Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά καί περιπόθητα,

“Κύκλῳ τῆς Τραπέζης σου εὐφράνθητι καθορῶν σου, ποιμενάρχα, τά ἔκγονα, φέροντα κλάδους ἀγαθοεργίας” (Ἀναβαθμοί γ´  ἤχου).

Πολύ ταιριαχτός εἰς τήν ὥραν αὐτήν ὁ στίχος αὐτός τῶν ἀναβαθμῶν. Κύκλῳ τῆς πνευματικῆς Ἁγίας Τραπέζης, ἐπί τῆς ὁποίας ἐτελέσθη πρό ὀλίγου ἡ Θεία Λειτουργία, συνωθοῦνται σήμερον τέκνα πολλά τῆς Μητρός Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἐλθόντα ἐκ πολλῶν κατευθύνσεων διά νά συνεορτάσουν μαζί μας τήν ἔναρξιν τῆς Ἁγίας καί Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς.

Εὐφροσύνης, λοιπόν, πληροῦται ἡ πατρική καρδιά μας βλέποντας τόσα πολλά τέκνα πνευματικά κύκλῳ τῆς Τραπέζης μας, κατά τόν ἱερόν ὑμνῳδόν, καί μάλιστα φέροντα κλάδους ἀγαθοεργίας. Βαθειά συγκινημένοι, σᾶς ἀπευθύνομεν τόν ὁλοκάρδιον χαιρετισμόν μας. Σᾶς καλωσορίζομεν μέ ἀγάπην πολλήν. Σᾶς περιβάλλομεν μέ ἀπέραντον τιμήν. Σᾶς ἐπιδαψιλεύομεν ὁλοθύμως τάς πατρικάς μας εὐχάς καί τήν Πατριαρχικήν μας εὐλογίαν.

Σᾶς συγχαίρομεν δέ, διότι ἐπιλέξατε νά ἑορτάσετε τήν ἡμέραν αὐτήν ἐκκλησιαζόμενοι εἰς τόν Ἱερόν αὐτόν Ναόν, ὁ ὁποῖος εἶναι πλήρης ἱστορικῶν καί πνευματικῶν ἀναμνήσεων καί εὐωδιῶν. Εἶναι ὁ Ναός εἰς τόν ὁποῖον ἐλειτούργησαν ἅγιοι Πατριάρχαι καί Ἱεράρχαι, εἰς τόν ὁποῖον Ἡγεμόνες καί λογάδες τοῦ Γένους προσηυχήθησαν, εἰς τόν ὁποῖον οἱ πιστοί ἀνέφερον πρός τόν Θεόν, εἰς ἡμέρας δυσχερεῖς τε καί χαρμοσύνους ἱκεσίας μετά δακρύων ὀδύνης καί δοξολογίας μετά δακρύων χαρᾶς.

Αἱ καρδίαι μας κάθε φοράν πού εἰσερχόμεθα εἰς τόν Ναόν αὐτόν συνδονοῦνται μέ τάς καρδίας προαπελθόντων πατέρων καί ἀδελφῶν καί ἀναπέμπουν μυριόστομον ἱκετήριον προσευχήν πρός τόν παντοδύναμον νά φεισθῇ τοῦ ὑπολείμματος τοῦ ἐνταῦθα λαοῦ του, νά ἐνισχύσῃ γόνατα ὑπερφορτωμένα καί νά δώσῃ πτέρυγας εἰς καρδίας αἰχμαλώτους εἰς ποικίλους λογισμούς. Ἡ προσθήκη καί τῶν ἰδικῶν σας προσευχῶν, προσευχῶν προερχομένων ἀπό ἀδελφούς πού ἀγαποῦν καί συμπάσχουν, ἀσφαλῶς διεγείρει τήν ἀγάπην τοῦ φιλανθρώπου Θεοῦ, ὥστε ἀκόμη πλουσιώτερα νά στέλλῃ τά ἐλέη του πρός τούς στηριζομένους εἰς μόνα αὐτά διά νά ἀντιμετωπίζουν τάς τρικυμίας τῆς ζωῆς.

