Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (907-912)
Ἀκολούθησε ἀπὸ πολὺ νωρὶς τὸν μοναχικὸ βίο και υπῆρξε πνευματικὸς τοῦ αὐτοκράτορα Λέοντος ΣΤ´ τοῦ Σοφοῦ (886-912), ἀπὸ τὸν ὁποῖο τιμήθηκε καὶ μὲ τὸ ἀξίωμα τοῦ συγκέλλου.
Μετὰ τὴν ἀπομάκρυνση τοῦ πατριάρχου Νικολάου Α´ τοῦ Μυστικοῦ (α´ 901-907, β´ 912-925) λόγῳ τοῦ τετάρτου γάμου τοῦ αὐτοκράτορα, ὁ Εὐθύμιος πείστηκε νὰ ἀνέλθῃ στὸν Πατριαρχικὸ Θρόνο τῆς βασιλεύουσας.
Μετὰ τὸν θάνατο ὅμως τοῦ Λέοντος τοῦ Σοφοῦ, ὁ Εὐθύμιος διώχθηκε ἀπὸ τὸν θρόνο, καθαιρέθηκε στὴ σύνοδο ποὺ συνῆλθε στὴ Μαγναῦρα καὶ ἐξορίστηκε στὴ Μονὴ τοῦ Ἀγαθοῦ, ὅπου καὶ πέθανε στὶς 5 Αὐγούστου 917.
Ἐκτὸς τῶν χρονογράφων τῆς ἐποχῆς, τὰ γεγονότα τῆς ζωῆς καὶ δράσης τοῦ Εὐθυμίου διηγεῖται καὶ ὁ Βίος, ὁ ὁποῖος γράφηκε μεταξὺ τῶν ἐτῶν 920 καὶ 925 ἀπὸ ἄγνωστο συγγραφέα καὶ ἔχει ἐκδοθεῖ ἀπὸ τοὺς:
α) C. de Boor, Vita Euthymii, Ein Anecdoton zur Geschichte Leos des Weisen, Berlin 1888
β) P. Karlin – Hayter, «Vita St. Euthymii», στὸ Βυζαντιον, τ. 25/27
(1955/1957),
γ) Τοῦ ἰδίου, Vita Euthymii patriarchae CP, Text translation, Introduction and Commentary (Bibliotheque de Byzantion)
δ) A. P. Kazdan, Dve Vizantiiskie Chroniki X veka, Μόσχα 1959.
Ὁ Βίος τοῦ Εὐθυμίου Κωνσταντινουπόλεως ἀποτελεῖ σημαντικὴ ἱστορικὴ πηγὴ γιὰ τὴ βασιλεία τοῦ αὐτοκράτορος Λέοντος ΣΤ´ τοῦ Σοφοῦ.
Τοῦ Εὐθυμίου ἔργα σῴζονται:
α) Δυὸ θεομητορικὲς ὁμιλίες.
β) Κανόνας στὴ Θεοτόκο, ἀνέκδοτος (Κώδικας Ξενοφ. 69 στὸ Ἅγιο Ὄρος).
Σ. Δ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗΣ