Τὸ σύγγραμμα τοῦ Δωροθέου γράφει Τίτον, ὡς καὶ ὁ παρὰ Νικηφόρῳ πατριάρχῃ κατάλογος καὶ ὁ τοῦ Καλλίστου Ξανθοπούλου. Ὁ παρὰ Leunclavii κατάλογος ὀνομάζει Τράτον. Ὁ Ματθαῖος Κιγάλας ἔγραψε «Τάρατος ὁ καὶ Τίτος», ὅπερ τοσοῦτον ἠλλοιώθη παρὰ Φιλίππῳ Κυπρίῳ, ὥστε κατήντησεν ἀγνώριστον· δηλαδή «Τάρατος, ὁ Κιτήτης» (!!). Παρά τισι καταλόγοις ἔτη τῆς ἐπισκοπῆς τοῦ Τίτου γράφονται τριάκοντα πέντε καὶ μῆνες ἕξ· παρ᾽ ἀρχαιοτέροις ὅμως τριάκοντα. Ὅσῳ ὀλιγώτερα, τοσοῦτον ἡ χρονολογία εὐοδοῦται.
Ἐπὶ τοῦ Τίτου κατὰ τῶν χριστιανῶν ἐμαίνοντο οἱ διωγμοὶ τῶν αὐτοκρατόρων Δεκίου, Γάλλου καὶ Οὐαλεριανοῦ.
Ὁ Συναξαριστὴς τοῦ Νικοδήμου ποιεῖται μνείαν τοῦ ἱεροῦ Τίτου τῇ 4ῃ Ἰουνίου.

Μανουήλ Ι. Γεδεών
«Πατριαρχικοὶ πίνακες»