Ὁ μετὰ τὸν Ἰωάννην Νηστευτὴν πρῶτος οἰκουμενικὸς πατριάρχης Κυριακὸς ἦν πρεσβύτερος καὶ οἰκονόμος τῆς ἐκκλησίας Ἁγίας Σοφίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως· ἐπισκοπήσας ἔτη ἕνδεκα, κατὰ τὸν Θεοφάνη καὶ κατὰ τοὺς πατριαρχικοὺς καταλόγους, ἀπεβίωσεν, ὡς γράφει τὸ Πασχάλιον Χρονικόν, κατὰ τὴν 29ην Ὀκτωβρίου τοῦ 605, ἡμέρα Σαββάτῳ, καὶ ἐκηδεύθη 30 τοῦ αὐτοῦ μηνός, Κυριακῇ, «καὶ ἀπετέθη τὸ αὐτοῦ λείψανον πρὸς συνήθειαν εἰς τοὺς Ἁγίους Ἀποστόλους».
Κατὰ τὸ τέταρτον ἔτος τῆς πατριαρχεὶς αὐτοῦ, τῷ 599, ὁ Κυριακὸς ἔκτισε τὸν ναὸν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου τῆς Διακονίσσης, καὶ συγχρόνως, ὡς ὁ Θεοφάνης γράφει, Πέτρος ὁ τοῦ Μαυρικίου ἀδελφὸς τὸν ναὸν τῆς Θεοτόκου τῶν Ἀρεοβίνδου, πλησίον τοῦ σήμερον Χάσκιοϊ.
Ὁ Μαυρίκιος ἰαθεὶς ἀπὸ νόσου τινὸς εὐχὴ Παυσικάκου μητροπολίτου Συννάδων ἐξέδωκε χρυσόβουλλον, ὁρίζον ἐτησίαν χορηγίαν λίτρας χρυσίου μιᾶς ὑπὲρ ἐκκλησίας Συννάδων· ἴσως τοῦτο ἐγένετο κατὰ τὸ ἔτος 602 καθ᾽ ὅ ὁ Μαυρίκιος πολλὰς ἐποιήσατο δωρεὰς εἰς μοναστήρια καὶ ναούς, ἐξιλασκόμενος τὸν Θεὸν διὰ τὰς ἁμαρτίας αὐτοῦ· κατ᾽ αὐτὸ δὲ τὸ ἔτος, τῇ 11ῃ Ἰανουαρίου Δομετιανὸς ὁ ἐπίσκοπος Μελιτινῆς, συγγενὴς τοῦ Μαυρικίου, καὶ πολιτικὴν τινὰ ἀποστολὴν ἐμπειστευθεὶς ἐπ᾽ αὐτοῦ, ἀπεβίωσε, καὶ μεγαλοπρεπέστατα κηδευθεὶς ἐτάφη ἐν τῷ ναῷ τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, ἐν ᾧ μόνον οἱ πατριάρχαι καὶ βασιλεῖς ἐθάπτοντο.
Τῷ 605 Κυριακὸς ὁ πατριάρχης ἐκφοβηθεὶς τὴν μῆνιν τοῦ Νικηφόρου Φωκᾶ, ἀντέστη κατὰ τοῦ μιαροῦ τυράννου, πέμψαντος εἰς τὴν Ἁγίαν Σοφίαν νὰ ἀποσπάσῃ ἀπ᾽ αὐτῆς τὴν χήραν τοῦ Μαυρικίου Κωνσταντίναν, τὰς τρεῖς αὐτῆς θυγατέρας καὶ Γερμανὸν Παφίκιον γαμβρὸν αὐτῆς ἐπ᾽ ἀδελφῇ. Κυριακὸς ὁ πατριάρχης ἀπεβίωσε, 9 Ὀκτωβρίου 606, ἡμέρᾳ Σαββάτῳ καὶ τῇ 30 Ὀκτωβρίου, Κυριακῇ, ἐκηδεύθη ἐν τοῖς Ἀγίοις Ἀποστόλοις.
Τοῦ πατριάρχου Κυριακοῦ τὴν ἱερὰν μνήμην ἄγει ἡ ὀρθόδοξος ἀνατολικὴ Ἐκκλησία τῇ 27ῃ Ὀκτωβρίου, πρὸ τοῦ ΙΒ´ αἰῶνος ἦγεν αὐτὴν κατὰ τὴν 30ήν τοῦ μηνὸς τούτου.
Μανουήλ Ι. Γεδεών
«Πατριαρχικοὶ πίνακες»
