Διεδέχθη εἰς τὸν πατριαρχικὸ θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως Ἰωάννη τὸν Ε´ (668-674). Ὑπῆρξε πολέμιος τῆς αἰρέσεως τοῦ Μονοθελητισμοῦ. Πρὸ τῆς ἐκλογῆς του ἐχρημάτισε διάκονος καὶ σκευοφύλαξ τῆς Μεγάλης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας. Ἀπὸ τὸν Εὐφραίμιο ὁ Κωνσταντῖνος ἀναφέρεται ὡς περιοδευτὴς Θράκης, Μακεδονίας καὶ χαρακτηρίζεται σπουδαῖος ἀνὴρ καὶ εὐσεβοφρόνων κλέος. Ανἐκηρύχθη δὲ ἅγιος, ὑπὸ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τιμᾶται τῇ 9ῃ Αὐγούστου.