Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Σιδηροκάστρου κύριε Μακάριε καί λοιποί ἅγιοι Ἀρχιερεῖς,
Ἐλλόγιμοι ἐκπαιδευτικοί,
Ἀγαπητά μας παιδιά,

Μέ πολλή χαρά καί ξεχωριστή συγκίνησι εὑρίσκομαι τήν ὥρα αὐτή ἀνάμεσά σας. Κατ’ ἀρχήν θέλω νά σᾶς συγχαρῶ γιά τήν ὄμορφη παρουσία σας. Σᾶς χάρηκα, σᾶς καμάρωσα καί πῆρα θάρρος ἀπό σᾶς, καλά μας παιδιά. Καθώς εὑρισκόμεθα ἐδῶ στήν πλαγιά τοῦ Μπέλλες, πού εἶναι σπαρμένο μέ τά κόκκαλα τῶν ἡρώων, τῶν πατέρων καί παππούδων σας, καί ποτισμένο μέ τόν ἱδρῶτα καί τό αἷμα τους, εἶπα δέν χάθηκε ἡ ἐλπίδα! Τήν βλέπω ζωντανή μπροστά μου. Ἐσεῖς εἶσθε ἡ ἐλπίδα αὐτοῦ τοῦ τόπου, εἶστε ἡ ἐγγύηση ὅτι, ὅσο κι ἄν περνᾶ δύσκολες μέρες, θά βρεῖ τόν δρόμο του, θά ξεπεράσει τήν κρίση καί θά σταθεῖ στό ὕψος του, ἀφοῦ ἔχει τέτοιους νέους λεβεντόψυχους, πού ξέρουν νά σέβονται καί νά τιμοῦν τίς ρίζες τους. Ρώτησαν κάποιον σοφό, ποιό θά εἶναι τό μέλλον τῆς κοινωνίας κι ἐκεῖνος εἶπε: «Ἐξαρτᾶται ἀπό τό πῶς σκέφτονται οἱ νέοι». Κι ἐσεῖς σήμερα μᾶς δείχνετε ὅτι σκέφτεστε σωστά, ὄμορφα, ἑλληνικά. Νά ξέρετε ὅτι ἄν καταφέρετε νά τροφοδοτήσετε τήν ὁρμή καί τή δάδα τῆς νιότης σας μέ τή φλόγα τῆς ἑλληνορθόδοξης παράδοσής μας, ἄν ἀξιοποιήσετε τούς πνευματικούς χυμούς πού σᾶς προμηθεύουν οἱ πνευματικές σας ρίζες, θά εἶσθε πάντα θαλεροί, ἄξιοι ἀγωνιστές τῆς ζωῆς, ἐπιτυχημένοι.

Συγχαίρω, λοιπόν, ἐσᾶς παιδιά μου, ἀλλά καί τούς καλούς καθηγητές σας, πού στέκουν δίπλα σας δάσκαλοι καί ὁδηγοί, καθοδηγητές στόν ἀγῶνα σας. Καί εἶναι ὁ ἀγώνας αὐτός διπλός: Νά κατακτήσετε τήν γνώση, ἀλλά καί τήν ἀρετή. Κι’ ἄν ἡ γνώση καί ἡ πρόοδος στά μαθήματά σας εἶναι ἀναγκαία γιά τόν καταρτισμό σας, ὥστε νά προοδεύσετε στίς σπουδές καί νά κατακτήσετε θέσεις ἀξιόλογες στήν κοινωνία, εἶναι πολύ μεγαλύτερη ἡ ὠφέλεια καί τό κέρδος πού θά ἔχετε ἀπό τήν κατάκτηση τῆς ἀρετῆς. Ἡ γνώση θά ἀκονίσει τό μυαλό σας, θά σᾶς πλοηγήσει στόν ὑπέροχο κόσμο τῆς ἀνθρώπινης σκέψης καί τῆς ἐπιστήμης, καί τῆς τεχνολογίας, θά σᾶς προσπορίσει δεξιότητες γιά τήν ἐπίγεια σταδιοδρομία σας. Ἡ ἀρετή θά μορφώσει τήν ψυχή σας, τόν μέσα ἄνθρωπο, θά σᾶς κάνει προσωπικότητες ἄρτιες. Θά σᾶς ἀνοίξει τόν δρόμο γιά τήν κατάκτηση τῆς ἀληθινῆς ἐπιτυχίας στήν γῆ αὐτή, ἀλλά καί στήν αἰωνιότητα. Προσέξτε, μήν κάνετε τό λάθος πού κάνουν πολλοί. Νομίζουν ὅτι ὁ δρόμος τῆς ἀρετῆς, τῆς ἀληθινῆς ἀρετῆς, πού φωτίζεται ἀπό τήν πίστη στόν Ἰησοῦ Χριστό, ἀπομακρύνει ἀπό τήν ἐπιτυχία. «Δέν πᾶς μπροστά μέ τό σταυρό στό χέρι», τούς ἀκοῦμε νά λένε. Πόσο πλανῶνται καί πόσο ἀδικοῦν τόν ἑαυτό τους ἀλλά καί τήν κοινωνία! Μέ αὐτή τήν νοοτροπία γίνεται  «homo homini lupus», ὅπως ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι Ρωμαῖοι, δηλ. «ὁ ἄνθρωπος γιά τόν ἄνθρωπο λύκος». Μέ αὐτή τήν τακτική γίνεται ἡ ζωή μας ζούγκλα, ὅπως τόσο ζωηρά καί ἀποκαρδιωτικά τό βλέπουμε σήμερα.

