Ἀφήνοντας τὴν ἐκκλησία τῆς Κοιμήσεως, στὸν δρόμο πρὸς τὸ Μεσάχωρο, θὰ συναντήσουμε μιὰν ἄλλη ἐκκλησία, μικρὴ καὶ ταπεινὴ μὲ ἱστορία, ὡστόσο, ἐνδιαφέρουσα.
Φαίνεται ὅτι στὰ παλιὰ χρόνια ἐδῶ ἐκκλησιάζονταν οἱ «κατεργάροι», οἱ δοῦλοι δηλαδὴ ποὺ ἐργάζονταν στὸν Ναύσταθμο καὶ ποὺ κωπηλατοῦσαν δεμένοι στοὺς πάγκους τῶν πλοίων. Ἐκεῖ πρέπει νὰ ἀναζητηθῇ καὶ ἡ ἐτυμολογία τῆς ὀνομασίας Μπάνιο.
Ὁ Σκαρλᾶτος Βυζάντιος ἀναφέρει ὅτι ἡ ἐκκλησία εἶχε δικαίωμα ἀσυλίας «καὶ διὰ τοῦτο τὰ πλεῖστα τῶν ἀθεμίτων συνοικεσίων ἐξετελοῦντο ὑπὸ τῶν ἐν αὐτῇ ἐφημερευόντων».
Ὁ ναὸς ἀνακαινίζεται, πιθανόν, γύρω στὰ 1864.

Ἰσμήνη Καπάνταη
Ἐκκλησίες στὴν Κωνσταντινούπολη
Νικόλαος Γκίνης – Κωνσταντῖνος Στράτος