Ἀριθμ. Πρωτ. 1385/2005

Τῷ Ἁγιωτάτῳ καί Μακαριωτάτῳ Πάπᾳ τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης Βενεδίκτῳ ΙϚ´, ἐν Κυρίῳ χαίρειν.

«Ἡ χάρις τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ
καί ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ
καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος
μεθ᾽ ὑμῶν».
(Β´  Κορ. 13, 13).

Μετά πολλῆς χαρᾶς ἐκομισάμεθα τήν ἀπό κς´  παρελθόντος Νοεμβρίου τιμίαν ἀδελφικήν ἐπιστολήν τῆς Ὑμετέρας γερασμίας καί λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς Ἁγιότητος καί ἐδοξάσαμεν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ διά τήν φιλάδελφον ἐπικοινωνίαν.

Τά ἀγαθά αἰσθήματα τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος, παλαιόθεν γνωστά εἰς ἡμᾶς, διαζωγραφίζονται ἀνάγλυφα εἰς τούς λόγους τῆς ἐπιστολῆς καί εὑρίσκουν εὐχάριστον ἀποδοχήν ἐκ μέρους ἡμῶν καί τῆς καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς  Κωνσταντινουπόλεως.

Ὄντως, ἡ συμπλήρωσις τεσσαρακονταετίας ὅλης ἀπό τῆς ἀμοιβαίας ἄρσεως τῶν ἀναθεμάτων, κατά τήν ἱστορικήν καί ἁγίαν ἡμέραν τῆς 7ης  Δεκεμβρίου 1965, ἀποτελεῖ σημαντικήν καί εὐλογημένην ἐπέτειον, τήν ὁποίαν θά ηὐχόμεθα νά εἴμεθα εἰς θέσιν νά ἑορτάσωμεν εἰσοδεύοντες ἀπό κοινοῦ εἰς τήν Γῆν τῆς Ἐπαγγελίας τοῦ κοινοῦ Ποτηρίου, μετά τόσων αἰώνων περιπλάνησιν εἰς τήν ἔρημον τοῦ χωρισμοῦ, μάλιστα δέ μετά τήν ὑπό τῶν δύο ἐκείνων Μωϋσέων, ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν Ἀθηναγόρου καί Παύλου τοῦ Ϛ´ παράδοσιν εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῶν πλακῶν τῆς ἀποκαταστάσεως τῆς ἀρχαίας ἀγάπης, διά τῆς ἱστορικῆς ἐκείνης καί χριστοπρεποῦς πράξεως τοῦ 1965. Οὐχ ἧττον, διά τά πολλά πάθη καί λάθη τοῦ παρελθόντος, ἡ ὁδός διαγράφεται μακρά καί θά χρειασθῇ ὁ νέος Ἰσραήλ τῆς Χάριτος νά ἀναμένῃ νέον Ἰησοῦν Υἱόν Ναυῆ, Ὅστις θά διασχίσῃ τόν Ἰορδάνην τῶν εἰσέτι ὑφισταμένων δυσχερειῶν καί θά τόν ὁδηγήσῃ εἰς τήν μέλι καί γάλα ρέουσαν γῆν. Διακαής πόθος καί ἀσίγαστος προσευχή ἡμῶν εἶναι νά συντάμῃ ὁ Κύριος τόν χρόνον τῆς ἐν τῇ ἐρήμῳ περιπλανήσεως τοῦ λαοῦ Του. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ προσευχή ἡμῶν θά εὕρῃ εὔκαιρον ἀνταπόκρισιν. Ἄλλωστε, κατά τά διαρρεύσαντα τεσσαράκοντα ἔτη ἀπό τῆς ἄρσεως τῶν Ἀναθεμάτων, πολύ καί γλυκύ ὕδωρ ἐπότισεν ἡμᾶς ὁ Κύριος, πολύ μάνα καί πλῆθος εὐλογιῶν ἐδαψίλευσεν εἰς τόν πορευόμενον λαόν Του, διά τε τοῦ Διαλόγου τῆς Ἀγάπης καί δι᾽ ἐκείνου τῆς Ἀληθείας, ἤτοι τοῦ Θεολογικοῦ.

