Ἀριθμ. Πρωτ.32
Μακαριώτατε καὶ Ἁγιώτατε Πατριάρχα τῶν Σέρβων, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητὲ καὶ περι-πόθητε ἀδελφὲ καὶ συλλειτουργὲ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Παῦλε, τὴν Ὑμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.
Ἐλάβομεν καὶ ἐν συνεδρίᾳ τῆς περὶ ἡμᾶς Ἁγίας καὶ Ἱερᾶς Συνόδου ἐθεωρήσαμεν μετὰ τῆς δεούσης προσοχῆς καὶ εὐλόγου ἀνησυχίας τὸ Ὑμέτερον ἀπὸ ιε΄ τρέχοντος καὶ ὑπ’ ἀριθμ. Πρωτ. 6/2004Γράμμα, διὰ τοῦ ὁποίου ἀνακοινοῦνται ἡμῖν ὅσα ὀδυνηρὰ καὶ ἀπαράδεκτα προκα-λεῖ ἡ ἀπεσχισμένη ἀπὸ τῆς κοινωνίας τῶν Ὀρθοδόξων Ἐκκλησιῶν ἡγεσία τοῦ ἐν τῇ πρῴην Γιου-γκοσλαβικῇ Δημοκρατίᾳ τῆς Μακεδονίας Ὀρθοδόξου πληρώματος εἰς βάρος Ὀρθοδόξων Ἀρχι-ερέων, κληρικῶν, μοναχῶν καὶ εὐλαβῶν πιστῶν, τῇ βιαίᾳ μάλιστα συνδρομῇ τῶν ἁρμοδίων κρα-τικῶν ἀρχῶν.
Θεωροῦντες ὀφειλετικὴν ὑποχρέωσιν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας τὴν ἄμεσον ἀνάληψιν τῶν ἀναγκαίων πρωτοβουλιῶν διὰ τὴν ἐκτόνωσιν τῆς ἀνεπιθυμήτου ἢ καὶ ἐπικινδύνου ἐντά-σεως, ἀνταπεκρίθημεν προθύμως εἰς τὴν ἀγωνιώδη ἔκκλησιν τῆς Ὑμετέρας φιλτάτης Μακαριό-τητος καὶ ἐνηργήσαμεν τὰ δέοντα καὶ ἐφικτά, ἵνα μὴ τὸ κακὸν χεῖρον γένηται.
Οὕτως, ἀπηυθύναμεν ἤδη διὰ Πατριαρχικοῦ ἡμῶν Γράμματος θερμὴν ἔκκλησιν πρὸς τὴν πολιτικὴν ἡγεσίαν τῆς πρῴην Γιουγκοσλαβικῆς Δημοκρατίας τῆς Μακεδονίας ὅπως ἀπο-φεύγῃ τοιαῦτα βίαια μέτρα, προσβάλλοντα τὴν διεθνῶς ἀναγνωριζομένην θρησκευτικὴν ἐλευ-θερίαν, ἐπισημαίνοντες τοὺς σοβαροὺς κινδύνους ἐκ τῶν τοιούτων βιαίων ἐνεργειῶν καταστο-λῆς τῶν ἁρμοδίων διὰ τὴν τήρησιν τῆς δημοσίας τάξεως ἀρχῶν, τὴν ἰδιάζουσαν εὐαισθησίαν τῶν διεθνῶν Ὀργανισμῶν διὰ τὴν προστασίαν τῆς θρησκευτικῆς ἐλευθερίας καὶ τῆς ἐλευθερίας τῆς συνειδήσεως τῶν πιστῶν, ἰδίᾳ εἰς τὴν πολυπολιτισμικὴν κοινωνίαν τῆς εἰρημένης Χώρας, τὴν ἀποστολὴν τῶν συντεταγμένων ὀργάνων διὰ τὴν ὑπεράσπισιν τοῦ δικαιώματος τῆς ἐλευ-θερίας τῆς θείας λατρείας, καί, τέλος, τὴν ἴσην ἀπόστασιν ἢ ἴσην προστασίαν τῶν ἐν τῷ κράτει ὑφισταμένων θρησκευτικῶν κοινοτήτων.
Ὅθεν, ἔχομεν δι’ ἐλπίδος ὅτι ἡ τοιαύτη παρέμβασις τοῦ καθ’ ἡμᾶς Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καὶ ἡμῶν προσωπικῶς θὰ συμβάλῃ ὄχι μόνον εἰς τὴν ἐκ τῶν δεινῶν ἀπαλλαγὴν τῶν διωκομένων Ἀρχιερέων καὶ λοιπῶν κληρικῶν καὶ μοναχῶν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὴν ἐκτόνωσιν τῆς ἐντάσεως, ἵνα μὴ καταργηθῇ ἡ πάντοτε προτιμητέα ὁδὸς τοῦ ἐποικοδομητικοῦ διαλόγου διὰ τὴν ἄρσιν τῶν ὑφισταμένων ἀδιεξόδων. Τὸ Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον ἀλληλέγγυον πάντοτε πρὸς τὴν Ἁγιωτάτην Ἐκκλησίαν τῆς Σερβίας καὶ πρὸς τὴν Ὑμετέραν πεπνυμένην Μακαριότητα θὰ ἀναζητήσῃ καὶ ἄλλας προοπτικὰς θετικῆς συμβολῆς αὐτοῦ διὰ τὴν ἁπάλυνσιν τῶν δοκιμασιῶν τοῦ εὐσεβοῦς Σερβικοῦ Λαοῦ.
Ἐπὶ δὲ τούτοις, ἐκτενῶς δεόμενοι τοῦ Κυρίου ὅπως τῇ κραταιᾷ Αὐτοῦ δυνάμει διευθε-τήσῃ καὶ τὸ ἀνακῦψαν, ὡς μὴ ὤφελε, θέμα τοῦτο, περιπτυσσόμεθα τὴν Ὑμετέραν φίλην Μακα-ριότητα ἀδελφικῶς καὶ διατελοῦμεν μετὰ βαθείας ἀγάπης καὶ ἐξαιρέτου τιμῆς.
βδ΄ Ἰανουαρίου κ΄
Τῆς Ὑμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος
ἀγαπητὸς ἐν Χριστῷ ἀδελφός.
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος