Ἅγιος Ἰωάννης Γενῆ Μαχαλλὲ

Στὴν βόρεια ἄκρη τοῦ Βοσπόρου, ἡ Νέα Συνοικία (Γενῆ Μαχαλλέ) ἦταν τὸ 1862, κατὰ τὸν Σκαρλᾶτο Βυζάντιο, συνοικισμὸς «χριστιανῶν, ναυτῶν τῶν πλείστων, καὶ ἁλιέων». Σιγὰ σιγὰ καὶ μὲ τὴν προσέλευση ἐποίκων παρατηρεῖται ἄνθηση καὶ στὰ 1905 στὸ χωριὸ λειτουργεῖ Σχολὴ Ἀρρένων καὶ Νηπιοπαρθεναγωγεῖον. Ὁ ναός, ποὺ χρειάζεται ἐπειγόντως συντήρηση, ὅπως μαρτυρεῖ καὶ ἡ φωτογραφία τῆς ὀροφῆς, θεμελιώθηκε στὴν ἴδια θέση ὅπου προϋπῆρχε ἀπὸ τὸ 1530 ναΐσκος, πρὸς τιμὴν τοῦ Ἰωάννου τοῦ Προδρόμου, ὡς μετόχι τῆς Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τοῦ Μαύρου Μώλου.
Τὸ ἁγίασμα βρίσκεται σὲ ὑπόγειο θολωτὸ χῶρο στὴν βόρεια πλευρὰ τοῦ ναοῦ καὶ θεωρεῖται εὐεργετικὸ γιὰ τοὺς ἐλονοσοῦντες καὶ τοὺς βαρηκόους.

Ἰσμήνη Καπάνταη
Ἐκκλησίες στὴν Κωνσταντινούπολη
Νικόλαος Γκίνης – Κωνσταντῖνος Στράτος