Βεβαίως ὁ τελευταῖος ἐδοκιμάσθη ἐκ τῆς ἐμφανίσεως ὄφεων πολλῶν καί δηλητηριωδῶν. Οὐχ ἧττον, ἀπό κοινοῦ πάντες στρέφομεν τό ὄμμα εἰς τόν ὑψωθέντα ἐπί τοῦ Ξύλου καί, ἰδού, μέ νέαν ζωήν, νέας ἐλπίδας, ἑτοιμαζόμεθα νά χωρήσωμεν εἰς νέαν φάσιν τοῦ διακοπέντος Διαλόγου. Δόξα τῷ Θεῷ καί τούτου καί πάντων ἕνεκεν!

Ἡ χαρά τῆς Θρονικῆς Ἑορτῆς τοῦ καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγιωτάτου καί Ἀποστολικοῦ Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου τῆς Νέας Ρώμης θά ἦτο ὄντως πεπληρωμένη, ἐάν εἴχομεν ἐν μέσῳ ἡμῶν τήν Ὑμετέραν Ἁγιότητα προσωπικῶς, κατά τήν ἐκφρασθεῖσαν, ἄλλωστε, ἱεράν Αὐτῆς ἐπιθυμίαν, ἥτις ἦτο ἐξ ἴσου καί ἡμετέρα. Οὐχ ἧττον, ἡ παρουσία ἐκ προσώπου Αὐτῆς τῆς ὑπό τόν Πρόεδρον τοῦ Ποντιφικοῦ Συμβουλίου διά τήν Προώθησιν τῆς Ἑνότητος τῶν Χριστιανῶν Σεβασμιώτατον Καρδινάλιον κ. Walter Kasper τιμίας Ἀντιπροσωπείας ἐμετρίασε τήν ἐκ τῆς ἀδυναμίας τῆς προσωπικῆς Ὑμῶν παρουσίας λύπην ἡμῶν, τό δέ διαβιβασθέν ὑπό τοῦ διαληφθέντος ἀδελφοῦ Μήνυμα ἀγάπης καί τιμῆς τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος ἐπλήρωσεν εἰλικρινοῦς εὐφροσύνης τάς καρδίας πάντων τῶν περί ἡμᾶς Ἱερωτάτων ἀδελφῶν Ἀρχιερέων καί τήν ἡμετέραν. Πρός τούτοις, ἡ ἐλπίς ὅτι, αἰρομένων θείᾳ συνάρσει τῶν οἱωνδήποτε κωλυμάτων, δέν προβλέπεται νά καθυστερῇ ἡ χαρμόσυνος ἡμέρα, κατά τήν ὁποίαν θά ἔχωμεν τήν τιμήν καί εὐχαρίστησιν νά ὑποδεχθῶμεν Ὑμᾶς εἰς τάς ταπεινάς αὐλάς τοῦ Πρωτοκλήτου, φωτίζει τάς ἡμέρας ἡμῶν καί κινεῖ τό πνεῦμα εἰς συντονωτέραν προσευχήν ὑπέρ Ὑμῶν, ὑπέρ τῆς ἐν Ρώμῃ «ἐκλεκτῆς κυρίας» καί τῶν τέκνων αὐτῆς (πρβλ. Ἰωάν. Β’, 1) καί ὑπέρ τοῦ κοινοῦ τῆς Ἐκκλησίας συμφέροντος.

Δεχθῆτε, Ἁγιώτατε, τήν θερμήν ἡμῶν εὐχαριστίαν διά τε τήν ἐπιστολήν Ὑμῶν καί διά τήν ἀποστολήν τῆς Ὑμετέρας Ἀντιπροσωπείας, ὁμοῦ μετά τῶν εἰλικρινῶν καί ἐγκαρδίων ἀδελφικῶν ἡμῶν εὐχῶν ἐπί τῷ ἀρξαμένῳ νέῳ ἔτει τῆς χρηστότητος Κυρίου. Εἴθε ὁ Πρωτόκλητος Ἀνδρέας μετά τοῦ Κορυφαίου Πέτρου καί πάσης τῆς ἱερᾶς τῶν σεπτῶν Ἀποστόλων χορείας νά εὐλογῶσιν ἄνωθεν τά βήματα Ὑμῶν καί ἡμῶν εἰς ἐργασίαν τοῦ Εὐαγγελίου τῆς Ἀγάπης καί τῆς Εἰρήνης «εἰς δόξαν καί ἔπαινον Θεοῦ» (Φιλιπ. 1, 11).

‚βς´  Ἰανουαρίου λ´ 
Τῆς Ὑμετέρας Ἁγιότητος ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός
+ ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος