Τω Ελλογιμωτάτω κυρίω Κωνσταντίνω Μπαρούτα, Διδάκτορι της Αισθητικής και Ιστορικώ της Τέχνης, τέκνω της ημών Μετριότητος εν Κυρίω αγαπητώ, χάριν και ειρήνην παρά Θεού.

Εκ του από ι΄ Νοεμβρίου ε.έ. γράμματος υμών επληροφορήθημεν μετά πολλής χαράς και ικανοποιήσεως τόσον τα της ενασχολήσεως υμών με την μεταβυζαντινήν τέχνην, όσον και τα της ετοιμασίας προς έκδοσιν λίαν ενδιαφέροντος συγγραφικού υμών έργου, υπό τον τίτλον «Οι ναοί των Μεταναστών στις Πέντε Ηπείρους», αντίγραφον δακτυλογραφημένον του οποίου συναπεστείλατε και είχομεν την ευχαρίστησιν να ίδωμεν πετώντι βλέμματι.

Συγχαίρομεν από καρδίας τόσον δια το ενδιαφέρον υπέρ της ιεράς εκκλησιαστικής τέχνης, η οποία αποτελεί βασικήν συνιστώσαν της λειτουργικής ζωής της Ορθοδόξου ημών Εκκλησίας, σκοπούσα εις την αναγωγήν του πιστού εις σφαίρας κατανύξεως και βιώσεως των θείων, όσον και δια την ετοιμασίαν έργου, το οποίον καλύπτει έν σπουδαίον κενόν εις την βιβλιογραφίαν.

Οι μετανάσται αδελφοί ημών, όπου ευρέθησαν εις αναζήτησιν ειρηνικής, ασφαλούς και ανωτέρας διαβιώσεως, έφερον μεθ εαυτών την πατρώαν ευσέβειαν και το πρώτον το οποίον ενδιεφέρθησαν να δημιουργήσουν ήτο ο Ναός, εν τω οποίω και περί τον οποίον η όλη ζωή αυτών εν τη ξένη ηδραιώθη και περιστρέφεται. Ο Ναός είναι δι αυτούς η αισθητοποίησις όχι μόνον της Ορθοδοξίας αυτών, αλλά και της Ελληνικής αυτών ταυτότητος. Είναι ο οίκος του Θεού και ο οίκος της Πατρίδος και του πολιτισμού αυτών. Επομένως, ο Ναός κατοπτρίζει την όλην αυτών ταυτότητα, την πίστιν αυτών και τον πολιτισμόν αυτών. Είσθε, όθεν, άξιος παντός επαίνου διότι ηστιάσατε την προσοχήν υμών εις τους Ναούς των ανά τον κόσμον Μεταναστών και ενεκύψατε φιλοστόργως και εμελετήσατε τα κατ αυτούς και κατηρτίσατε το εξονομασθέν σχετικόν πόνημα, δίδοντες εις τους ενδιαφερομένους την δυνατότητα να γνωρίσουν ένα ολόκληρον κόσμον, όπου η ευσέβεια συναντά την τέχνην, η φιλογένεια την φιλοκαλίαν και ο νόστος την πύλην της «μενούσης πόλεως», της άνω πατρίδος των σωζομένων.

Ευχόμενοι να ευρεθή συντόμως φιλόμουσος και φιλογενής χορηγός, ο οποίος θα αναλάβη τα βάρη της εκδόσεως ενός τόσον σημαντικού και αξιοσπουδάστου έργου, απονέμομεν υμίν ολόθυμον την πατρικήν ημών ευχήν και Πατριαρχικήν ευαρέσκειαν. Ο δε Παράκλητος, ο χορηγός της ζωής και της χάριτος και της σοφίας, είθε να αξιώση την υμετέραν Ελλογιμότητα να δώση και άλλους αξιολόγους καρπούς του καλάμου αυτής εις το μέλλον.

Βγ΄ Δεκεμβρίου δ΄

Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης

+ Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος