Μακαριώτατε καί Ἁγιώτατε Πάπα καί Πατριάρχα Ἀλεξανδρείας καί πάσης Ἀφρικῆς, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Θεόδωρε, τήν Ὑμετέραν γερασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Ἐλέῳ καί χάριτι τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, χαρμόσυνον ἄγγελμα ἔχομεν τό προνόμιον νά ἀναγγείλωμεν ἁπάσῃ τῇ κατ᾿ Ἀνατολάς Ἁγιωτάτῃ Ὀρθοδόξῳ τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίᾳ. Ἡ Αὐτοῦ Ἁγιότης ὁ Πάπας τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης Ἰωάννης Παῦλος ὁ Β´ ἠγαθύνθη νά ἀνταποκριθῇ εὐχαρίστως εἰς σχετικόν αἴτημα τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καί νά παραχωρήσῃ εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Νέας Ρώμης τά ἱερά καί χαριτόβρυτα λείψανα τῶν ἐν Ἁγίοις Πατέρων ἡμῶν, Μεγάλων Ἱεραρχῶν καί Οἰκουμενικῶν Φωστήρων καί Διδασκάλων, Προκατόχων δέ τῆς ἡμετέρας Μετριότητος ἐν τῷ Ἀποστολικῷ Θρόνῳ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, Γρηγορίου τοῦ Θεολόγου καί Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
Τά ἐν τῷ Βατικανῷ τεθησαυρισμένα ἅγια ταῦτα λείψανα θά παραλάβωμεν αὐτοπροσώπως, φριττούσαις χερσίν, ἐκ τῶν χειρῶν τοῦ Ἁγιωτάτου Πάπα Ἰωάννου Παύλου Β´ , ἐν ἐπισήμῳ τελετῇ ἐν τῇ Βασιλικῇ τοῦ Ἁγίου Πέτρου τῆς Ρώμης, τῇ κζ´ προσεχοῦς μηνός Νοεμβρίου καί θά μεταφέρωμεν ταῦτα αὐθημερόν δι᾿ εἰδικῆς ἀεροπορικῆς πτήσεως εἰς Κωνσταντινούπολιν, ὥστε οἱ σεβάσμιοι Θεοφόροι οὗτοι καί προσκυνητοί Πατέρες ἡμῶν νά συνεορτάσουν καί σωματικῶς μεθ᾿ ἡμῶν τήν Θρονικήν Ἑορτήν τοῦ Θρόνου αὐτῶν, ἐκείνην τῆς ἱερᾶς μνήμης τοῦ Ἁγίου Ἐνδόξου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου. Θά δυνηθῶμεν οὕτω νά εἴπωμεν αὐτοῖς καί αὖθις τό εἰς τόν θεῖον Χρυσόστομον τό πάλαι λεχθέν, κατά τήν ἐπανακομιδήν τοῦ ἱεροῦ Αὐτοῦ λειψάνου εἰς Κωνσταντινούπολιν: «Πάτερ, ἀπόλαυέ Σου τοῦ Θρόνου».
Γνωστῆς οὔσης τῆς μεγάλης σημασίας, τήν ὁποίαν Θεοδιδάκτως καί Πατροπαραδότως ἡ Ἁγιωτάτη Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἀποδίδει εἰς τά λείψανα τῶν Ἁγίων, τά ὁποῖα θεωρεῖ, ὡς καί πράγματι εἶναι, φορεῖς τῆς Θείας Χάριτος, ἡ ὁποία κατῴκησεν ἐν αὐτοῖς ἀφθόνως καί ἐπλήρωσεν αὐτά, ὡς, ἄλλωστε, καί τάς μακαρίας ψυχάς τῶν ἀοιδίμων, Πνεύματος Ἁγίου, καί κατέστησεν αὐτά μέτοχα τῶν ἀκτίστων ἐνεργειῶν τοῦ Θεοῦ καί, ὡς ἐκ τούτου, θαυμάτων ἐνεργητικά, καί θεραπειῶν ποικίλων πρόξενα, καί κινδύνων ἀποτρεπτικά, καί δαιμονικῶν προσβολῶν ἀλεξιτήρια, κρίνομεν τήν ἐν θέματι ἱστορικήν χειρονομίαν τῆς Πρεσβυτέρας Ρώμης ὡς ὅλως ἔκτακτον εὐλογίαν τοῦ Θεοῦ πρός τήν καθόλου Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀλλά καί ὡς Πατρικήν εὔνοιαν τῶν συγκεκριμένων Μεγαλωνύμων Πατέρων πρός τήν ἀεί σταυρουμένην Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἤγουν τήν ἰδικήν των Ἐκκλησίαν.
Χαρά, ὅθεν, ἀνεκλάλητος καί εὐφροσύνη ἀνέκφραστος καί συγκίνησις βαθυτάτη συνέχουν εὐλόγως τήν ψυχήν καί τήν καρδίαν ἡμῶν, ὡς καί ἐκείνας τῶν περί τήν ἡμετέραν Μετριότητα Ἱερωτάτων Συνοδικῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Ἀρχιερέων, ἐπί τῷ ἱστορικῷ τούτῳ γεγονότι. Ἱκανήν παραμυθίαν λαμβάνομεν διά νά μείνωμεν ὄρθιοι «ἐπί τῆς θείας φυλακῆς», τῆς ὁποίας ὁ Θεός κατέστησεν ἡμᾶς φύλακας καί προστάτας, πολλήν δέ δύναμιν ἤδη, καί μόνον ἐπί τῷ ἀκούσματι τοῦ «ἐπαναπατρισμοῦ» τῶν Ἁγίων ἡμῶν Πατέρων ἐλάβομεν. Τῶν αἰσθημάτων τούτων καί ἱερῶν βιωμάτων ἐπιθυμοῦμεν διά τῆς παρούσης νά καταστήσωμεν κοινωνόν τήν Ὑμετέραν λίαν ἡμῖν ἀγαπητήν καί περισπούδαστον Μακαριότητα, καί νά παρακαλέσωμεν Αὐτήν ὅπως, ἀγαθυνομένη, ὁρίσῃ καί ἀποστείλη ἐνταῦθα Ἐκπρόσωπον Αὐτῆς ἀγαπητόν Ἀδελφόν Ἀρχιερέα, ὅστις θά συνεορτάσῃ μεθ᾽ ἡμῶν καί θά λαμπρύνῃ τάς προγραμματιζομένας ἱεράς ἐκδηλώσεις ἀπό κθ´ Νοεμβρίου μέχρι α´ Δεκεμβρίου φθίνοντος σωτηρίου ἔτους, θά λάβῃ δέ, ἐξ ὀνόματος τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Ἀλεξανδρείας, τήν εὐχήν καί εὐλογίαν τῶν εἰς τά ἴδια ἐπανακαμπτόντων ἀξιοθέων Πρωθιεραρχῶν, πρός ἐκείνῃ τοῦ ἑορτάζοντος Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων.
Ἐπί τούτοις, ἐν ἀγάπῃ πολλῇ ἀναμένοντες τήν εὐγενῆ ἀνταπόκρισιν τῆς Ὑμετέρας φίλης Μακαριότητος, περιπτυσσόμεθα Αὐτήν καί αὖθις μετά βαθείας τῆς ἐν Χριστῷ φιλαδελφίας καί κατασπαζόμεθα, εὐχόμενοι Αὐτῇ ἀπό μυχίων ψυχῆς τά κρείττονα.
βδ´ Ὀκτωβρίου κζ´
Τῆς Ὑμετέρας γερασμίας Μακαριότητος
ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός
+ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος
Παρόμοια Γράμματα ἀπεστάλησαν καί εἰς τάς λοιπάς ἀδελφάς Ὀρθοδόξους Αὐτοκεφάλους καί Αὐτονόμους Ἐκκλησίας.