Τω Εντιμοτάτω κυρίω Στυλιανώ Γεωργούλα, Προέδρω της Επιστημονικής Εταιρείας Φοιτητών Ιατρικής Ελλάδος, τέκνω της ημών Μετριότητος εν Κυρίω αγαπητώ, χάριν και ειρήνην παρά Θεού.
Με πολλήν χαράν και ευαρέστησιν ελάβομεν το από θ΄ παρελθόντος Οκτωβρίου γράμμα υμών, το οποίον και διεξήλθομεν μετά πολλού ενδιαφέροντος.
Ευχαριστούμεν κατ αρχήν δια τους καλούς υμών λόγους, τους πλήρεις σεβασμού και υιικής αγάπης, τόσον προς την σεβασμίαν Μητέρα Εκκλησίαν της Κωνσταντινουπόλεως, όσον και προς τον Πατριάρχην του Γένους. Οι λόγοι ούτοι αντανακλούν ευγένειαν ψυχής και αισθημάτων, δια τα οποία και συγχαίρομεν και σεμνυνόμεθα πατρικώς.
Ιδιαιτέραν συγκίνησιν προξενεί εις ημάς το γεγονός ότι παραλλήλως προς την συστηματικήν υμών φοιτητικήν ενασχόλησιν με το αντικείμενον των σπουδών υμών, ιερόν και θεοφιλές καθ εαυτό, έχετε, εις τα πλαίσια της Ε.Ε.Φ.Ι.Ε., αναπτύξει ήδη αξιόλογον ανθρωπιστικόν και επιστημονικόν-κοινωνικόν έργον, βασιζόμενον εις την ανιδιοτελή προσφοράν και τον εθελοντισμόν. Είσθε άξιοι παντός επαίνου δια τούτο και απονέμομεν υμίν από καρδίας την Πατριαρχικήν ημών ευαρέσκειαν.
Περιττεύει να σημειώσωμεν ότι η υμετέρα επιθυμία να επισκεφθήτε το Πατριαρχείον και να μας δώσητε την χαράν της προσωπικής επικοινωνίας είναι και ημετέρα καί, ούτως, αναμένομεν υμάς, εις πρώτην ευκαιρίαν, μετά πολλής αγάπης.
Όσον αφορά εις το Ι΄ Επιστημονικόν υμών Συνέδριον, το οποίον ετοιμάζετε δια τον προσεχή Μάϊον εν Θεσσαλονίκη, γνωρίζομεν υμίν ότι πάνυ ευχαρίστως ευλογούμεν από τούδε τας εργασίας αυτού και τιμώμεν αφ ενός μεν την δεκαετηρίδα της Εταιρείας υμών, αφ ετέρου δε υμάς τους ιδίους, τους φερέλπιδας νέους και εκκολαπτομένους ασκληπιάδας, οι οποίοι δίδετε λαμπρόν και αξιομίμητον παράδειγμα χριστιανικής αρετής και ανθρωπισμού.
Επί τούτοις, συγχαίροντες υμίν και πάλιν και πολλάκις, παρακαλούμεν τον Θεόν, δια πρεσβειών του Αγίου Αποστόλου Λουκά, του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Παντελεήμονος του Ιαματικού και των Αγίων Αναργύρων, προστατών των θεραπόντων της ανθρωπίνης υγείας, να χαρίζηται εις υμάς πλούσιον τον φωτισμόν, την χάριν, την βοήθειαν και το θείον Αυτού έλεος, αυξάνων καθημερινώς τον ζήλον και τον ενθουσιασμόν υμών προς διακονίαν του συνανθρώπου.
Βγ΄ Νοεμβρίου κ΄
Διάπυρος προς Θεόν ευχέτης
+ Ο Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος