Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1323-1334).
Ἀφιερωμένος στὸν ἀσκητικὸ βίο στὸ Ἅγιον Ὄρος, ὑποστηρίχθηκε ἀπὸ τὸν αὐτοκράτορα Ἀνδρόνικο Β´ Παλαιολόγο γιὰ τὴν ἐκλογή του γιὰ τὸν Πατριαρχικὸ Θρόνο σὲ ἡλικία 70 ἐτῶν.
Κατὰ τὴ σύγκρουση τοῦ Ἀνδρονίκου Β´ μὲ τὸν
ἐγγονό του Ἀνδρόνικο Γ´ Παλαιολόγο τάχθηκε μὲ τὰ δίκαια τοῦ δευτέρου, γι᾽ αὐτὸ ἐκθρονίστηκε καὶ περιορίστηκε γιὰ λίγους μῆνες στὴ Μονὴ τῶν Μαγγάνων (1327), ἀλλὰ σύντομα ἐπανῆλθε στὸν Πατριαρχικὸ Θρόνο (1328).
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς πατριαρχείας του ἔγιναν θεολογικὲς συζητήσεις μὲ τὴν Ἀρμενικὴ καὶ μὲ τὴ Ῥωμαιοκαθολικὴ Ἐκκλησία χωρὶς θετικὰ ἀποτελέσματα.