Οὗτος κατήγετο ἐκ Ζίτσης τῆς Ἠπείρου· εἶχε μὲν περιορισμένη μόρφωσι, διεκρίνετο δὲ διὰ τὰ διοικητικά του προσόντα. Πρὸ τῆς ἐκλογῆς του εἰς τὸν πατριαρχικὸ θρόνο ἐχρημάτισε μητροπολίτης Σοφίας, ἄμα δὲ τῇ ἐκλογῇ του ἐπραγματοποίησε σημαντικὴν περιοδεία εἰς Κύπρον, Αἴγυπτον, Σινᾶ καὶ Παλαιστίνη.

Κατὰ τὴν διάρκεια τῆς ἀπουσίας τοῦ προωθήθη ἀντικανονικῶς εἰς τὸν πατριαρχικὸ θρόνο ὁ Σῳζοπόλεως Ἰωαννίκιος· ὁ δὲ Ἱερεμίας καὶ οἱ λοιποὶ πατριάρχαι τῆς Ἀνατολῆς συνοδικῶς τὸν ἀφώρισαν ὡς μοιχεπιβάτη τοῦ θρόνου. Κατὰ τὴν ἐπιστροφή του ἐγένετο δεκτὸς ἐνθουσιωδῶς ἀπὸ τὸν λαὸ τῆς Κωνσταντινουπόλεως, ἐποίμανε δὲ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο μετὰ μεγάλης εὐαισθησίας καὶ ὑπευθυνότητος. Ἀπέθανε κατὰ τὴν μετάβασί του εἰς τὴν Βλαχία τῷ 1546.