Ὁ βαθμὸς τοῦ Β΄ Δομεστίκου εἶναι ἡ πρώτη βαθμίδα, τὸ πρῶτο σκαλὶ τῶν Πατριαρχικῶν χορῶν, ποὺ θὰ ἐξελιχτεῖ ἀργότερα διαδοχικὰ μὲ τὴν προαγωγὴ σὲ Α´ Δομέστικο, Λαμπαδάριo καὶ Πρωτοψάλτη.

Γι´ αὐτὸ στὴ θέση αὐτὴ προσλαμβάνονται πάντοτε πρόσωπα ποὺ διακρίνονται γιὰ τὴν καλλιφωνία καὶ τὴν ἀντοχὴ τους. Ἐνας δὲ τέτοιος νέος ποὺ ἀνεβαίνει στοὺς πατριαρχικοὺς χοροὺς τὰ βρίσκει ὅλα ψαλτικὰ ἄγνωστα. Παρακολουθεῖ τὴν ἐκτέλεση τῆς μουσικῆς καὶ βλέπει ὅτι δὲν εἶναι αὐτὴ ἔτσι ποὺ τὴν εἶχε μάθει ἀπὸ τοὺς ἐξωτερικοὺς δασκάλους του ἢ ὅπως τὴν ἔψαλε καὶ ὁ ἴδιος στοὺς ἐνοριακοὺς ναούς. Ἐκεῖ ἡ μουσικὴ ἤταν διαφορετική. Ἔδω μέσα ἐκπλήσσεται γιὰ τὴv Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσική, ποὺ ἀκούει ἀπὸ τοὺς πατριαρχικοὺς ψάλτες. Τοὺς θαυμάζει γιὰ τὸν ὑπέροχο τρόπο μὲ τὸν ὁποῖο τὴν ἐκτελοῦν. Ἐνθουσιάζεται κι᾽ αὐτὸς ἀπὸ αὐτὴ τὴ μουσικὴ ποὺ ἁγνοοῦσε ὡς τώρα. Γοητεύεται ἀπὸ τοὺς ἀνωτέρους του καὶ πλάθει ὄνειρα γιὰ τὸ μέλλον.

Τέλος, στὸν Παραστατικὸ Πίνακα, ποὺ περιλαμβάνεται στὸ βιβλίο τοῦ Παναγιώτη Ἀντωνέλλη ” Ἡ Βυζαντινὴ Ἐκκλησιαστικὴ Μουσικὴ” ἀναφέρονται κατὰ τὸν Κ΄ αἰώνα στὸν Πάνσεπτο Πατριαρχικὸ Ναό·