Χρειαζόμεθα καί χαιρόμεθα τήν παρουσίαν σας. Καί κατά τάς ὀλίγας ὥρας κατά τάς ὁποίας εἶσθε σωματικῶς μαζί μας, ὡς ἡ παροῦσα, καί κατά τάς μακράς καί ἀτελευτήτους δι᾽ ἡμᾶς ὥρας κατά τάς ὁποίας σεῖς εὑρίσκεσθε εἰς τούς τόπους σας καί ἡμεῖς εἴμεθα μόνοι, αἰσθανόμεθα τήν ἀγάπην σας, ἀκούομεν τόν ψιθυρισμόν τῆς συμπαραστάσεώς σας, νοιώθουμε τήν ὑπέρ ἡμῶν προσευχήν σας, ζῶμεν μαζί σας καί βιοῦμεν τό παράδοξον νά αἰθανώμεθα ἑνωμένοι μέ αὐτούς οἱ ὁποῖοι κάποτε μᾶς ἐπεσκέφθησαν καί μᾶς ἄφησαν εἰς ἀνάμνησιν ἕνα κομμάτι τῆς θερμῆς καρδιᾶς των.

Ὅπως λέγει καί τό σημερινόν Εὐαγγέλιον, “ὅπου  ἐστίν ὁ θησαυρός ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καί ἡ καρδία ὑμῶν” (Ματθ. 6,21). Γνωρίζομεν δέ, μαρτυρεῖ ἄλλωστε τοῦτο ὀφθαλμοφανῶς ἡ ἐδῶ παρουσία σας, ὅτι ὁ θησαυρός σας καί ἡ καρδιά σας, ὅπως καί ὁ ἰδικός μας θησαυρός καί ἡ ἰδική μας καρδιά, εὑρίσκονται ἄρρηκτα συνδεδεμένα καί προσηλωμένα εἰς τήν ἱστορίαν μας καί τήν ὡραίαν χριστιανικήν παράδοσίν μας, εἰς τούς θρύλους καί τάς προσδοκίας μας, εἰς τούς προπάτορας καί τούς Ἁγίους μας, Ὁσίους καί Μάρτυρας. Δέν μᾶς ὑποκινεῖ τό συμφέρον, δέν μᾶς παρακινεῖ ἡ φιλοδοξία, δέν μᾶς δελεάζει ὁ πλοῦτος, δέν εἶναι κάτι τό ἀνθρώπινον καί τό ἀναπαυτικόν ἐκεῖνο, τό ὁποῖον μᾶς ὠθεῖ νά συντηροῦμεν τήν παράδοσιν, νά βιοῦμεν τήν μαρτυρικήν πίστιν, νά μένωμεν ἀσάλευτοι φύλακες τῶν παραδόσεων τοῦ Γένους. Εἶναι ὁ μυστικός θεῖος ἔρως δι᾿ ὅσα δέν συλλαμβάνει ὁ γεώδης ἄνθρωπος, ἀλλά βιώνει ὑπαρξιακά ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἀναβάσεις ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ διέθετο εἰς τήν κοιλάδα τοῦ Κλαυθμῶνος, εἰς τόν τόπον ὅν ἔθετο.

Ἡ ἡμέρα, ἄλλωστε, ἡ σημερινή εἶναι ἡμέρα πνευματικῶν ἀναβάσεων. Καί τό ἀναγνωσθέν εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα καί ἡ περικοπή τοῦ Ἀποστόλου μᾶς καλοῦν εἰς ἀνάβασιν πνευματικήν πρός τά ὡραῖα καί τά ὑψηλά. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός μᾶς καλεῖ νά ὑπεραρθῶμεν τῆς ἀνθρωπαρεσκείας, νά μή νηστεύωμεν πρός τό θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις, ἀλλά νά ἔχωμεν τήν νηστείαν μυστικόν θησαυρόν μας, ὅπως βεβαίως καί κάθε ἄλλην ἀρετήν. Αὐτός ὁ μυστικός θησαυρός μας δέον νά ἀποθηκεύεται ἐν οὐρανοῖς, ἤτοι εἰς τόπον συμβολικῶς ὑψηλότατον, ὅπου ὁ ἐχθρός καί κλέπτης τῶν πνευματικῶν θησαυρῶν, ἡ ὑπερηφάνεια, δέν φθάνει. Ἐάν ἐπιδείξωμεν τάς ἀρετάς μας, εἶναι ὡς ἐάν σκορπίζωμεν τόν πλοῦτον, τόν ὁποῖον αὐταί ἀντιπροσωπεύουν, πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γίνονται γνῶσται τῶν κατορθωμάτων μας. Μετά τήν ἐπίδειξιν μένομεν κενοί. Ὁ ἀνθρώπινος θαυμασμός δέν γεμίζει τό ψυχικόν κενόν τοῦ ἀνθρώπου.

Μόνον ἡ ἐσωτερική πληροφορία ὅτι μόνος ὁ παντογνώστης Θεός γνωρίζει τόν πνευματικόν θησαυρόν μας, εἴτε νηστεία, εἴτε ἐλεημοσύνη, εἴτε κάποια ἄλλη  ἀγαθοεργία εἶναι αὐτός, πληροῖ τό κενόν τῆς ἀνθρωπίνης καρδίας. Διότι, ἀληθῶς, ἐκεῖνο τό ὁποῖον ἀναζητεῖ εἰς τό βάθος ἡ ἀνθρωπίνη ὕπαρξις εἶναι ἡ ἀποκατάστασις τῆς προσωπικῆς σχέσεώς της μέ τόν Θεόν. Ἡ καταλλαγή τοῦ ἀνθρώπου πρός τόν Θεόν. Αὐτή ἀπαιτεῖ τήν στροφήν μας πρός Αὐτόν διά Ἰησοῦ Χριστοῦ. Δέν δύναται νά γίνῃ αἰσθητή ὅταν εἴμεθα στραμμένοι πρός τήν κρίσιν τῶν ἀνθρώπων. Ἀτυχῶς, πολλοί τῶν συνανθρώπων μας δέν γνωρίζουν αὐτό τό μέγα μυστικόν, καί ταλαιπωροῦνται ἀναζητοῦντες, χωρίς ἀποτέλεσμα, τήν πλήρωσιν τοῦ ψυχικοῦ των κενοῦ εἰς τήν ἀνθρωπίνην ἀναγνώρισιν καί δόξαν. Ἄλλοι πάλιν ἐκπίπτουν εἰς ἔργα ἀνάξια τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας, ὡς περιγράφει αὐτά τό σημερινόν ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, ἀναμένοντες, ἀνεπιτυχῶς καί αὐτοί, διά τῶν ἔργων αὐτῶν τήν ἱκανοποίησιν τοῦ ἀνικανοποιήτου τῆς ψυχῆς των.

Ἡ πρόσκλησις τοῦ Ἀποστόλου “ἐνδυσώμεθα τά ἔργα τοῦ φωτός” εἶναι πάντοτε μέν ἐπίκαιρος, ἰδιαιτέρως ὅμως κατά τάς ἡμέρας αὐτάς, κατά τάς ὁποίας προχριστιανικαί παραδόσεις παρασύρουν πολλούς ποιεῖν τά μή προσήκοντα. Ἡ στυφή καί πικρά γεῦσις ἐκείνων πού ἀπέκτησαν τήν ἐμπειρίαν τῆς πτώσεως, μακαρίζει ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τηροῦν ἑαυτούς καθαρούς  ἀπό τοιούτων μολυσμῶν. Εἶσθε διά τῆς ἀφιερώσεως τῆς ἡμέρας αὐτῆς εἰς τήν λατρείαν τοῦ Θεοῦ εὐτυχεῖς εἰς τάς ἐπιλογάς σας, καί ἄξιοι ἐπαίνου καί μιμήσεως. Προσπαθῆστε νά προσλάβετε μαζί σας τούς ἀσθενεστέρους ἀδελφούς σας, οἱ ὁποῖοι παρασύρονται εἰς ἄλλας ἐπιλογάς.

Ἰδιαιτέρως χαιρετίζουμε τήν παρουσίαν καί συμπροσευχήν σήμερα εἰς τόν Πάνσεπτον Πατριαρχικόν Ναόν μας διακοσίων περίπου Κυπρίων ἀδελφῶν μας, ἐν τῷ προσώπῳ τῶν ὁποίων εὐλογοῦμεν ὅλους τούς συμπατριώτας των· καί χαιρόμεθα διότι τώρα πλέον ἠμποροῦν νά μᾶς ἐπισκέπτωνται εὐλαβεῖς Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί καί ἀπό τήν Μεγαλόνησον, πρᾶγμα τό ὁποῖον μέχρι πρό τινος ἦτο σχεδόν ἀδύνατον.

Περαιτέρω, ἐπισημαίνομεν τήν παρουσίαν μελῶν τοῦ Δικηγορικοῦ Συλλόγου Ἄρτης, ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ Ἐλλογιμωτάτου κ. Μιχαήλ Νικολάου, καί ἀπευθύνομεν δι᾿ αὐτῶν ἀδελφικόν μέν ἀσπασμόν πρός τόν σεμνόν καί ἀγαπητόν ποιμενάρχην των Ἱερώτατον Μητροπολίτην Ἄρτης κ. Ἰγνάτιον, πατρικήν δέ εὐλογίαν πρός ὅλους τούς συναδέλφους των δικηγόρους, ἀλλά καί ὅλους τούς συμπολίτας των.

Ἀκόμη, ἀσπαζόμεθα μετά στοργῆς τά παρόντα μέλη τοῦ Συλλόγου Φίλων τοῦ Βυζαντινοῦ Μουσείου Ἀθηνῶν καί χαιρόμεθα πού ἐπισκέπτονται τό ἐδῶ ἀπέραντον ἀνοικτόν Βυζαντινόν Μουσεῖον-τήν Πόλιν μας.

Ἀλλ᾿ εἶναι ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν καί οἱ Ἀντιδήμαρχοι Θεσσαλονίκης κ. Χάρης Ἀηδονόπουλος καί κ. Σταμάτιος Καραμανλῆς καί ὁ Πρόεδρος τῆς Ἐπιτροπῆς Ἀθλητισμοῦ κ. Κωνσταντῖνος Ἐγγλέζος καί μαζί των ὁ κ. Ἀγάπιος Σαχίνης, εἰς τά πρόσωπα τῶν ὁποίων εὐλογοῦμεν, ἐξ ὅλης καρδίας, ἀπό τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ὅλους τούς Θεσσαλονικεῖς καί εὐρύτερον ὅλους τούς πιστούς τῶν Μητροπόλεων τῆς Βορείου Ἑλλάδος, αἱ ὁποῖαι τελοῦν ὑπό τήν πνευματικήν καί κανονικήν προστασίαν τοῦ πανσέπτου Οἰκουμενικοῦ τούτου Θρόνου.

Καί ὅλους τούς ὑπολοίπους ἀδελφούς μας ἀπό τό σημερινόν ἐκκλησίασμα, ὁποθενδήποτε καί ἄν προέρχωνται, τούς περιπτυσσόμεθα μέ τήν ἀγάπην καί τήν εὐχήν μας.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ πάντοτε. Ἡ χαρά τῆς ἀναβάσεως, ἡ χαρά τῆς ὀρθῆς πορείας, εἶναι ἀνεξάντλητος καί ἀναφαίρετος. Εἴθε νά εἶναι σύντροφός σας εἰς ὅλην σας τήν ζωήν. Αἱ πατρικαί εὐχαί καί ἡ Πατριαρχική μας εὐλογία θά σᾶς συνοδεύῃ πάντοτε πλουσίως. Ἡ χάρις καί τό πλούσιον ἔλεος τοῦ Θεοῦ εἴθε νά εἶναι μαζί σας, ἀγαπητοί. Ἡ δέ καρδία μας οὐδέποτε θά λησμονήσῃ τήν αἴσθησιν τῆς ἀγάπης σας καί τῆς συμπαραστάσεώς σας εἰς τήν δυσπαραμύθητον ἐνίοτε μοναξιάν μας.