Στὸν ἕκτο καὶ ψηλότερο λόφο τῆς Πόλης, στὸ κέντρο μιᾶς ἀπὸ τὶς φτωχότερες σήμερα συνοικίες καὶ σὲ μικρὴ ἀπόσταση ἀπὸ τὴν ὑπέρλαμπρη Μονὴ τῆς Χώρας, συναντοῦμε τὸ ἐκκλησιαστικὸ συγκρότημα τῆς Χαντζεργιώτισσας Παναγίας. Ὁ Γεδεὼν ἀναφέρει ὅτι «ὑφίστατο τὴν γνωστὴν ἡμῖν τύχην τῶν γειτονικῶν ναῶν, καιόμενος μετ᾽ αὐτῶν καὶ συγχρόνως αὐτοῖς...
Στὴν Πόλη, ὅταν ἐπιδιορθώνονται τὰ καλντερίμια, οἱ δρόμοι ψηλώνουν, γιατί τὸ καινούργιο τοποθετεῖται πάνω στὸ παλιό, κι᾽ αὐτὸς εἶναι ὁ λόγος ποὺ ἡ αὐλόθυρα, στὴν Παναγία Κυρία τῶν Οὐρανῶν ποὺ γιορτάζει τὸν Δεκαπενταύγουστο, εἶναι τώρα μισοχωμένη. Δυστυχῶς ὁ ναὸς ὅσο καὶ τὸ σχολεῖο καὶ τὰ ἄλλα κτίσματα μέσα στὸν περίβολο,...
Ἐντυπωσιακὴ σὲ μέγεθος, τρίκλιτη, ξυλόστεγη βασιλική, κτίσμα κομψὸ τοῦ 1830, λιθόκτιστο, μὲ καμπαναριὸ σιδερένιο κι᾽ ἕναν πολὺ ὡραῖο πρόναο, ὁ Ἅγιος Γεώργιος ὁ Ποτηρᾶς, ἀνακαινισμένος πρόσφατα (1998) ἀπὸ τοὺς ἀδελφοὺς Χρ. καὶ Ν. Ἐλματζίογλου, ἀνῆκε παλιὰ στὴν οἰκογένεια τοῦ «λογοθέτου τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας Γεωργίου Ποτηρᾶ». Ὁ ναὸς βρίσκεται στὸ βάθος...
Ἡ Παναγία τῆς Σούδας, ξυλόστεγη βασιλική, χτισμένη στὸν ἴδιο τόπο ὅπου, σὲ χρόνους περασμένους, ὑπῆρχε ὁ Βυζαντινὸς ναὸς (13ος αἰών) τοῦ Ἁγίου Νικήτα, κοντὰ στὰ ἀνάκτορα τῶν Βλαχερνῶν καὶ τῆς Πύλης Ἐγρὶ Καποῦ, ἀνακαινίσθηκε τὸ 1999 ἀπὸ τὸν Ἰωάννη Ἀνδρόπουλο. Ἡ εἴσοδος ὡστόσο καὶ τὸ ξύλινο κτίσμα ποὺ ὑπάρχει παραπλεύρως...
Ὁ Ἅγιος Δημήτριος τῆς Ξυλύπορτας, «τοῦ Κανάβη ἐπιλεγόμενος», ἀναφέρει ὁ Πασπάτης, «ἧτο ἀρχαῖος ναὸς μετὰ τρούλου καὶ ἔσωθεν καθιστορημένος διὰ μωσείου. Ὁ ναὸς οὗτος κατεστράφη, καὶ περὶ τὰς ἀρχὰς τοῦ 18ου αἰῶνος ἀνηγέρθη ὁ νῦν ξυλόστεγος». Ἐν τούτοις στὶς πηγὲς δὲν ὑπάρχει πουθενὰ ἀναφορὰ περὶ ναοῦ βυζαντινοῦ - «οὐδέποτε μνημονεύεται...
Ἀκολουθώντας τὰ θαλάσσια τείχη στὸν Κεράτιο Κόλπο, πρὶν φθάσει κανεὶς στὸν Ἅγιο Δημήτριο τῆς Ξυλόπορτας, θὰ συναντήσει τὸν ναὸ τῆς Κοιμήσεως Θεοτόκου Βαλίνου. Χτισμένος καὶ ξαναχτισμένος κι᾽ αὐτός, ὑστέρα ἀπὸ τὶς μεγάλες πυρκαγιὲς ποὺ ρήμαξαν τὴν περιοχὴ εἶναι σήμερα σὲ ἄθλια κατάσταση. Τὸ κτίσμα ἐξωτερικὰ χρειάζεται ἐπειγόντως συντήρηση, ἐνῷ ἡ...
