Ἐν Ἀγχιάλῳ τῷ 1536 γεννηθεὶς, καὶ δείξας ἰδιαίτερο ζῆλο διὰ τὴν μόρφωσι πλησίον ἀξιολόγων διδασκάλων, ἐποίμανε ἐν συνέσει τὸν Οἰκουμενικὸ θρόνο εἰς κρίσιμας στιγμὰς καὶ ἀνεδείχθη εἰς ἐκ τῶν σημαντικοτέρων πατριαρχῶν τῆς μεταβυζαντινῆς περιόδου. Πρὸ τῆς ὁμοφώνου ἐκλογῆς του εἰς τὸν πατριαρχικὸ θρόνο ἐποίμανε τὴν μητρόπολη Λαρίσης.

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς μακρᾶς καὶ διακεκομμένης πατριαρχείας του προσεπάθησε νὰ ἐπιβάλῃ τὴν κανονικὴ τάξη εἰς τὴ λειτουργία τῶν θεσμῶν, ἐπραγματοποίησε πολλὰς ποιμαντικὰς περιοδείας εἰς τὰς ἐπαρχίας τοῦ Οἰκουμενικοῦ θρόνου, ἠγωνίσθη διὰ τὴν οἰκονομικὴ στήριξι τοῦ πατριαρχείου, εἰσήγαγε σημαντικὰς μεταρρυθμίσεις ἐν τῇ διοικήσει τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ διεκήρυξε τρανῶς τὴν ἀμετακίνητη ἐμμονὴ εἰς τὴν Ὀρθόδοξον παράδοσιν τόσο πρὸς τοὺς Λουθηρανοὺς θεολόγους τῆς Βυρτεμβέργης ὅσο καὶ πρὸς τὸν παπικὸ θρόνο. Εἰδικότερα·
α) συνοδικῇ ἀποφάσει κατωχύρωσε τὰ προνόμια τῆς μονῆς Σινᾶ (1583)
β) μετέφερε τὴν ἕδρα τῆς μητροπόλεως Φιλαδελφείας εἰς Βενετίαν
γ) ἀνεκήρυξε τὴν Ἐκκλησία Ῥωσίας εἰς πατριαρχεῖο (1589)
δ) ἀπεδοκίμασε τὴν ἡμερολογιακὴ μεταῤῥύθμιση τοῦ πάπα Γρηγορίου ΙΓ´ (1583), καὶ
ε) ἀντεποκρίθη εἰς τὴν πρόσκληση τῶν Βυρτεμβεργίων Λουθηρανῶν θεολόγων, ἀποστείλας τὰς περιφήμους Ἀποκρίσεις. Ἡ πρώτη (1576) περιεῖχε ἀπάντησι εἰς ἕκαστον ἄρθρο τῆς Αὐγουσταίας Ὁμολογίας τῶν Λουθηρανῶν ἐπισημαίνων τὰς θεολογικὰς διαφορὰς καὶ ἀναιρῶν τὰς λουθηρανικὰς διδασκαλίας. Ἡ δευτέρα (1578) ἀποτελεῖ ἀπάντηση εἰς τὴν ἀπόκρισι τῶν Λουθηρανῶν θεολόγων περὶ τοῦ περιεχομένου τῆς κριτικῆς τῆς Αὐγουσταίας Ὁμολογίας καὶ ἐπανέρχεται εἰς τὴν ἐπισήμανσι τῶν κύριων θεολογικῶν διαφορῶν μεταξὺ Ὀρθοδοξίας καὶ Λουθηρανισμοῦ. Ἡ τρίτη ὑπερασπίζει τὴν ὀρθότητα τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως καὶ κλείνει τὸν θεολογικὸ διάλογο, ἀφοῦ ἀπεδείχθη ἀδύνατη οἱαδήποτε προσέγγισις. Παρὰ τὴν ἀποτυχία τῶν συζητήσεων, αὕται κατέχουν ἐξαίρετον θέσι ἐν ταῖς σχέσεσι Ὀρθοδοξίας καὶ Προτεσταντισμοῦ.

Ἐκτὸς τῶν προαναφερθέντων κειμένων, ὁ Ἱερεμίας ἔγραψε καὶ ἄλλες θεολογικὰς πραγματείας προβάλλων τὴν αὐθεντικότητα τῆς Ὀρθοδόξου παραδόσεως, ὅπως·
α) Διδασκαλία νουθετικὴ πρὸς τοὺς Γερμανούς.
β) Ἔκθεσις δογμάτων.
γ) Ἔκθεσις τῶν ἠθῶν τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας.
Σῴζονται ἐπίσης πολλαὶ ἐπιστολαὶ πρὸς σημαντικὰς προσωπικότητας τῆς ἐποχῆς (Μαρτίνο Κρούσιο, Μάξιμο Μαργοῦντο, Γαβριὴλ Σεβῆρο κ.ἄ.).