόγων. Ἔγραψε πολλὰς πραγματείας καὶ ἐξέδωσε πολλὰς συνοδικὰς πράξεις.

Ἀντώνιος ὁ Δ´ ἐχρημάτησε δὶς Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Ἐπέδειξε ἰδιαίτερο ἐνδιαφέρον διὰ τὰ ἐκκλησιαστικὰ προβλήματα τοῦ Πατριαρχείου, καὶ μάλλιστα τῆς Βλαχίας. Ἠγωνίσθη διὰ τὴν ἀνύψωσι τοῦ μοναστικοῦ βίου καὶ τὴν ἐπίλυσι τῶν προβλημάτων του, ἰδιαιτέρως εἰς τὸ Ἅγιο Ὄρος, καὶ προσεπάθησε νὰ κινητοποιήσῃ τοὺς χριστιανοὺς ἡγεμόνας (Πολωνίας, Οὐγγαρίας κ.ἄ) ἐναντίον τῶν...

Λόγιος ἱεράρχης. Πρὸ τῆς ἑκλογῆς του εἰς τὸν πατριαρχικὸν θρόνο ἐχρημάτισε χαρτοφύλαξ καὶ διεκρίθη διὰ τὴν σπουδαία θεολογική του μόρφωσι. Ἀνεδείχθη εἰς σφοδρὸ πολέμιο τῶν Λατίνων καὶ τῆς ἑνωτικῆς πολιτικῆς τοῦ αὐτοκράτορος Μιχαήλ Η´ τοῦ Παλαιολόγου (1261-1282), ἀπὸ τὸν ὁποῖο καὶ ἐφυλακίσθη. Κατὰ τὴν περίοδο τῆς φυλακίσεώς του, μετέβαλε τὴν...

Λόγιος ἱεράρχης. Κύπριος τῇ καταγωγῇ, ἐγεννήθη περὶ τῷ 1241 καὶ ἐσπούδασε μέχρι τὸ 1256. Συνέχισε τὶς σπουδές του ἐν Νικαίᾳ καὶ Κωνσταντινουπόλει, μαθητεύσας παρὰ τοῦ μεγάλου λογοθέτου καὶ σοφοῦ Γεώργιου Ἀκροπολίτου. Ἀκολούθως ἐνετάχθη εἰς τὸν κλῆρο τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ συνεδέθη τῷ παλατίῳ. Ὁ αὐτοκράτωρ Μιχαὴλ Παλαιολόγος (1259-1282) τὸν ἐχρησιμοποίησε ὡς...

Κατήγετο ἐκ τῆς Ἀλεξανδρουπόλεως καὶ εἰς πολὺ νεαρὰ ἡλικία ἠσπάσθη τὸν μοναχικὸ βίο, ασκητεύσαντος ἐν τῷ Ἁγίῳ Ὄρει καὶ εἰς τὸ ὅρος Γόνο τῆς Θράκης. Διεκρίνετο διὰ τὴν αὐστηρότητα τῶν ἀντιλήψεών του· οὐχὶ μόνον εἰς τὸν μοναχικὸ βίο, ἀλλ᾽ ὡσαύτως καὶ εἰς τὴν ποιμαντικὴ δραστηριότητα τοῦ κλήρου καὶ ἰδιαιτέρως τῶν...

Ἀνεδείχθη εἰς συνετὸ καὶ ὑπεύθυνο πατριάρχη, ὀ ὁποῖος ἀντέδρασε ἐπανειλημμένως εἰς τὰς αὐθαιρέτας πρωτοβουλίας τοῦ αὐτοκράτορος Ἀνδρόνικου Β´ τοῦ Παλαιολόγου (1282-1328). Τελικῶς, ἠναγκάστηκε νὰ παραιτηθῇ ἀπὸ τὸν θρόνο καὶ νὰ ἀποσυρθῇ εἰς τὴν ἰδιαιτέρα πατρίδα του, τὴν Σῳζόπολι, ὅπου καὶ ἀπέθανε.

Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως. Διαδέχθηκε τὸν Πατριάρχη Γερμανό Β´(1222-1240) καὶ πατριάρχευσε ἐπί τρεῖς μόνο μῆνες. Ἦταν ἡγούμενος τῆς Μονῆς Ὑακίνθου στὴ Νίκαια, ἀλλά ἡ σύντομη πατριαρχεία του δὲν παρέσχε τὴ δυνατότητα σημαντικῆς προσφορᾶς.

Ἡ πατριαρχεία του διακρίνεται διὰ τὴν μετριοπάθεια καὶ τὴν σύνεσι τὴν ὁποία ἐπέδειξε, τόσο εἰς τὰς σχέσεις τῷ παπικῷ θρόνῳ ὅσο καὶ εἰς τὴν ἄσκησιν τῆς ἐσωτερικῆς διοικήσεως τῶν μητροπόλεων τῆς δικαιοδοσίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου. Τοῦτο φαίνεται καὶ ἀπὸ τὰς συνοδικὰς ἀποφάσεις διὰ τὸ μεταθετὸ τῶν ἀρχιερέων, διὰ τὴ χρήσιν...

Ὁ Ἀρσένιος ὁ ἐπονομαζόμενος Αὐτωρειανός, ἐγεννήθη καὶ ἀνετράφη ἐν Κωνσταντινουπόλει. Ἦταν γόνος σημαντικῆς οἰκογενείας (ὁ πατέρας τοῦ εἶχε τιμηθεῖ μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ «Κριτοῦ τοῦ δρόμου»). Τὸ κοσμικό του ὄνομα ἦταν Γεώργιος, ἀλλὰ μετωνομάσθη Γεννάδιος, ὅταν ἠσπάσθη τὸν μοναχικὸ βίο ἐν ἱερᾷ μονῇ τῆς Πόλεως καὶ ὕστερον τῆς Βιθυνίας. Ἔχαιρε...