Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων κύριε Γεράσιμε Φωκᾶ,

Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία, διά τῶν χειρῶν τῆς ἡμετέρας Μετριότητος, ἀπονέμει ὑμῖν σήμερον, κατά τήν ὁλόφωτον ἡμέραν τῆς Σταυροπροσκυνήσεως, τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ὀρφανοτρόφου αὐτῆς.

Ὁ Ὀρφανοτρόφος εἶναι ἀρχαιότατον ἀξίωμα ἐν τῇ Ἀνατολικῇ Ρωμαϊκῇ Αὐτοκρατορίᾳ καί ἐν τῇ Ὀρθοδόξῳ ἡμῶν Ἐκκλησίᾳ, μέ τό ὁποῖον ἐτιμῶντο χαρισματικοί κληρικοί, οἱ ὁποῖοι εἶχον τήν μεγάλην εὐθύνην τῆς καλῆς ὀργανώσεως, διαχειρίσεως καί λειτουργίας τῶν Ὀρφανοτροφείων, ἀλλά καί ἐξέχοντες λαϊκοί, μέ διοικητικά προσόντα καί φιλάνθρωπον καρδίαν, οἱ ὁποῖοι συνέβαλλον ποικιλοτρόπως εἰς τήν εὐόδωσιν τοῦ ἔργου τῶν φιλανθρωπικῶν καθιδρυμάτων καί εἰς τήν ἀνακούφισιν τῶν ἐνδεῶν καί τῶν πασχόντων. Ἕνας ἐκ τῶν ἐπιφανῶν Ὀρφανοτρόφων ὑπῆρξε ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας, Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, ὁ μέγας ὑμνογράφος καί ποιητής τοῦ Μεγάλου Κανόνος.

Εἰς τό πρόσωπόν σας, Ἐντιμολογιώτατε, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἐπέλεξεν ἕνα νέον Ὀρφανοτρόφον, συνεργάτην καί συναγωνιστήν εἰς τόν καλόν ἀγῶνα τῆς ἐμπράκτου μαρτυρίας τῆς «οὐδέποτε ἐκπιπτούσης» ἀγάπης, χωρίς τήν ὁποίαν εἴμεθα «οὐδέν», ὅπως ὑπογραμμίζει ὁ θειότατος Ἀπόστολος Παῦλος (Α΄ Κορ. 13,2-3). Ὁ Ἀδελφόθεος Ἰάκωβος προσθέτει ὅτι ὀφείλομεν νά εἴμεθα ὄχι ἁπλῶς «ἀκροαταί» τοῦ λόγου, ἀλλά καί «ποιηταί» (Ἰακ. 1,22). «Ἡ πίστις χωρίς τῶν ἔργων νεκρά ἐστι» (Ἰακ. 2,26). Οἱ «πεπιστευκότες τῷ Θεῷ» καλοῦνται «καλῶν ἔργων προΐστασθαι» (Τίτ., 3,8). «Ἐκ γάρ τοῦ καρποῦ τό δένδρον γινώσκεται» (Ματθ. 12,33-34).

Γνωρίζομεν, Ἐντιμολογιώτατε, τήν καλήν φήμην σας ὡς ἐπιχειρηματίου, ὑπευθύνου, δικαίου καί φιλανθρώπου. Συμμαρτυρεῖ ὁ συμπροσευχόμενος φίλτατος ἀδελφός ἅγιος Ἐλασσῶνος, ὁ Πρόεδρος τῆς Ἀδελφότητος τῶν Ὀφφικιάλων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου Ἄρχων Πρωτέκδικος κύριος Ὀδυσσεύς Σασαγιάννης καί πολλοί ἄλλοι διά τά καλά ὑμῶν ἔργα, διά τήν πιστότητα εἰς τάς παραδόσεις τοῦ Γένους, διά τάς κοινωφελεῖς ὑμῶν πρωτοβουλίας καί δράσεις. Σέβεσθε τήν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν, ἀγαπᾶτε τά μοναστήρια καί τούς μοναχούς, προσφέρετε, διευκολύνετε, εἶσθε πάντοτε πρόθυμος πρός διακονίαν. Εἶσθε σεμνός, προσηνής καί ἀνθρώπινος, ἀλλά συγχρόνως καί ἀγωνιστής, πού δέν ἀγαπᾷ τά εὔκολα, πού γνωρίζει ὅτι τό καλόν ἀπαιτεῖ προσπάθειαν, ἐπιμονήν καί αὐταπάρνησιν. «Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν, ἀπαρνησάσθω ἑαυτόν καί ἀράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ, καί ἀκολουθείτω μοι» (Μάρκ. 8,34-35). Ἔχετε, Ἐντιμολογιώτατε, πραγματικόν πολιτισμόν τῆς ψυχῆς, τό ἀναπαλλοτρίωτον ἐκεῖνο κτῆμα, πού ἀποτελεῖ τό πλέον πολύτιμον κόσμημα διά τόν ἄνθρωπον.

Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι, κεκοσμημένος καί μέ τό ὑψηλόν ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ὀρφανοτρόφου, θά συνεχίσετε τήν ἔνθεον πρᾶξιν τῆς φιλανθρωπίας καί τῆς δικαιοσύνης. Ἡ τιμή εἶναι ἀναγνώρισις ἐπιτελεσθέντος ἔργου, ἀλλά καί προτροπή καί ἐνδυνάμωσις πρός συνέχισιν τῆς θεαρέστου προσφορᾶς. Θά σᾶς συνοδεύουν καί θά σᾶς ἐνισχύουν αἱ προσευχαί καί εὐχαί ὅλων ἡμῶν. Θά σᾶς κατευθύνουν οἱ λόγοι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού ἠκούσθησαν εἰς τό σημερινόν εὐαγγελικόν ἀνάγνωσμα. «Τί γάρ ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐάν κερδήσῃ τόν κόσμον ὅλον, καί ζημιωθῇ τήν ψυχήν αὐτοῦ;» (Μάρκ. 8,36-37).

Ἐπί δέ τούτοις καταστέφοντες τήν ὑμετέραν πεφιλημένην Ἐντιμολογιότητα, τήν ἐρίτιμον σύζυγόν σας καί τήν ἐκλεκτήν συνοδείαν ὑμῶν, διά τῆς πατρικῆς καί Πατριαρχικῆς ἡμῶν εὐλογίας, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς τήν ζείδωρον χάριν καί τό ἄπειρον ἔλεος τοῦ πανοικτίρμονος Θεοῦ.

Ἄξιος!