Ο κ. Κακλάμάνης θα εκπροσωπήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ κατά την αυριανή τελετή Αγιασμού των Υδάτων και καταδύσεως του Τιμίου Σταυρού στον Κεράτιο Κόλπο.
Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, εξέφρασε τα συναισθήματά του για το Οικουμενικό Πατριαρχείο ως εξής:
“Κατ’ αρχήν νομίζω ότι κάθε Ορθόδοξος Έλληνας που έρχεται εδώ, στο Πατριαρχείο, συγκινείται, χαίρεται, και προβληματίζεται και από το σήμερα, αλλά και από το αύριο του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Το οποίο αύριο του Πατριαρχείου είναι το ταυτόσημο με το αύριο ολόκληρου του Ελληνισμού. Εδώ χτυπάει η καρδιά των Ελλήνων, του Ορθόδοξου Ελληνικού κόσμου, και το μέλλον του Πατριαρχείου είναι λογικό και επιβεβλημένο, αν θέλετε, καθήκον να μας απασχολεί όλους.
Ήλπιζα προσωπικά -νομίζω ότι όχι μόνο εγώ, άλλωστε το Πατριαρχείο είχε διαβεβαιώσεις από την ίδια την Κυβέρνηση- ότι η απόφαση των Βρυξελλών θα εσήμαινε και την ταυτόχρονη έναρξη της λειτουργίας της Σχολής της Χάλκης. Μιλάμε ουσιαστικά για την αιμοδοσία, της οποίας έχει ανάγκη το Πατριαρχείο. Και μόνον όσοι επιδιώκουν να εκριζωθεί το Πατριαρχείο και να πάψει να ασκεί τον πνευματικό ρόλο του μπορούν να επιμένουν στο να παραμένει κλειστή η Σχολή της Χάλκης.
Ήλπιζα, αλλά, δυστυχώς, διαψεύστηκα, όπως πολλοί, -και θα έλεγα οι πλείστοι των Ελλήνων, των Κυπρίων- διαψεύστηκαν, διότι η διαπίστωσή μας είναι ότι οι εταίροι μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, τα προβλήματα της Κύπρου, τα προβλήματα του Πατριαρχείου, ό,τι ενδιαφέρει τέλος πάντων τον Ελληνισμό, τα χρησιμοποιούν μάλλον ως μέσα πίεσης προς την Τουρκία, για να εξασφαλίζουν ικανοποίηση και θετικές απαντήσεις και αποφάσεις της Τουρκικής Κυβερνήσεως για άλλα θέματα, όχι τόσον ηθικής, όσον υλικής σημασίας γι’ αυτούς. Εμείς μιλάμε για αρχές, για ιδανικά εκείνοι ενδιαφέρονται για τις αγορές, για τις εμπορικές συναλλαγές, για τους εξοπλισμούς, που συντηρούν μαζί με τις βιομηχανίες των Ηνωμένων Πολιτειών και τις δικές τους πολεμικές βιομηχανίες, και των οποίων, όπως ξέρετε, συνεχίζουμε να είμεθα, και η Τουρκία και εμείς, πολύ καλοί πελάτες τους σε βάρος του βιοτικού επιπέδου και της προόδου και της ανάπτυξης των λαών και των δύο χωρών μας.
Αν σκεφθείτε ότι το 5% του Α.Ε.Π. της χώρας μας πηγαίνει για στρατιωτικές δαπάνες κάθε χρόνο -πολλαπλάσια είναι κι αυτά που πληρώνουν οι Τούρκοι για στρατιωτικές δαπάνες- καταλαβαίνετε γιατί με πολύ μεγάλη δυσκολία η χώρα μας, η Ελλάδα, μπόρεσε να εξασφαλίσει τούς όρους για την ένταξή της στην Οικονομική και Νομισματική Ένωση.
Καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης δεν έχει αυτόν τον βρόγχο, τον βρόγχο κυριολεκτικά που έχουμε εμείς και μας πνίγει κάθε χρόνο με τις στρατιωτικές δαπάνες. Που σημαίνει εκταμίευση εισοδήματος που προκύπτει από τον ιδρώτα και τον μόχθο του Ελληνικού Λαού προς όφελος των βιομηχανιών των Ηνωμένων Πολιτειών και άλλων χωρών της Δύσης, κυρίως, δηλαδή των συμμάχων και ετέρων μας στο ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Εύχομαι του χρόνου να έρθω και να είναι άλλη η εικόνα. Χαίρομαι, όμως, και με ενθουσιάζει το γεγονός ότι ο Πατριάρχης είναι όχι απλώς δοσμένος ολοκληρωτικά στο καθήκον, αλλά είναι και εξαιρετικά ψυχωμένος άνθρωπος και μπορεί να αντέξει όλες τις δοκιμασίες. Γι’ αυτό αισιοδοξώ ότι θα έρθουν σύντομα καλύτερες μέρες για το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο”.