Ἱερώτατοι ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Χριστός Ἀνέστη!
Πορευόμενοι ἀνάμεσα στίς συμπληγάδες τῆς ἱστορίας, ὑπερβαίνουμε τήν ἱστορία ἀπόψε ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί καί συνεχίζουμε τήν πορεία μας πρός τά ἔσχατα, συντροφιά μέ τόν Ἀναστημένο Χριστό. Δέν μᾶς κρατᾷ ὁ θάνατος, γιατί πατρίδα μας εἶναι ἡ Χώρα τῶν Ζώντων. Αὐτό μᾶς ὑπενθυμίζει ἰδιαιτέρως ἐδῶ στήν Πόλι τό ψηφιδωτό τῆς Μονῆς τῆς Χώρας, ἐκεῖ πού συναντοῦμε τήν ἄλλη λαμπρή τοιχογραφία μέ τήν εἰς ᾋδου Κάθοδο τοῦ Κυρίου, τοῦ ἀρχηγοῦ καί τελειωτοῦ τῆς Χριστιανικῆς πίστεώς μας.
Δέν μᾶς κρατᾷ ὁ θάνατος, γι’ αὐτό καί λιτανεύουμε τόν Ἀναστημένο Χριστό ἐκεῖ πού φαντάζει ἀπίθανο – ἐδῶ εἰς τάς ἀτραπούς τοῦ Φαναρίου, καί μαζί μας ὅλοι ἐσεῖς πού ἔρχεσθε ἀπό τήν Ἑλλάδα γιά νά μᾶς συνοδεύσετε σ’ αὐτή τήν λιτανεία καί νά ψάλετε μαζί μας τό “Χριστός Ἀνέστη” ἐδῶ στό μέγα Μοναστήρι τῆς Ὀρθοδοξίας πού εἶναι τό Οἰκουμενικόν μας Πατριαρχεῖον, τό πατροπαράδοτον σέβας.
“Εἰ καί ὀλίγοι πάνυ ἐσμέν”, ἔλεγεν ὁ τελευταῖος ἐδῶ Χριστιανός αὐτοκράτωρ. Μαζί μέ σᾶς, τά φωτόμορφα τέκνα τῆς Ἐκκλησίας, τούς εὐλογημένους προσκυνητάς τῆς ἐσταυρωμένης καί δοξασμένης Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, γινόματσε περισσότεροι, ἔτι περισσότερον “πάνυ”, καί νοιώθουμε ἰσχυρότεροι μέ τήν ἀγάπη σας καί μέ τήν ἀφοσίωσί σας στήν εὐσεβῆ πηγή τῆς Ὀρθοδοξίας καί τοῦ Γένους, γιά νά συνεχίσουμε τήν οἰκουμενική διακονία καί μαρτυρία μας, ὅπως τό κάνει ἀκούραστα αἰῶνες τώρα τό πάνσεπτο Πατριαρχεῖο μας, αὐτή ἡ φλεγομένη καί μή κατακαιομένη βάτος.
Δικαιοῦται αὐτή ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως νά ἑορτάζῃ ἀπόψε τόσο χαρούμενα καί τόσο πανηγυρικά τήν Ἀνάστασι, γιατί ὅλο τό χρόνο ζῇ τήν βιωματική ἐμπειρία τοῦ Σταυροῦ, φορτωμένη μέ τήν βαρειά κληρονομιά καί τήν ἱερά παρακαταθήκη αἰώνων πολλῶν.
Χαρῆτε, λοιπόν, μαζί μέ μᾶς τούς λίγους καί ἀμέτρητους, καί σεῖς ὅλοι, ἀδελφοί ἀγαπητοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, χαρῆτε τήν Ἀνάστασί Του καί πάρτε ἀπό τό ἀνέσπερο φῶς τοῦ Φαναρίου νά σᾶς συνοδεύῃ στά σκοτάδια καί στά προβλήματα τῆς ζωῆς.
Εἴμαστε βέβαιοι ὅτι θά μᾶς ξανάρθετε. Διότι, “πολλήν γλυκύτητα ἔχει αὐτό τό Πατριαρχεῖον!”, ὅπως ἔλεγεν ὁ Αὐξεντιανός Μετανοημένος τοῦ 18ου αἰῶνος. Πολλήν γλυκύτητα ἔχει αὐτό τό Πατριαρχεῖον!».
Χριστός Ἀνέστη!