Ἐξοχώτατε,

Μέ μεγάλην χαράν σᾶς ὑποδεχόμεθα σήμερα ἐδῶ ὅλοι μαζί, Πατριάρχης, κοινοτάρχαι, ὁμόγλωσσος Τύπος, Λυκειάρ-χαι καί λοιποί ἐκπαιδευτικοί, μαθηταί καί ἄλλα μέλη τῆς Ρωμηοσύνης τῆς Πόλεως, ἡ ὁποία καλωσορίζει ἐγκαρδίως τόν Πρωθυπουργόν τῆς Ἑλλάδος καί τούς ἐκλεκτούς συνοδούς του.

Τάς ἡμέρας αὐτάς πραγματοποιεῖτε μίαν ἱστορικήν ἐπίσκεψιν. Σήμερα ἐπισκέπτεσθε μίαν ἱστορικήν τοῦ Γένους μας Σχολήν, συνδεδεμένην ὀνόματι καί οὐσίᾳ μέ ἕνα ἱστορικόν καί συνάμα ἱερώτατον θεσμόν –τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον, διά τό ὁποῖον εὐκαίρως ἐνθυμούμεθα τούς λόγους τοῦ Ἐλύτη: «δέν εἶναι λίγο νά σοῦ ἀνήκουν οἱ αἰῶνες».

Κύριε Πρωθυπουργέ,

Χθές ἐπισκεφθήκατε τήν Μεγάλην τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίαν, τήν ἀπέραντον μέσα εἰς τήν ἱστορικήν μεγαλωσύνην της. Ἀπό χθές σᾶς φιλοξενεῖ ἡ Κωνσταντινούπολις, αὐτή ἡ ἱστορική πόλις, σταυροδρόμι τῶν πολιτισμῶν, ἡ ὁποία ἑτοιμάζεται νά γίνῃ ἡ πολιτιστική πρωτεύουσα τῆς Εὐρώπης.

Ἀπό τήν ἐπίσκεψίν σας αὐτήν ἀναμένομεν ἡμεῖς οἱ νομοταγεῖς Ρωμηοί πολῖται τῆς Τουρκίας ἱστορικάς ἀποφάσεις, ἀξίας τῆς ἱστορίας μας ἐδῶ, ἀξίας τῆς, πανανθρωπίνης ἐμβελείας καί στοχοθεσίας, ἀποστολῆς τοῦ Ἱεροῦ Κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας. Τό ὁποῖον πρέπει νά ἐπιβιώσῃ διά νά συνεχίσῃ ἀπό τῆς ἐνταῦθα ἱστορικῆς ἕδρας του, τήν ὁποίαν ἐσεβάσθη διά τῶν αἰώνων καί σέβεται καί τιμᾷ καί σήμερον ὅλος ὁ πολιτισμένος κόσμος, νά συνεχίσῃ, λέγομεν, μέχρι τῆς συντελείας τῶν αἰώνων τήν ὑπερεθνικήν, ὄντως οἰκουμενικήν, θρησκευτικήν καί ἐκπολιτιστικήν διακονίαν του διά τό καλόν τῆς ἀνθρωπότητος ὁλοκλήρου.

Ἡ ἐπίσκεψίς σας συμπίπτει μέ μίαν περίοδον ἀνασυγκροτήσεως τῆς Ὁμογενείας, ἡ ὁποία περιβάλλει ἐδῶ τό Πατριαρχεῖον μας, μέ νέα διοικητικά σώματα τῶν Κοινοτήτων καί τῶν Ἱδρυμάτων μας, μέ νέας ἐλπίδας, μέ αἰσιοδόξους προοπτικάς, αἱ ὁποῖαι δικαιολογοῦνται ἀπό τήν σταθεράν πορείαν τῆς Χώρας πρός τήν ἔνταξίν της εἰς τήν μεγάλην Εὐρωπαϊκήν οἰκογένειαν, εἰς τήν ὁποίαν ἀπό ἐτῶν ἀνήκει ἡ Ἑλλάς χάρις εἰς τόν Ἐθνάρχην της ἀείμνηστον Κωνσταντῖνον Καραμανλῆν. Ἡ εὐρωπαϊκή αὐτή προοπτική τῆς Τουρκίας συντελεῖται καί μέ τήν σταθεράν ὑποστήριξιν τῆς ἐντίμου Κυβερνήσεώς σας, διά τήν ὁποίαν σᾶς εὐχαριστοῦμεν.

Μέ τόν Ἐξοχώτατον Πρωθυπουργόν κ. Recep Tayyip Erdoğan εὐχόμεθα νά ἀναδεικνύεσθε πάντοτε εἰρηνοποιοί, μεταξύ τῶν δύο λαῶν, εἰς τά Βαλκάνια, εἰς τήν Εὐρώπην. Ὁ ταραγμένος κόσμος μας, ἰδιαιτέρως εἰς τήν περιοχήν μας, χρειάζεται τούς ἡγέτας τῆς Τουρκίας καί τῆς Ἑλλάδος ἡνωμένους καί συνεργαζομένους, σεβομένους τήν καλήν γειτονίαν καί τό διεθνές Δίκαιον καί τό ὅραμα τοῦ Kemal Atatürk καί τοῦ Ἐλευθερίου Βενιζέλου∙ οἱ ὁποῖοι μᾶς ἀφῆκαν ἀξιομίμητον παράδειγμα καί παρακαταθήκην γενναίας ὑπερβάσεως διαφορῶν, ἀντιπαραθέσεων, συγκρούσεων καί πολέμου ἀκόμη. Ἐξ ἄλλου, ὁ Κύριος εἰς τό Εὐαγγέλιον μακαρίζει τούς εἰρηνοποιούς.

Εὐχόμεθα αἱ δύο χῶραι νά γίνουν ἔργῳ καί λόγῳ μιμηταί τοῦ παραδείγματος τῆς Νέας Ζηλανδίας, ἡ ὁποία ἀποκαλεῖ τό Ὑπουργεῖον της τῆς Ἐθνικῆς Ἀμύνης «Ὑπουργεῖον Εἰρήνης καί Ἀφοπλισμοῦ». Ὄχι Ἀμύνης ἀλλά Εἰρήνης, ὄχι Ἐξοπλισμῶν ἀλλά ἀφοπλισμοῦ.

Φίλτατε κύριε Πρόεδρε,

Ἐντός ὀλίγων ὡρῶν ἐπιστρέφετε εἰς τά ἴδια. Μή μᾶς ξεχνᾶτε. Μήν ξεχνᾶτε τήν πνευματικήν πρωτεύουσαν τῆς Ρωμηοσύνης. Μήν ξεχνᾶτε τήν πνευματικήν μήτραν τοῦ Γένους. Μή λησμονῆτε τίς ρίζες μας. Τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί ἡ περί αὐτό Ὁμογένεια θέλουν νά ζήσουν. Πρέπει νά ζήσουν. Ἀντέχουν. Διότι αὐτό εἶναι τό ἱστορικόν τους χρέος. «Ἀντέχει ὅ, τι ἔχει ἀγαπηθῆ». Νά μᾶς ἀγαπᾶτε!

Ὥρα σας καλή!