Ἐσεῖς, ἀγαπητά μας παιδιά, οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί νέοι τῆς Ἑλλάδος, ἔχετε τήν δυνατότητα καί τίς προϋποθέσεις νά κάνετε τήν μεγάλη ἐπανάσταση, νά νικήσετε τό κακό, νά ἀλλάξετε τήν ἀγριεμένη κοινωνία μας. Δέν σᾶς μιλῶ γιά κάτι ἁπλό καί εὔκολο. Εἶναι ὅμως κάτι τό ἡρωϊκό καί, ὅπως γράφει κάποιος, «τά νιάτα εἶναι πλασμένα γιά τόν ἡρωϊσμό», γιά τό συνεχές ἀνέβασμα. Αὐτός εἶναι ἐξάλλου καί ὁ προορισμός τοῦ ἀνθρώπου. Μήν ἀκοῦτε τί σᾶς λένε οἱ σειρῆνες αὐτοῦ τοῦ κόσμου, πού προβάλλοντας τόν εὔκολο καί γλυστερό δρόμο τῆς ἡδονῆς θέλουν νά σᾶς ἀπομακρύνουν ἀπό τόν δρόμο τοῦ Θεοῦ, ἀπό τήν δοκιμασμένη πορεία τῆς ὀρθόδοξης πίστης μας, πού ἔχει τήν ἀλήθεια. Καί δέν τό λέμε αὐτό ἐγωϊστικά, ἐπειδή ἐμεῖς ἔχουμε αὐτή τήν πίστη. Εἶναι ἡ πραγματικότητα. Ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἀνθρώπινα κατασκευάσματα. Εἶναι οἱ προσπάθειες πού ἔκανε ὁ ἄνθρωπος γιά νά συναντήσει τόν Θεό. Ἡ ὀρθόδοξη χριστιανική πίστη εἶναι ἡ ἀποκάλυψη τοῦ ἴδιου τοῦ Θεοῦ, πού κατέβηκε στήν γῆ ὡς ἄνθρωπος. Οἱ δρόμοι τούς ὁποίους οἱ ἄλλοι ἐπαγγέλλονται καταλήγουν σέ ἀδιέξοδα. Ὁ δρόμος τόν ὁποῖο βάδισε πρῶτος ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, μᾶς φέρνει στήν ζωή τήν αἰώνια, πού εἶναι ποσοτικά ἀτέλειωτη καί ποιοτικά τέλεια. Καί, προσέξτε, δέν ἀρχίζει μετά τόν θάνατο ἡ αἰώνια ζωή. Δέν εἶναι κάτι τό μελλοντικό καί ἀβέβαιο. Εἶναι παροῦσα, χειροπιαστή πραγματικότητα, πού τήν ζοῦν καί τήν χαίρονται οἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ.

Ὁ πολύς κόσμος, καί μάλιστα οἱ νέοι, φοβοῦνται νά πλησιάσουν τήν Ἐκκλησία, διότι νομίζουν ὅτι θά τούς στερήσει τήν χαρά, θά τούς φορτώσει μέ ἀπαγορεύσεις καί μή. Σᾶς μιλῶ ἀπό προσωπική πεῖρα, παιδιά. Εἶναι χαρά ἀληθινή κι ἀτέλειωτη, δημιουργία καί ἔμπνευση, ζωή τέλεια, ἡ ἀληθινή σχέση μέ τόν Κύριό μας Ἰησοῦ Χριστό. Φθάνει νά θελήσει ὁ ἄνθρωπος νά κάνει τό πρῶτο βῆμα κι ἔρχεται ὁ ἴδιος ὁ Θεός καί τόν πιάνει ἀπό τό χέρι καί τόν καθοδηγεῖ καί τόν ἀνεβάζει συνεχῶς. Μέ αὐτή τήν ἐμπειρία μία ἀπό τίς μεγαλύτερες διάνοιες πού πέρασαν ἀπό αὐτή τήν γῆ, ὁ ἅγιος Αὐγουστῖνος ἐπίσκοπος Ἱππῶνος, πού καί στά βάθη τῆς γνώσεως ἔφθασε καί τίς ἡδονές τοῦ κόσμου καί αὐτῆς τῆς ἁμαρτίας γεύθηκε, καταλήγει στόν ἑξῆς ἁπλό καί πρακτικό κανόνα ζωῆς: «Ἀγάπα τόν Θεό καί κάνε ὅ,τι θέλεις». Διότι ἄν ἀγαπᾶς ἀληθινά τόν Θεό ἡ θέλησή σου θά μπολιασθεῖ μέ τό δικό του ἅγιο θέλημα. Κι αὐτό ἀποτελεῖ τήν πιό σίγουρη ἐγγύηση γιά τήν ἐπιτυχία. Αὐτό τό εὔχομαι ὁλόψυχα εἰς ὅλους σας, γιατί τό ἀξίζετε!

