Ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος πάσης Ὠκεανίας, κ. Μακάριος (Γρινιεζάκης), ἐγεννήθη εἰς Ἡράκλειον Κρήτης τό 1973. Ἐδιδάχθη τά ἐκκλησιαστικά καί θεολογικά γράμματα εἰς τήν Ριζάρειον Ἐκκλησιαστικήν Σχολήν, τήν Ἀνωτέραν Ἐκκλησιαστικήν Σχολήν Ἀθηνῶν καί τήν ἐκεῖ Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἐθνικοῦ καί Καποδιστριακοῦ Πανεπιστημίου. Μετεξεπαιδεύθη εἰς τήν Χριστιανικήν Ἠθικήν ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τῆς Βοστώνης  (Master of Sacred Theology), εἰς τήν Ἱστορίαν τῆς Ἐπιστήμης ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τοῦ Harvard (Master of Arts), καί εἰς τήν Βιοηθικήν ἐν τῷ Πανεπιστημίῳ τοῦ Monash (Master of Bioethics), ἐνῶ τό 2002 ὑπέβαλε διδακτορικήν διατριβήν εἰς τήν Ἰατρικήν Σχολήν τοῦ Πανεπιστημίου Κρήτης καί ἀνηγορεύθη Διδάκτωρ μέ βαθμόν «ἄριστα». Ἐκάρη μοναχός καί ἐχειροτονήθη Διάκονος τήν 18ην Ὀκτωβρίου 1993, Πρεσβύτερος δέ τήν 25ην Ἰουνίου 1997, προχειρισθείς εἰς Ἀρχιμανδρίτην τήν 23ην Ἀπριλίου 1998, ἐν τῇ Ἱερᾷ Μονῇ Ἁγίου Γεωργίου Ἐπανωσήφη, ὑπό τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης Τιμοθέου, ἐνῶ τήν Κυριακήν τοῦ Πάσχα τοῦ 2008, ἡ Α.Θ.Π., ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαῖος τοῦ ἀπένειμε τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, εἰς τό Φανάριον. Ἀπό τοῦ ἔτους 1993 ἕως τῆς εἰς Ἐπίσκοπον ἐκλογῆς του, ὑπηρέτησεν εἰς διαφόρους ἐπιτελικάς θέσεις τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κρήτης, ἐνῶ ἀπό τοῦ ἔτους 2003 ἕως καί τῆς εἰς Ἀρχιεπίσκοπον ἐκλογῆς του, ἐδίδαξεν εἰς τήν Πατριαρχικήν Ἀνωτάτην Ἐκκλησιαστικήν Ἀκαδημίαν Ἡρακλείου Κρήτης καί, ὡς ἐπισκέπτης καθηγητής, εἰς διάφορα Πανεπιστήμια τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ ἐξωτερικοῦ. Τόν Μάϊον τοῦ 2015 ἐξελέγη πρῶτος Κοσμήτωρ τοῦ Τμήματος Σπουδῶν Ὀρθοδόξου Θεολογίας  τῆς Αὐτονόμου Ἐκκλησίας τῆς Ἐσθονίας, ἀπό δέ τόν Ἰούνιον τοῦ 2019 ἕως καί σήμερον εἶναι ὁ Κοσμήτωρ τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου εἰς τό Σύδνεϋ. Ἵδρυσε καί διευθύνει τήν Ἐκδοτικήν Σειράν «Παντοδαπᾶ τῆς Βιοηθικῆς», ἡ ὁποία τελεῖ ὑπό τήν αἰγίδα τῆς Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἡ Ἁγία καί Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, τό 2009, ὥρισεν αὐτόν μέλος, ἐνῶ τό 2018 Πρόεδρον τῆς Πανορθοδόξου Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς, καί ἀντιστοίχως τό 2016, Πρόεδρον τῆς Συνοδικῆς Ἐπιτροπῆς Βιοηθικῆς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἔχει ἐκπροσωπήσει τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν καί τόν Οἰκουμενικόν Πατριάρχην εἰς διαφόρους ἀποστολάς. Ἐπί μίαν δεκαετίαν διηκόνησε τάς λατρευτικάς ἀνάγκας τῶν Ὀρθοδόξων πιστῶν ἐν τῇ Ἑλληνικῇ Πρεσβείᾳ τῆς Ἀγκύρας. Προσεκλήθη ὡς ὁμιλητής εἰς πολλάς Μητροπόλεις τῆς Ἑλλάδος καί τοῦ ἐξωτερικοῦ, ἔχει δώσει διαλέξεις εἰς διεθνῆ ἐπιστημονικά, ἰατρικά καί θεολογικά, συνέδρια, καθώς ἐπίσης καί εἰς ἐπιστημονικάς καί ