Χρηματίσας προηγουμένως μητροπολίτης Μελενίκου (1737-1745) καὶ Νικομηδείας (1745-1748), ἐξελέγη πατριάρχης τῷ 1748. Λόγιος καὶ ἀσκητικὸς ἱεράρχης, ἔδειξε ἰδιαίτερον ἐνδιαφέρον διὰ τὴν ἐκπαίδευση καὶ τὸν περιορισμὸ τῆς λατινικῆς προπαγάνδας. Ἀπεμακρύνθη ἀπὸ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο, ἀλλὰ ἐπανῆλθε μετὰ τὴν παραίτησι τοῦ Παϊσίου Β´ μὲ ἀξίωσι τοῦ λαοῦ. Τὸ 1757 καθῃρέθη καὶ ἐξωρίστηκε εἰς τὴν Κύπρο, ἀλλὰ ἐπέστρεψε τὸ 1763 εἰς τὴν Κωνσταντινούπολη φιλοδοξῶν ὅπως ἐπανέλθῃ εἰς τὸν θρόνο. Ὡστόσο, ἀνανεώθηκε ἡ καθαίρεσις του καὶ ἀπεμακρύνθη εἰς τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὅπου ἐφησύχασε ἐν τῇ σκήτῃ τῆς Ἁγίας Ἄννης μέχρι τὸν θάνατό του (1775). Αἱ πηγαὶ παρουσιάζουν τὴν προσωπικότητά του μὲ ἀντικρουόμενας ἀξιολογήσεις ἀπὸ τοὺς φίλους καὶ τοὺς πολεμίους του.