Τὰ «ὡραιότερα ἐρείπια τῆς Πόλης», ἂν ὑποθέσουμε ὅτι μπορεῖ κανείς, μιλώντας γιὰ ἐρείπια, νὰ τὰ ἀποκαλέσῃ «ὡραῖα». Στὸ Φανάρι, κοντὰ στὸ Μετόχι τοῦ Παναγίου Τάφου, ὅλη ἡ περιοχὴ καὶ ἡ ἐκκλησία ἐπίσης ἦταν κάποτε ἰδιοκτησία τῶν ἡγεμόνων τῆς Βλαχίας. Γύρω ἐκεῖ ἦσαν χτισμένα τὰ παλάτια τους, τὰ «Σαράγια τῆς Βλαχίας»,...
Γιὰ τὸ ἐκκλησιαστικὸ συγκρότημα τοῦ ναοῦ τοῦ Ἁγίου Νικολάου, τοῦ παρεκκλησίου τοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους καὶ τοῦ ἁγιάσματος, πρώτη μνεία στὶς πηγὲς ἀπαντᾶ σὲ τουρκικὰ ἔγγραφα τοῦ 1724 καὶ ἀργότερα τοῦ 1837. Ὁ Γεδεὼν, ἀναφερόμενος σὲ αὐτὰ τὰ σουλτανικὰ διατάγματα, λέει ὅτι πιστοποιοῦν ὕπαρξη ναοῦ στὸν ἴδιο χῶρο, στὰ πρὸ τῆς...
Ἀπέναντι ἀπὸ τὴν κομνήνεια Μονὴ τοῦ Παντοκράτορος, βρίσκονται ἡ ἐκκλησία τῆς Θεοτόκου καὶ τὸ ἁγίασμα ποὺ εἶναι γνωστὸ ὡς Βεφᾶ. Στὰ χρόνια τὰ βυζαντινὰ ἡ συνοικία ὀνομαζόταν «τὰ Σωφρακίου», ἄλλαξε ὅμως ἀργότερα κι᾽ ἔγινε Βεφᾶ Μεϊδὰν ἀπὸ τὸ ὄνομα ἑνὸς ξακουστοῦ Τούρκου ποιητῆ τοῦ Seyh Eb ul Vefa. Κατὰ τὰ...
Ἀνάμεσα στὴ Μεγάλη τοῦ Γένους Σχολὴ καὶ στὸ Ἰωακείμιο Παρθεναγωγεῖο στὸ Φανάρι, λίγο πιὸ πάνω ἀπὸ τὸ μετόχι τοῦ Παναγίου Τάφου, βρίσκεται ὁ ναὸς τῆς Παναγίας τοῦ Μουχλίου. Γύρω ἀπὸ τὴν ἐτυμολογία τοῦ ὀνόματος εἶχε ἀναπτυχθεῖ παλαιότερα μία μικρὴ φιλολογία. Ὁ Σ. Κουγέας εἶχε ὑποστηρίξει ὅτι τὸ ὄνομα προέρχεται ἀπὸ...
Ὁ ναὸς τῶν Βλαχερνῶν ὑπῆρξε τὸ πιὸ γνωστὸ καὶ τὸ πιὸ φημισμένο ἱερὸ τῆς Παναγίας στὴν Κωνσταντινούπολη, μὲ διαρκῆ ἀκτινοβολία σ᾽ ὁλόκληρο τὸν χριστιανικὸ κόσμο. Τὰ κυριότερα στοιχεῖα τῆς ἱστορίας του καὶ τῶν περιπετειῶν του στὴ βυζαντινὴ περίοδο εἶναι: Τὸ ναὸ ἔχτισε ἡ αὐτοκράτειρα Πουλχερία μεταξὺ τῶν ἐτῶν 450-453, ἔτος...
Ἀπὸ τὸ 1600 ὁ Πατριαρχικός Ναὸς μετεφέρθη ὁριστικῶς εἰς τὸν Ἅγιον Γεώργιον Φαναρίου. Εἶχον προηγηθεῖ ἀλλεπάλληλοι περιπέτειαι καὶ μετακινήσεις ἕως ὅτου καταλήξῃ ἐκεῖ ὅπου εὑρίσκεται σήμερον. Ἀμέσως μετὰ τὴν Ἅλωσιν Γεννάδιος ὁ Σχολάριος (α´ 1453-1456, β´ 1458-1465) ἐστέγασε προσωρινῶς τὸ Πατριαρχεῖον εἰς τὸν περίφημον ναὸν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων ἀπὸ τὸ...