Κατακλείοντας τό λόγο μου, σᾶς παρακαλῶ θερμά νά ἔχετε στήν σκέψη καί στήν καρδιά σας τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο, γιά τοῦ ὁποίου τή σημασία καί τή συμβολή στήν ἱστορία τοῦ Γένους μας ἀσφαλῶς καί θά σᾶς ἔχουν ὁμιλήσει οἱ καθηγητές σας. Τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο εἶναι ἡ μήτρα τοῦ Γένους μας, ἐκεῖ ὅπου ἐπλάσθη καί διαμορφώθηκε ὁ σύγχρονος πολιτισμός μας. Ἐκεῖ συναντήθηκε ὁ χριστιανισμός μέ τό ἀρχαιοελληνικό πνεῦμα, ἐκεῖ δημιουργήθηκε ὁ ἑλληνοχριστιανικός πολιτισμός ὁ ὁποῖος μεταλαμπαδεύθηκε καί στούς Σλαύους μέ τούς ἱεραποστόλους Κύριλλο καί Μεθόδιο ἀπό τή Θεσσαλονίκη. Ἐσεῖς εἶσθε οἱ νέοι βλαστοί τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου. Εἶσθε οἱ νέοι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι θά κληθῆτε νά γίνετε οἱ νέοι ἱεραπόστολοι μέσα στήν πολυποικιλότητα τῆς μεγάλης εὐρωπαϊκῆς οἰκογένειας στήν ὁποία θά ζήσετε. Ἐσεῖς καλεῖσθε νά γίνετε οἱ σύγχρονες λαμπάδες τῆς Ὀρθόδοξης πίστης στόν σύγχρονο κόσμο ὁ ὁποῖος ἀπομακρύνεται ἀπό τόν Θεό. Μέ τήν πίστη σας, μέ τήν ζωή σας κοντά στήν Ἐκκλησία, θά δίδετε σέ ὅλους τό μήνυμα ὅτι ἡ Ὀρθοδοξία μας εἶναι ἕνας θησαυρός ὁ ὁποῖος δέν εἶναι ἑρμητικά κλειδωμένος κάπου γιά νά μήν τόν ἰδοῦν οἱ ἄλλοι καί τόν κλέψουν ἤ τόν βεβηλώσουν ἀλλά ἕνας θησαυρός ὁ ὁποῖος εἶναι ἐκτεθειμένος σέ ὅλους καί διανέμεται σέ ὅλους, μέ μία διαφορά: δέν ἐξαντλεῖται! δέν τελειώνει! εἶναι ἀκένωτος, διότι εἶναι ἀκένωτη ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος! Σήμερα μέ τίς συχνές μετακινήσεις, κυρίως ὅμως μέ τό  διαδίκτυο -τό ἴντερνετ- ὅλος ὁ κόσμος ἔρχεται μέσα στό σπίτι μας, στό δωμάτιό μας καί ἐμεῖς ἀπό τό δωμάτιό μας βλέπουμε ὁλόκληρο τόν κόσμο. Ὡς χριστιανοί ὀφείλουμε νά δώσουμε μήνυμα ἐξωστρέφειας, μήνυμα ὑγιοῦς πνευματικότητας στούς ἄλλους, μήνυμα ἀνεκτικότητος καί διάθεσης συνύπαρξης μέ τόν ἄλλο, τόν διαφορετικό. Ὁ πραγματικός χριστιανός δέν φοβεῖται νά συνομιλήσῃ μέ τόν ἄλλο. Διότι εἶναι βέβαιος γιά αὐτό πού εἶναι. Ἐάν φοβεῖται, τότε θά πρέπει νά ἐλέγξει κατά πόσον εἶναι πραγματικός ὀρθόδοξος χριστιανός!

Μέ αὐτές τίς σκέψεις σᾶς εὐλογῶ πατρικά καί εὔχομαι ὁ Ἅγιος Θεός μέ τίς πρεσβεῖες τοῦ Ἁγίου Δημητρίου νά σᾶς εὐλογεῖ καί νά σᾶς χαρίζει κάθε ἀγαθό.