Ὅτι ἡ κατάστασις τῆς Ἐκκλησίας ἦν θλιβερωτάτη τότε, δείκνυσι καὶ ἡ τῷ θανάτῳ τοῦ Πέτρου ἐπακολουθήσασα χηρεία· διότι ὁ διάδοχος αὐτοῦ Θωμᾶς Β´, ἐξελέγη πατριάρχης Κων/πόλεως ἕξ μῆνας καὶ δέκα ἕξ ἡμέρας μετὰ τὸν θάνατον τοῦ Πέτρου, ἐκράτησε δὲ τοὺς οἴακας τῆς Ἐκκλησίας ἔτη τρία, κατὰ Θεοφάνην, ἔτη δύο καὶ μῆνας ἑπτά, κατὰ τὸν τοῦ πατριάρχου Νικηφόρου κατάλογον, ᾧ συμφωνεῖ καὶ Νικηφόρος ὁ Κάλλιστος· ὁ παρὰ Λεουγκλαβίῳ κατάλογος ἀριθμεῖ ἔτη τέσσαρα καὶ μῆνας ἑπτά.
Ἐχειροτονήθη τῷ ἁγίῳ καὶ μεγάλῳ Σαββάτῳ τοῦ ἔτους 665, ἀπεβίωσε δὲ τῷ 668. Ἦν διάκονος καὶ αὐτὸς τῆς ἐκκλησίας, ἧς εἰς διοίκησιν ἐκλήθη, καὶ ἐτιμᾶτο διὰ τοῦ ὀφφικίου τοῦ χαρτοφύλακος· ὁ δὲ Νικηφόρος Κάλλιστος ἐν τῷ πατριαρχικῷ αὐτοῦ καταλόγῳ γράφει ὅτι Θωμᾶς Β´ ὁ ἀπὸ διακόνων ἦν καὶ νοτάριος, καὶ ρεφερενδάριος, καὶ καγκελλάριος τοῦ πατριαρχείου, καὶ διευθυντὴς τοῦ Γηροκομείου τῆς Σκάλας, ἄγνωστον τίνος, καὶ διευθυντὴς τοῦ ἐν Νεαπόλει Πτωχοτροφείου βεβαίως, ἴσως ἀλληλοδιαδόχως κοσμήσας τὰς ἀρχὰς ταύτας.
Πλείω περὶ τοῦ πατριάρχου Θωμὰ Β´ ἀγνοοῦμεν· ἀρκετὸν ὅμως ἐστιν εἰς ἡμᾶς ὅτι ἦν εὐσεβής, οἷος καὶ ὁ τοῦτον ἐν τῷ πατριαρχικῷ θρόνῳ διαδεξάμενος· τοῦ μακαρίου Θωμὰ Β´ ποιεῖται μνήμη ἡ ὀρθόδοξος ἐκκλησία τῇ 16ῃ Νοεμβρίου.
Μανουήλ Ι. Γεδεών
«Πατριαρχικοὶ πίνακες»