Κατακλείομεν σήμερον τὴν ἐπίσκεψίν μας εἰς τέσσαρας Μητροπόλεις τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου τῶν λεγομένων Νέων Χωρῶν.
Ἐπιστρέφομεν εἰς τὴν Βασιλίδα τῶν πόλεων καὶ τὸ Ἱερόν μας Κέντρον ἔμφορτοι ἀπὸ βιώματα, συγκινήσεις, ἐντυπώσεις, ἐμπειρίας καὶ ἀναμνήσεις, αἱ ὁποῖαι θὰ μᾶς συνοδεύουν διὰ βίου. Ἐπιστρέφοντες ἑκάστοτε νοερῶς πλησίον σας, παμφίλτατοι Θρᾷκες, θὰ εὐφραίνεται ἡ ψυχή μας καὶ θὰ ἀντλοῦμεν δύναμιν καὶ ἀντοχὴν διὰ νὰ συνεχίζωμεν τὴν πορείαν μας εἰς τὸν ἐν τῇ ἕδρᾳ ἡμῶν ἀνάντη δρόμον τοῦ χρέους καὶ τῆς εὐθύνης.
Ὅθεν, εὐχαριστοῦμεν θερμῶς τὸν Μακαριώτατον Ἀρχιεπίσκο-πον Ἀθηνῶν καὶ πάσης Ἑλλάδος ἀδελφὸν καὶ συλλειτουργὸν ἡμῶν κ. Ἱερώνυμον, τοὺς Ἱερωτάτους ἀδελφοὺς ποιμενάρχας τῶν Ἱερῶν Μητροπόλεων τὰς ὁποίας ἐπεσκέφθημεν, τοὺς Ἐξοχωτάτους ἄρχοντας καὶ τὸν λαὸν τοῦ Θεοῦ δι᾿ ὅ, τι μᾶς ἐχάρισαν πλουσιοπα-ρόχως κατὰ τὰς ἡμέρας τῆς ἐν τῷ μέσῳ αὐτῶν Πατριαρχικῆς παρουσίας μας.
Μᾶς ἠρώτησε κάποιος, κατὰ τρόπον προκλητικόν, πρό τινων ἐτῶν: Παναγιώτατε, ἔχετε τὴν Διασποράν. Διατὶ θέλετε καὶ τὰς Νέας Χώρας; Καὶ ἀπηντήσαμεν ἀμέσως καὶ εὐθέως: Διότι μᾶς ἀνήκουν. Ἀνήκουν εἰς τὴν Μητέρα σας μαρτυρικὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία ἔδωσε τὸ αἷμα της δι᾿ αὐτάς, διὰ νὰ μείνουν ἐπαρχίαι Ἑλληνικαί˙ τὰς ἐπροστάτευσε κατὰ τὸν Μακεδονικὸν ἀγῶνα καὶ πάντοτε, διαχρονικῶς. Ἀποτελοῦν ἀναπόσπαστον τμῆμα τῆς πνευματικῆς καὶ κανονικῆς δικαιοδοσίας τῆς Ἐκκλησίας Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ σχέσις μας δὲν εἶναι ποσῶς ἐθιμοτυπική, εἶναι πολλῷ μᾶλλον εὐχαριστιακή, λειτουργική.
Οἱ ποιμενάρχαι τῶν Μητροπόλεων τούτων εἶναι προσφιλεῖς ἀδελφοὶ Ἱεράρχαι τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἐνῷ συμμετέχουν εἰς τὴν διοίκησιν τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, τὴν ὁποίαν αἱ Ἱεραὶ Μητροπόλεις των συναποτελοῦν ὁμοῦ μετ᾿ ἐκείνων τῆς Αὐτοκεφάλου Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος, συμφώνως καὶ πρὸς τὸν Καταστατικὸν Χάρτην αὐτῆς.
Προτρεπόμεθα καὶ παρακαλοῦμεν ἀδελφικῶς ὅπως οἱ Ἱερώτα-τοι Ἱεράρχαι οὗτοι ἔχωσι πλήρη συνείδησιν τοῦ γεγονότος ὅτι ἀνήκουν δικαιωματικῶς εἰς τὴν Ἱεραρχίαν τῆς πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τοῦθ᾿ ὅπερ ἀποτελεῖ δι᾿ αὐτοὺς ὑψίστην τιμὴν καὶ τοῦτ᾿ αὐτὸ προνόμιον, τὸ ὁποῖον πολλοὶ θὰ ἐζήλευον.
Ἀπὸ τῆς ἄλλης πλευρᾶς, εἰς οὐδένα ἐπιτρέπομεν νὰ ἀμφισβη-τήσῃ τὰ ἀπὸ αἰώνων ἀπαράγραπτα δικαιώματα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐπὶ τῶν περί ὧν πρόκειται Μητροπόλεων, αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν τὴν ἐνδοχώραν αὐτοῦ, ἰδιαιτέρως μετὰ τὴν ἀπογύμνωσίν του ἀπὸ τὰς ἐπαρχίας του ἐν ἀνατολικῇ Θρᾴκῃ καὶ Μικρᾷ Ἀσίᾳ (πάντως, οὐχὶ ἐξ ὑπαιτιότητος τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας).
Πρὸς οὐδένα ἀντιδικοῦμεν. Ἀλλὰ καὶ δὲν πρόκειται νὰ ἀπεμπο-λήσωμεν ποτὲ τὰ δικαιώματα τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας ἐπὶ τῶν Ἱερῶν αὐτῆς Μητροπόλεων ἐδῶ εἰς τὴν ἁγιοτόκον Θρᾴκην, τὴν ἀναμφισβητήτως Ἑλληνικὴν καὶ αἱματοβαμμένην Μακεδονίαν, τὴν ὑψηλόφρονα Ἤπειρον καὶ τὰς ἐρατεινὰς νήσους τοῦ Ἀρχιπελάγους, διότι τὸ ἀντίθετον θὰ ἦτο προδοσία τῆς ἱστορίας τῆς πίστεως καὶ τοῦ Γένους.
Ἂς σεβασθοῦμε ὅλοι τὴν Μητέρα μας Ἐκκλησίαν. Ἡ ὁποία ἀγωνίζεται κενωτικῶς, διακονεῖ, προσφέρει, συμβάλλει εἰς τὴν ἑνότητα τῆς Ὀρθοδοξίας καὶ τὸν διάλογον συμφιλιώσεως καὶ συνεργασίας μετὰ τῶν μὴ Ὀρθοδόξων, διὰ τὴν εἰρήνην τοῦ κόσμου, διὰ τὴν δόξαν τοῦ Θεοῦ.
Ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν ἀπὸ τοῦ Φαναρίου, ἀπὸ τῆς Βασιλευού-σης, ἀπὸ τοῦ Ἱεροῦ μας Κέντρου, νὰ τὸ στηρίξωμεν, νὰ τὸ ἐνισχύσω-μεν, νὰ τὸ βοηθήσωμεν νὰ ἐκπληρώσῃ τὴν οἰκουμενικὴν ἀποστολήν του, ἡ ὁποία συνᾴδει πρὸς τὴν οἰκουμενικότητα τοῦ Ἑλληνισμοῦ καὶ τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἔρρωσθε ἐν Κυρίῳ!
Σᾶς εὐχαριστοῦμεν εὐγνωμόνως καὶ σᾶς εὐλογοῦμεν πατρικῶς, ὡς ὁ Πατριάρχης τοῦ Γένους.