Μακαριώτατε καὶ Ἁγιώτατε Πατριάρχα Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι λίαν ἀγαπητὲ Ἀδελφὲ καὶ Συλλειτουργὲ κύριε Κύριλλε, καλῶς ἤλθετε εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, τὴν Νέαν Ρώμην, ἀπὸ τὴν ὁποίαν ἦλθεν εἰς τὴν μεγάλην Πατρίδα Σας τὸ φῶς τοῦ Εὐαγγελίου! Καλῶς ἤλθετε εἰς τὴν καθέδραν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, Σεῖς καὶ ἡ τιμία Πατριαρχικὴ συνοδεία Σας!
Ἡ πρώτη αὕτη ὡς Πατριάρχου ἔλευσίς Σας εἰς τὰς αὐλὰς τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, Μακαριώτατε, τὰς ὁποίας βεβαίως ἔχετε κατ’ ἐπανάληψιν καὶ εἰς τὸ παρελθόν, ὑπὸ ἄλλην ἰδιότητα, ἐπισκεφθῆ, ἀποτελεῖ δι’ ἡμᾶς καὶ τὴν περὶ ἡμᾶς Ἁγίαν καὶ Ἱερὰν Σύνοδον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου αἰτίαν πολλῆς χαρᾶς καὶ βαθείας συγκινήσεως! Μετὰ τὴν πρὸ ὀλίγων μηνῶν ἐν ὥραις αἰσίαις καὶ ἐπ’ ἐλπίσι χρησταῖς ὅλως ἐπαξίαν ἐκλογὴν καὶ ἐγκαθίδρυσίν Σας εἰς τὸν ἅγιον Πατριαρχικὸν Θρόνον Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας, εἰς διαδοχὴν τοῦ μακαρίᾳ τῆ λήξει γενομένου πολυκλαύστου προκατόχου Σας καὶ πολυφιλήτου Ἀδελφοῦ ἡμῶν κυροῦ Ἀλεξίου τοῦ Β΄, ἰδοὺ σήμερον Σᾶς ἔχομεν καὶ σωματικῶς ἐν μέσῳ ἡμῶν, φιλάδελφον, χαριτέμφορον, εἰρηνοφόρον, κομιστὴν τῆς ἀγάπης καὶ εὐλαβείας τῆς ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ρωσίας, τῆς σεβασμίας αὐτῆς Ἱεραρχίας καὶ τοῦ πιστοῦ ρωσικοῦ λαοῦ. «Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες» Σας, ἅγιε καὶ πεφιλημένε Ἀδελφέ, «πόδες εὐαγγελιζόμενοι εἰρήνην, πόδες Πρωθιεράρχου εὐαγγελιζομένου ἀγαθά»! Εὐλογημένη ἡ ἄφιξίς Σας καὶ εὐλογημένη ἡ παραμονή Σας! «Εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου»!
Ἡ γνωριμία ἡμῶν, Μακαριώτατε, μετὰ τῆς Ὑμετέρας ἀγάπης εἶναι παλαιά. Σᾶς ἐγνωρίσαμεν νεαρὸν ἀκόμη καὶ φέρελπιν Ἀρχιμανδρίτην, ἐκπρόσωπον τῆς Ἐκκλησίας Ρωσίας εἰς τὸ Παγκόσμιον Συμβούλιον Ἐκκλησιῶν καὶ εἰς ἄλλα διεκκλησιαστικὰ σώματα καὶ συνέδρια, ὡς Ἐπίσκοπον κατόπιν, καὶ ἀργότερον Ἀρχιεπίσκοπον, Βύμποργκ, ἔτι μᾶλλον δὲ ὡς Μητροπολίτην Σμολένσκ καὶ ὑπεύθυνον τοῦ Τμήματος Ἐξωτερικῶν ἐκκλησιαστικῶν σχέσεων τοῦ Πατριαρχείου Σας, ὑφ’ ἥν ἰδιότητά Σας εἴχομεν τὴν χαρὰν νὰ συνεργασθῶμεν ἐγγύτερον κατ’ ἐπανάληψιν. Ἐν τῶ προσώπῳ Σας διεκρίναμεν τὸν πολυτάλαντον ἐκκλησιαστικὸν ἄνδρα, τὸν ἱκανὸν διαχειριστὴν τῶν λεπτῶν τῆς Ἐκκλησίας ὑποθέσεων, τὸν διακεκριμένον Θεολόγον καὶ τίμιον ἐργάτην τοῦ Εὐαγγελίου. Τοιουτοτρόπως, τὸ ὅτι τὸ ἐκλεκτορικὸν σῶμα ἐπέβλεψεν ἐφ’ Ὑμᾶς ἵνα ἀναδεχθῆτε τὴν Πατριαρχικὴν τῆς ἁγιωτάτης Ρωσικῆς Ἐκκλησίας εὐθύνην καὶ τιμὴν δὲν μᾶς ἐξέπληξεν, ἀλλὰ τὸ εἴδομεν ὡς τὴν φυσικὴν ἐξέλιξιν τῶν πραγμάτων, ἐπὶ τῆ ὁποίᾳ καὶ εἰλικρινῶς ἐχάρημεν καὶ ἐδοξάσαμεν τὸ πανάγιον ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος ἔθεσε τὸν λύχνον Αὐτοῦ τὸν φαεινὸν ἐπὶ τὴν μεγάλην τῆς ἁγίας Ρωσικῆς Καθέδρας λυχνίαν!
Σᾶς ὑποδεχόμεθα, λοιπόν, Μακαριώτατε, τετρακόσια εἴκοσιν ἀκριβῶς ἔτη μετὰ τὴν ὑπὸ τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου ἡμῶν Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κυροῦ Ἱερεμίου Β΄, τοῦ Τρανοῦ, ἀνύψωσιν τοῦ μακαριστοῦ προκατόχου Σας Μητροπολίτου Ἰὼβ εἰς Πατριάρχην Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας, Σᾶς ὑποδεχόμεθα -λέγομεν- μὲ σκιρτήματα καρδίας ἀγαπώσης πολὺ καὶ μετὰ τιμῆς βαθυτάτης. Ὑποδεχόμεθα τὸν διάδοχον τοῦ Ἰὼβ ἐκείνου, τοῦ Μάρτυρος Φιλίππου, τοῦ θεολογικωτάτου Φιλαρέτου, τοῦ σοφοῦ διδασκάλου Πλάτωνος, τοῦ μεγάλου Ἱεραποστόλου Ἰννοκεντίου, τοῦ Ἁγίου τῆς ὑπομονῆς Τύχωνος καὶ πλειάδος ἄλλων διακεκριμένων Πρωθιεραρχῶν, οἱ ὁποῖοι ἐκλέϊσαν μὲ ἀρετήν, σοφίαν, ἁγιότητα, μαρτύριον καὶ ὁμολογίαν Χριστοῦ τὸν Θρόνον Σας. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι αἱ ψυχαὶ πάντων αὐτῶν χαίρονται ἐπὶ τῇ προαγωγῇ Σας καὶ αἱ ἅγιαι εὐχαί των μᾶς συνοδεύουν πάντας καὶ τὴν ὥραν ταύτην.
Ἐκλήθητε, Ἅγιε Ἀδελφέ, ἐπὶ τοὺς οἴακας τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας καὶ πάσης Ρωσίας, οὐχὶ βεβαίως ὑπὸ τὰς σκληρὰς συνθήκας ὑπὸ τὰς ὁποίας ἐκλήθησαν οἱ ἀοίδιμοι προκάτοχοί Σας ἀπὸ Τύχωνος τοῦ ἐν Ἁγίοις μέχρι καὶ τοῦ ἀμέσου προκατόχου Σας Ἀλεξίου τοῦ Β΄, ὅμως οὐχὶ καὶ εἰς ἡμέρας ἐαρινὰς διὰ τὴν ἀνθρωπότητα καὶ ἀνεφέλους. Κρίσις πνευματική, κρίσις ἠθική, κρίσις οἰκονομική, κρίσις πολυώνυμος, σοβεῖ ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς γῆς! Ναὶ μὲν, ἡ μαχητικὴ ἀθεΐα ὑπεχώρησε πλέον σχεδὸν πανταχόθεν, ἡ πρακτικὴ ὅμως ἀθεΐα τῆς αὐταρκείας, τῆς ἀκηδίας καὶ τοῦ εὐδαιμονισμοῦ ἀνθεῖ καὶ γαυριᾶ! Εἰς τὸ ὄνομα δῆθεν τοῦ Θεοῦ ἀλαλάζουν καὶ σήμερον τύμπανα πολεμικὰ καὶ χύνονται αἵματα καὶ πληθυσμοὶ μεγάλοι ἐκριζοῦνται καὶ καθίστανται πρόσφυγες! Φανατισμοὶ θρησκευτικοὶ καὶ ἐθνικιστικοὶ ἀναπτύσσονται, πατρίδες ἀλλάζουν χεῖρας, τὸ ἀνθρώπινον πρόσωπον ταπεινοῦται καὶ εὐτελίζεται μὲ τὸ ἀποφώλιον «τράφικινγκ», τὴν ἐκμετάλλευσιν παιδιῶν καὶ γυναικῶν, τὴν διακίνησιν ναρκωτικῶν οὐσιῶν κ.ο.κ. Καὶ οἱ Χριστιανοί, ἀντὶ νὰ εἴμεθα σύμψυχοι καὶ ἡνωμένοι ἐν ἑνὶ πνεύματι καὶ μιᾶ καρδίᾳ, προκειμένου ὁ λόγος τῆς ἐν ἡμῖν ἐλπίδος νὰ εἶναι πειστικός, ταλανιζόμεθα ὑπὸ σχισμάτων καὶ ἐρίδων καὶ μικροφιλοτιμιῶν, τόσον εἰς παγχριστιανικὸν ἐπίπεδον, ὅσον, ὡς μὴ ὤφελε, καὶ εἰς ἐνδορθόδοξον, πολλὴν ὑπέχοντες εὐθύνην ἐνώπιον τοῦ Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ, τοῦ ἀπαιτοῦντος νὰ ἔχωμεν ἀγάπην, εἰρήνην καὶ ἑνότητα μεταξὺ ἡμῶν, διὰ νὰ λάμπῃ τὸ φῶς ἡμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ κατευθύνωνται διὰ τῶν καλῶν ἡμῶν ἔργων καὶ τοῦ παραδείγματος ἡμῶν οἱ λαοὶ πρὸς τὸν Πατέρα τῶν Φώτων! Ὅμως! Ἐνώπιον ἡμῶν ἔχομεν, Ἁγιώτατε ἀδελφέ, τὰ κοινῇ ἀποφασισθέντα κατὰ τὴν τελευταίαν ἐν Φαναρίῳ συνελθοῦσαν τὸν παρελθόντα Ὀκτώβριον εὐλογημένην Σύναξιν τῶν Προκαθημένων τῶν Ἁγιωτάτων Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν, τῇ συμμετοχῇ καὶ ὁμοφωνίᾳ καὶ τοῦ ἀοιδίμου προκατόχου Σας μακαριστοῦ Πατριάρχου Ἀλεξίου, τὰ ὁποῖα ἐνεργοποιούμενα μέχρι καὶ τῆς ἐν ὄψει Ἁγίας καὶ Μεγάλης Συνόδου τῆς Ὀρθοδοξίας, θὰ μᾶς δώσουν τὴν καλὴν εὐκαιρίαν νὰ παράσχουν τὴν πρέπουσαν μαρτυρίαν καὶ ἐνδοοικογενειακῶς, οὕτως εἰπεῖν, εἰς τὸν Χριστιανικὸν κόσμον, ἀλλὰ καὶ εἰς τοὺς θύραθεν, οἱ ὁποῖοι εὑρίσκονται ἐν ἀπορίᾳ, ἐν ἀγωνίᾳ καὶ ἐν συγχύσει πολλῇ. Ἡ ἐν Γενεύῃ μόλις πρὸ ὀλίγων ἡμερῶν πραγματοποιηθεῖσα κοινὴ Προσυνοδικὴ Διάσκεψις, τὸ ἐν αὐτῇ ἐπικρατῆσαν πνεῦμα ἑνότητος καὶ ἀγάπης, καὶ αἱ θεοφιλεῖς αὐτῆς καὶ ὁμόφωνοι ἀποφάσεις, ὄχι μόνον χαρίζουν πολλὰς ἐλπίδας, ἀλλ’ ἀποτελοῦν ἐν ταὐτῷ καὶ ὑπόδειγμα διὰ τὰ ἐν τοῖς ἐφ’ ἑξῆς!
Μακαριώτατε! Ἐγεννήθητε ἐντὸς λεϋιτικῆς οἰκογενείας καὶ ἐγαλουχήθητε τὴν εὐσέβειαν ὑπὸ τοῦ ἱερέως πατρός Σας, ὥστε νὰ ἰσχύῃ καὶ δι’ Ὑμᾶς τὸ παύλειον: «ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφῖσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ» (Β΄ Τιμ. 3: 15). Ἐγεννήθητε δὲ διαρκούσης τῆς «μεγάλης νυκτὸς» καὶ μειράκιον ἀκόμη ἐλάβετε πεῖραν τοῦ πρὸ πεντηκονταετίας ἀκριβῶς ἐκσπάσαντος φοβεροῦ διωγμοῦ κατὰ τῆς Ἐκκλησίας. Ἠνδρώθητε εἰς ἡμέρας σκληρὰς καὶ ἐσφυρηλατήθητε ὡς ὁ σίδηρος ἐπὶ τοῦ ἄκμονος. Ταῦτα πάντα ἦσαν οἰκονομία Θεοῦ, διὰ νὰ εὑρεθῆτε ἕτοιμος, καλῶς κατηρτισμένος τὰ ἐκκλησιαστικὰ καὶ λαμπρῶς προγεγυμνασμένος καὶ πεῖραν ἀγωνιστικὴν ἔχων οὐ τὴν τυχοῦσαν, τώρα ποὺ ἀνελάβετε εἰς τοὺς ὤμους σας τὰ μεγάλα βάρη τῆς Πατριαρχικῆς εὐθύνης καὶ ἔχετε ἐνώπιόν Σας μεγαλυτέρους καὶ κρισιμωτέρους ἀγῶνας! Αὐτὰ τὰ προσόντα, μαζὶ μἐ τὴν εὐρεῖαν μόρφωσίν Σας, τὴν πνευματικὴν καλλιέργειάν Σας, τοὺς ἀνοικτοὺς ὁρίζοντας τῆς σκέψεώς Σας, τὴν πολύμορφον ἀρετήν Σας, τὸ πλῆθος τῶν ἀνὰ τὸν κόσμον γνωριμιῶν Σας καὶ τὴν ἐμπιστοσύνην καὶ ἀγάπην τῆς Ἱεραρχίας, τοῦ κλήρου καὶ τοῦ λαοῦ Σας, προμνηστεύονται λαμπρὰν καὶ καρποφόρον Πατριαρχίαν! Σᾶς βεβαιοῦμεν ὅτι εὑρισκόμεθα δίπλα Σας! Σᾶς τείνομεν δεξιὰν εἰλικρινοῦς ἀγάπης καὶ ἀνυποκρίτου φιλαδελφίας! Εἴμεθα ἕτοιμοι νὰ συνεργασθῶμεν μαζί Σας, εἰς τὰ πλαίσια τῆς κανονικῆς τάξεως καὶ τῶν ἀπ’ αἰῶνος ἱερῶν ἐκκλησιαστικῶν θεσμίων καὶ σεβασμίων παραδόσεων, ἐν εὐθύτητι καρδίας κατενώπιον Θεοῦ, διὰ τὸ καλὸν ὄχι μόνον τῶν δύο Ἐκκλησιῶν ἡμῶν, ἀλλὰ καὶ τῆς καθόλου Ὀρθοδοξίας καὶ ὅλου τοῦ Χριστιανικοῦ κόσμου!
Ὡς εὖ παρέστητε, Μακαριώτατε καὶ Ἁγιώτατε ἀδελφέ! Παρακαλοῦμεν ἡ ἐπίσκεψίς Σας αὕτη νὰ εἶναι ἡ πρώτη μιᾶς σειρᾶς πολλῶν εὐλογημένων ἐπισκέψεών Σας ἐνταῦθα! Ἡ ἀδελφικὴ ἡμῶν ἀγκάλη θὰ εἶναι πάντοτε ἀνοικτὴ δι’ Ὑμᾶς καὶ τοὺς τιμίους συνεργάτας Σας ἐν Κυρίῳ! Πολλὰ καὶ σωτήρια τὰ ἔτη Σας!