Ἀριθμ. Πρωτ. 260

Μακαριώτατε καί Ἁγιώτατε Πατριάρχα τῶν Σέρβων, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Παῦλε, τήν Ὑμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Μετά πολλῆς συγκινήσεως καί χαρᾶς ἐλάβομεν τό ἀπό κε´ παρελθόντος Μαρτίου Ὑμέτερον τίμιον γράμμα, δι᾽ οὗ ἡ Ὑμετέρα λίαν ἡμῖν ἀγαπητή καί περισπούδαστος Μακαριότης γνωρίζει ἡμῖν τά τῆς ἐν εὐλογίαις ὁλοκληρώσεως τῶν ἐργασιῶν ἀνεγέρσεως τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ ἐν Ἁγίοις Πατρός ἡμῶν Σάββα, τοῦ Φωτιστοῦ τοῦ εὐσεβόφρονος Σερβικοῦ Ἔθνους, ὡς καί τά τῶν ἐγκαινίων αὐτοῦ τῇ ι´ προσεχοῦς Μα´ϊου, εἰς τά ὁποῖα καί εὐγενῶς προσκαλεῖτε τήν ἡμετέραν Μετριότητα.

Συγχαίρομεν ἀπό κέντρου ψυχῆς τῇ τε Ἁγιωτάτῃ Σερβικῇ Ἐκκλησίᾳ, τῇ Ὑμετέρᾳ Μακαριότητι, τῷ κλήρῳ καί τῷ χριστωνύμῳ αὐτῆς λαῷ ἐπί τῇ ὁλοκληρώσει τοῦ ἱερωτάτου τούτου «Τάματος», τό ὁποῖον θά μαρτυρῇ ἐσαεί τήν τε πρός τόν Θεόν εὐγνωμοσύνην διά τάς ἀνά τούς αἰῶνας δωρεάς καί εὐλογίας Αὐτοῦ καί τήν ἐκ τῶν ἱστορικῶν περιπετειῶν ρύσιν τῆς αὐτόθι Ἀμπέλου Αὐτοῦ, ἀλλά καί τήν πρός τόν ὅμαιμον Ἅγιον ἀ´ϊδιον εὐγνωμοσύνην διά τόν εὐαγγελισμόν τοῦ Σερβικοῦ Ἔθνους καί τήν ὁδήγησιν αὐτοῦ εἰς τήν ἐν Χριστῷ ζωήν καί σωτηρίαν. Θά ᾖ δέ ὁ Ἱερός τοῦ Ἁγίου Σάββα Ναός μεγαλοπρεπές τεκμήριον τῆς εὐσεβείας καί τῆς ἀφοσιώσεως εἰς τήν Ἁγίαν ἡμῶν Ὀρθόδοξον Πίστιν τοῦ Λαοῦ τῶν Σέρβων, ὁ ὁποῖος, πολλάκις διελθών διά πυρός καί ὕδατος, ἀπό παλαιῶν ἡμερῶν μέχρι καί τῶν καθ᾿ ἡμᾶς, ἕν ἐφύλαξεν ὡς κόρην ὀφθαλμοῦ, τόν μετά τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ ζῶντα σύνδεσμον καί τήν ἐν Αὐτῷ ἁγίαν εὐαγγελικήν ζωήν.

Παραλλήλως συγχαίρομεν ἐπί τῇ προγραμματιζομένῃ ἐπ᾿ εὐκαιρίᾳ τῶν Ἱερῶν Ἐγκαινίων ἐπισήμῳ ἀναγνωρίσει ὡς Ἁγίων τῶν νεωτέρων Μαρτύρων καί Ἱερομαρτύρων τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῶν Σέρβων, οἵτινες ἀνῃρέθησαν ὑπό τῶν πολεμίων τῆς Ὀρθοδοξίας ἀπό τοῦ Β´ Παγκοσμίου Πολέμου μέχρι καί τῶν τελευταίων ἐτῶν, καί ἐπικαλούμεθα ἐπί τε Ὑμᾶς καί ἡμᾶς τάς πρός Κύριον εὐπροσδέκτους αὐτῶν προσευχάς καί δεήσεις.

Εὐχαριστοῦντες, τέλος, διά τήν πρόφρονα καί εὐγενῆ Ὑμῶν πρόσκλησιν πρός τήν ἡμετέραν Μετριότητα, μετά χαρᾶς ἀποδεχόμεθα ταύτην καί θά ἔλθωμεν ἀγαλλομένῳ ποδί πρός Ὑμᾶς μετά τῆς τιμίας Συνοδείας ἡμῶν ἐκ τῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν Περγάμου κ. Ἰωάννου καί Πριγκηποννήσων κ. Ἰακώβου, τῶν Ὁσιολ. Μ. Ἀρχιμανδρίτου κ. Ἀθηναγόρου καί Κωδικογράφου κ. Μαξίμου καί τοῦ κλητῆρος ἡμῶν κ. Π. Γεωργιάδου, τάς ἀπογευματινάς ὥρας τῆς θ´ Μαίου, προκειμένου νά τελέσωμεν ἀπό κοινοῦ τά Ἱερά Ἐγκαίνια τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἁγίου Σάββα, θέλομεν δέ ἀναχωρήσει ἐκεῖθεν ἐπιστρέφοντες εἰς τά ἴδια τῇ μετεπαύριον, ια´ τοῦ αὐτοῦ.

Ἐπί τούτοις, προγευόμενοι τῆς χαρᾶς καί τῶν πνευματικῶν συγκινήσεων καί ἱερῶν ἐμπειριῶν τοῦ διημέρου, περιπτυσσόμεθα ἐν ἀγάπῃ καί τιμῇ βαθυτάτῃ τήν Ὑμετέραν φίλην Μακαριότητα, ἀποδιδόντες Αὐτῇ τόν γλυκερόν ἀναστάσιμον ἀσπασμόν τῆς ἀγάπης, ὁ δέ Νικητής τοῦ θανάτου καί αἰώνιος φύλαξ καί προστάτης τοῦ Σερβικοῦ Γένους καί πάντων τῶν ἐν εὐσεβείᾳ καί πίστει ἐπικαλουμένων Αὐτόν, δῴη Αὐτῇ καί παντί τῷ ποιμνίῳ τοῦ κατ᾽ Αὐτήν θεοσώστου Πατριαρχείου πάντα τά σωτηριώδη δῶρα τῆς ἐκ νεκρῶν τριημέρου πανεκλάμπρου Ἀναστάσεως.

βδ´ Ἀπριλίου ιζ´
Τῆς Ὑμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός.
+ Ὁ Κωνστανινουπόλεως Βαρθολομαῖος