Ἱερώτατε καί ἀγαπητέ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ Μητροπολῖτα Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας κύριε Παΐσιε,
Ἱερώτατοι καί ἀγαπητοί  ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε κύριε Γενικέ Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος,
Κύριε Βουλευτά, κ. Νομάρχα, κ. Δήμαρχοι,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μετά πολλῆς τῆς χαρᾶς σᾶς δεξιούμεθα  σήμερον μετά τήν εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίαν διά τήν θεοφρούρητον Ἱεράν Μητρόπολιν Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας τοῦ ἀδελφοῦ καί συλλειτουργοῦ ἡμῶν κυρίου Παϊσίου, γνωστοῦ καί ἀγαπητοῦ εἰς ὅλους ἕνεκα τῆς εὐδοκίμου ὑπηρεσίας του εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ρόδου ἐπί μακράν σειράν ἐτῶν.

Ὁ ἄρτι χειροτονηθείς εἰς Ἐπίσκοπον Ἱερώτατος ἀδελφός κατάγεται ἐκ τῆς Ἁγιοτόκου Κεφαλληνίας, ἡ ὁποία ἀνέδειξεν ἀρκετούς Ἁγίους καί λογίους, μεταξύ τῶν ὁποίων διαλάμπει ὁ τοῖς πᾶσι γνωστός Ἅγιος Γεράσιμος. Ἀπό πολλῶν ἐτῶν, σχεδόν τεσσαράκοντα, διηκόνησεν εὐδοκίμως τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν ὑπό τάς ἰδιότητας ἀρχικῶς τοῦ Ἀρχιδιακόνου καί μετέπειτα τοῦ Πρωτοσυγκέλλου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ρόδου. Διακρίνεται διά τήν σεμνότητα καί τήν χριστιανικήν ταπείνωσιν αὐτοῦ, τήν ὑπακοήν καί τήν ἀφοσίωσίν του πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν, τήν ποιμαντικήν καί διοικητικήν ἱκανότητά του. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία ἐκτιμήσασα τά προσόντα, τήν ἀρετήν καί τήν ἀφοσίωσίν του, ἐψήφισεν αὐτόν ὁμοφώνως Ἀρχιερέα καί ποιμένα τῆς πρότριτα χηρευσάσης Ἱερᾶς Μητροπόλεως Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας.

Καταγόμενος ἐκ τῆς νήσου Κεφαλληνίας καί διακονήσας τήν Ἐκκλησίαν εἰς τήν νησιωτικήν Ἱεράν Μητρόπολιν Ρόδου, γνωρίζει καλῶς τά προβλήματα διαποιμάνσεως μιᾶς νησιωτικῆς Μητροπόλεως, ἐχούσης τήν ποιμαντικήν εὐθύνην συμπλέγματος νήσων, ὡς ἡ Μητρόπολις διά τήν ὁποίαν ἐπελέγη καί ἐχειροτονήθη. Τό παρελθόν του, ἡ ὥριμος ἡλικία του, ἡ σεμνότης τοῦ χαρακτῆρος του καί ἡ εὐλάβειά του ἐγγυῶνται τήν ἐπιτυχῆ καί θεοφιλῆ ἄσκησιν τῶν νέων πολυευθύνων καί πολυποικίλων καθηκ´όντων του. Εὐχόμεθα ὅλοι ἀπό βάθους καρδίας ὅπως ἡ Χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἡ ἐπιτελέσασα τήν ἀρχιερατικήν ἀλλοίωσιν τοῦ ἀδελφοῦ συνοδεύῃ αὐτόν ἀδιαλείπτως καί τόν φυλάττῃ σῶον, ἔντιμον, ὑγιαίνοντα καί ὀρθοτομοῦντα τόν λόγον τῆς ἀληθείας.

Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία, ἡ ὁποία ἐπέλεξε καί ἐτοποθέτησε τήν Ἱερότητά σου, ἀδελφέ ἅγιε Λέρου, ποιμενάρχην εἰς τήν ἐν Δωδεκανήσῳ εὐαίσθητον Ἱεράν Μητρόπολιν Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας, στηρίζει εἰς σέ πολλάς ἐλπίδας. Χρειαζόμεθα Ἀρχιερεῖς, οἱ ὁποῖοι νά δύνανται νά ἀποκαταστήσουν τήν ἐμπιστοσύνην τοῦ λαοῦ τοῦ Θεοῦ πρός τήν Ἐκκλησίαν καί ἰδιαιτέρως πρός τούς ποιμένας αὐτοῦ κατά τούς παρόντας καιρούς, κατά τούς ὁποίους ἡ ἐμπιστοσύνη αὐτή βάλλεται πολλαχῶς καί ἐπιμόνως. Διότι ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία αἰσθάνεται τήν βαρεῖαν εὐθύνην αὐτῆς διά τάς Ἱεράς Μητροπόλεις τῆς Δωδεκανήσου, μετά τῶν ὁποίων συνδέεται διά ἰσχυρῶν καί ἀκαταλύτων δεσμῶν ἀγάπης καί συνεργασίας, ὡς καί διά τήν ἁπανταχοῦ κληρουχίαν αὐτῆς.

Εἶναι γνωστόν, ὅτι κατά τήν περίοδον κατά τήν ὁποίαν ἡ Δωδεκάνησος ἐτέλει ὑπό ἰταλικήν διοίκησιν ἠσκήθησαν ἰσχυρόταται πιέσεις τόσον εἰς τόν πιστόν Ὀρθόδοξον Λαόν, ὅσον καί πρός τό καθ᾿ ἡμᾶς Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, πρός τόν σκοπόν ὅπως διακοπῇ ἡ σχέσις τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τῆς Δωδεκανήσου πρός αὐτό, διά νά καταστοῦν αὗται εὔκολος λεία τοῦ ἐν δράσει ἐκλατινισμοῦ. Οἱ τότε ἀγῶνες τοῦ ἀνθισταμένου λαοῦ τοῦ Θεοῦ ὑπό τήν πνευματικήν καθοδήγησιν τῶν Ἀρχιερέων καί λοιπῶν κληρικῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐσφυρηλάτησαν ἰσχυροτάτους καί ἀδιασπάστους δεσμούς μεταξύ Κωνσταντινουπόλεως καί Δωδεκανήσου, οἱ ὁποῖοι παραμένουν ἀρραγεῖς μέχρι σήμερον καί θά παραμείνουν ἀσφαλῶς καί εἰς τό μέλλον.

Οἱ δεσμοί αὐτοί συντηροῦνται ὄχι χάριν προσωπικῶν σκοπιμοτήτων, ἀλλά χάριν τῆς ἑνότητος τοῦ Γένους, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ ὑψίστην ἀναγκαιότητα ἀπό πάσης ἀπόψεως. Εἶναι, ἄλλωστε, γνωστόν ἐκ τῆς ἱστορίας ὅτι ὁσάκις τό Γένος ἐδιχάσθη ὑπέστη πολλά δεινά, καί ἀκόμη ὅτι τά τμήματα αὐτοῦ τά ὁποῖα ἀπεμακρύνθησαν τῆς Ἐκκλησίας ὑπέστησαν τάς μεγαλυτέρας ἀπωλείας, ἐνίοτε δέ ἀπωλέσθησαν ὁριστικῶς. Ὀφείλομεν συνεπῶς νά ὑπενθυμίζωμεν εἰς ἑαυτούς καί ἀλλήλους τήν ἀνάγκην τῆς ἑνότητος καί νά θυσιάζωμεν προσωπικά ἐνδιαφέροντα καί συμφέροντα ὑπέρ τοῦ κοινοῦ καλοῦ.

Ἔχομεν τήν βεβαιότητα ὅτι σύ, Ἱερώτατε ἀδελφέ Μητροπολῖτα Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας, θά ἐργασθῇς πάσῃ δυνάμει διά τήν διατήρησιν καί σύσφιγξιν τῆς  ἑνότητος τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τοῦ Δωδεκανησιακοῦ Λαοῦ, τόν ὁποῖον μετ᾿ ἀγάπης πολλῆς καί θυσιῶν διηκόνησες μέχρι σήμερον θεοφιλῶς καί εὐδοκίμως.

Ἐπί τούτοις, σέ συγχαίρομεν ἐπί τῇ ἐπαξίᾳ ἀναδείξει σου εἰς ποιμένα καί προστάτην τοῦ φιλοχρίστου καί εὐγενοῦς, τῇ Μητρί δέ Ἐκκλησίᾳ καί ἡμῖν λίαν ἠγαπημένου, λαοῦ τῶν νήσων Λέρου, Καλύμνου καί Ἀστυπαλαίας, ὁ ὁποῖος μετά βαθείας ἱκανοποιήσεως ἤκουσε τήν ἐκλογήν σου εἰς Ἀρχιερέα αὐτοῦ καί ἀναμένει νά σε ὑποδεχθῇ ἐγκαρδίως μετ᾿ ἀγάπης καί τιμῆς εἰς τήν νέαν θέσιν, διά τήν ὁποίαν ἐκρίθης ἄξιος.

Ἐπιλαμβανόμεθα τῆς εὐκαιρίας τῆς παρουσίας κατά τήν εὔσημον ταύτην στιγμήν ἐν ταῖς αὐλαῖς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἱερωτάτου ἀδελφοῦ ἁγίου Ρόδου καί πολλῶν καί ἐκλεκτῶν ἐκ τῶν ἀρχόντων τῆς Δωδεκανήσου διά νά ἀνανεώσωμεν τήν ἔκφρασιν τῆς πρός τόν λαόν αὐτῆς στοργῆς καί μητρικῆς εὐχῆς τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως, ἡ ὁποία ἑορτάζει σήμερα τήν μνήμην τοῦ μεγάλου Ἁγίου της, τοῦ βασιλέως ὁ ὁποῖος ἔδωκε τό ὄνομά του εἰς τήν πόλιν ταύτην τῶν πόλεων, ὅπου ἀπό αἰώνων πολλῶν καί ἡ ἕδρα τοῦ πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Ἀποστέλλοντες δι᾿ ὑμῶν πάντων καί τήν Πατριαρχικήν καί πατρικήν εὐλογίαν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος πρός τό ποίμνιον τῶν πέντε Ἱερῶν Μητροπόλεων καί τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας Πάτμου, εὐχόμεθα εἰς πάντας νά εὐημεροῦν καί νά προοδεύουν εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν καί τῷ Θεῷ εὐάρεστον, διά νά καυχᾶται δι᾿ αὐτούς -διά σᾶς ὅλους- ἡ Μήτηρ ἡμῶν καί πνευματική τροφός Ἐκκλησία αὕτη καί νά παρηγορῆται εἰς τάς πολλάς θλίψεις αὐτῆς, τάς ὁποίας ἐπιτρέπει ὁ Κύριος, καί νά συνεχίζῃ κατά τό δυνατόν ἀπροσκόπτως τήν διακονίαν αὐτῆς πρός τούς ἐγγύς καί τούς μακράν καί νά οἰκοδομῇ τό σῶμα τοῦ Χριστοῦ καί νά ἀπεργάζεται τήν σωτηρίαν τῶν ψυχῶν τῶν τέκνων της.

Ἀδελφέ ἅγιε Λέρου, καί πάλιν, Ἄξιος!