Ἀριθμ. Πρωτ.741
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Κισάμου καί Σελίνου, ὑπέρτιμε καί ἔξαρχε Ἑσπερίας Κρήτης, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι ἀγαπητέ ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Εἰρηναῖε, χάρις εἴη τῇ ὑμετέρᾳ Ἱερότητι καί εἰρήνη παρά Θεοῦ.
«Ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, καί πιστέ θεράπον, καί οἰκονόμε τῶν τοῦ Θεοῦ μυστηρίων, καί ἄνερ ἐπιθυμιῶν τῶν τοῦ Πνεύματος· οὕτω γάρ ἡ Γραφή καλεῖ τούς διαβεβηκότας καί ὑψηλούς, καί ὑπεράνω τῶν ὁρωμένων. Καί τίς ἄν πάσας ἀπαριθμοίμην τάς προσηγορίας, ὅσας ἡ ἀρετή σοι πεποίηκεν, ἄλλη τις ἄλλην οἰκειοῦσά τε καί προσάγουσα;».
Διά τῶν λόγων τούτων τοῦ ἐν Ἁγίοις προκατόχου τῆς ἡμετέρας Μετριότητος Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου θέλομεν προοιμιακῶς νά χαιρετίσωμεν τήν ὑμετέραν πολύσοφον Ἱερότητα, τοσοῦτον συγκινήσασαν τήν Ἐκκλησίαν διά τῆς προσφάτου ἀποφάσεως νά ἀποχωρήσῃ οἰκειοθελῶς τῆς ἐνεργοῦ ποιμαντορίας τῆς θεόθεν κληρωθείσης αὐτῇ θεοσώστου Ἐπαρχίας Κισάμου καί Σελίνου.
Ἡ τοιαύτη ἐνέργεια ὑμῶν μεγάλως ἐδίδαξεν ἡμᾶς τούς νεωτέρους ἐν τῷ Ἀμπελῶνι τοῦ Κυρίου ἐργάτας καί ἐβοήθησε νά ἀνανεώσωμεν τήν προσωπικήν κλῆσιν διακονίας ἐν Αὐτῷ, ἐν πνεύματι συνεχοῦς μέν πλήν σιωπηρᾶς ἐκδαπανήσεως ὑπέρ τῶν ἐμπεπιστευμένων ἡμῖν ψυχῶν.
Ὁ Κύριος τῆς ζωῆς σᾶς ἠξίωσε νά ὑπερβῆτε κατά πολύ τό προφητανακτοδαβιτικόν ὅριον τοῦ ἐπιγείου βίου καί δή ἐν πλήρει ὑγιείᾳ καί καθαρότητι πνεύματος, εἰς τρόπον ὥστε νά εἶσθε ὁ πρύτανις τῶν ἐν Κρήτῃ ἀδελφῶν συνιεραρχῶν καί ζῶν θησαυροφυλάκιον ἐκκλησιαστικῆς ἐμπειρίας καί πλουσιοκάρπου δημιουργικότητος.
Ἡ ἐπισκοπική διακονία τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος ἐδόξασε τήν Ἐκκλησίαν Κρήτης, ἀλλά καί τήν Ἱεράν Μητρόπολιν Γερμανίας, ἔνθα ὁ Κύριος μετεφύτευσεν αὐτήν, τά κρείττω προορώμενος καί διά ταύτην τήν ἐκλογάδα τοῦ καθ᾽ ῾ἡμᾶς σεπτοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Καί πάλιν ὑποκλέπτοντες τόν Θεολόγον Ἱεράρχην λέγομεν περί τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος «τύπον ἑαυτόν, ὥσπερ ἀνδριάντα πνευματικόν, εἰς κάλλος ἀπεξεσμένον πάσης ἀρίστης πράξεως προέθου. Διό, τίς ἄν τῶν σῶν καλῶν ἤ τό πλῆθος ἐξαριθμήσαιτο, ἤ τά πλείω παραδραμεῖν ἐθέλων, μή χαλεπῶς εὕροι τό παρετέον;».
Ἱερώτατε ἀδελφέ, ἡ ἐπί μίαν ὁλόκληρον τεσσαρακονταοκταετίαν ἐπισκοπική διακονία ὑμῶν εἰς τό στερέωμα τῆς συγχρόνου Ὀρθοδοξίας ἀφῆκε φωτεινοτάτην τροχιάν, τά δέ πολυάριθμα ἔργα τῆς εὐστρόφου καί πρωτοτυπούσης διανοίας ὑμῶν ἀνύψωσαν τό κῦρος τῆς ὑμετέρας Ἐπαρχίας καί τήν κατέστησαν πασίγνωστον ἀνά τά πέρατα τῆς Χριστιανικῆς Οἰκουμένης.
Ἀλλά νόμος φυσικός εἶναι, ὅτι πᾶν τό ἔχον ἀρχήν ἔχει καί τέλος. Καί ὑμεῖς σοφῶς προορώμενος ἀπέρχεσθε ἐκ τοῦ Θρόνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κισάμου καί Σελίνου, οὐ μήν γε καί τῶν καρδιῶν τοῦ εὐτυχεστάτου καί λίαν ἀγαπήσαντος ὑμᾶς θεοφιλοῦς ποιμνίου ἀλλά καί πάντων τῶν ἀπειροπληθῶν φίλων τῆς ὑμετέρας Ἱερότητος, διότι μόνον φίλους ἐγνωρίζετε νά δημιουργῆτε.
Ἡ Μήτηρ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία διά τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἐκφράζει τῇ ὑμετέρᾳ Ἱερότητι τήν ἄκραν εὐαρέσκειαν αὐτῆς καί τάς διαπύρους εὐχάς, ὅπως ὁ Μέγας Ἀρχιερεύς ἀνταποδώσῃ ἑκατονταπλασίως τούς κόπους τῶν χειρῶν σας ἐν ἡμέρᾳ κρίσεως καί κατατάξῃ τήν χριστοφλεγῆ ψυχήν σας μετά τῶν ἐν Ἁγίοις Ἱεραρχῶν τῆς Ἐκκλησίας, ἥν παιδιόθεν ἠγαπήσατε, διά βίου διηκονήσατε καί ὑπερβαλλόντως τιμήσας ἐδοξάσατε.
Ἱερώτατε καί ἅγιε ἀδελφέ, ζῆτε ἐν ἔτεσιν εἰσέτι πολλοῖς καί ὑγιαίνων ἐστέ τύπος καί ὑπογραμμός ἡμῖν τοῖς περιλειπομένοις καί ποιμεναρχοῦσιν ἐν τῇ θαλάσσῃ τοῦ πολυταράχου βίου συνιεράρχαις. Ἀφήκατε χρυσῆν διαθήκην ὀρθοδόξου ἀρχιερατείας καί εἶσθε ἄξιος τῆς παραδεισίου χαρᾶς.
Ἐπί δέ τούτοις, κατασπαζόμενοι λίαν φιλαδέλφως τήν ὑμετέραν θεοφιλεστάτην Ἱερότητα ἐν Κυρίῳ, ἐπικαλούμεθα ἐπ᾿ αὐτήν τήν χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ Θεοῦ.
βε´ Αὐγούστου ια´
Ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός
+ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος