Ἐγεννήθη ἐν Σμύρνῃ, ἐχειροτονήθη κληρικὸς εἰς νεαρὰ ἡλικία καὶ ἀπέκτησε μεγάλη παιδεία. Προηγουμένως μητροπολίτης Χαλκηδόνος, ἐπατριάρχευσε ἀπὸ τὴν 29ην Αὐγούστου τοῦ 1702 ὡς τὴν 17ην Ὀκτωβρίου τοῦ 1707. Συνοδικαῖς ἀποφάσεσι ἐῤῥύθμισε θέματα κανονικοῦ δικαίου (νηστείας, ἐξομολόγησης, γάμων κ.λπ.), ἐνῷ τῷ 1704 συνοδικῇ ἐγκυκλίῳ κατέκρινε τὰς μεταφράσεις Ἱερῶν Κειμένων εἰς τὴν καθομιλουμένη γλῶσσα.

Τῷ 1706 ἵδρυσε ἐν Σμύρνῃ σχολὴ εἰς τὴν ὁποίαν ἐδίδασκε ὁ Διαμαντὴς Ρύσιος, παπποὺς τοῦ Ἀδαμαντίου Κοραῆ. Ἀντετάχθη εἰς τὴν προσηλυτιστικὴ δράση τῶν ῥωμαιοκαθολικῶν εἰς τὰς Κυκλάδας. Ἐτάφη ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Καμαριωτίσσης τῆς Χάλκης καὶ εἰς τὸν τάφο του ἐχαράχθη τὸ ἀκόλουθο ἐπίγραμμα·

Ὁ τύμβος οὗτος Γαβριὴλ κεύθει δέμας,
οἰκουμενικοῦ ποιμένος τρισολβίου,
ὅς, εὐθύφρων ὧν καὶ σοφὸς μεγαλόνους,
ζήλου τὲ πλήρης εὐσεβείας δογμάτων,
ἔοργεν ἐσθλὰ πλεῖστα πολλοῖς ἐν βίῳ,
κάλλυνε κἀνήγειρε ναοὺς θ᾽ ἁγίων,
καὶ νῦν μεταστὰς πρὸς μονὰς γῆς πραέων
αὐτοῦ μέμνηται πρὸς Θεὸν μεμνημένων.

Ἐν ἔτει αψζ´. Ὀκτωβρίῳ ιζ´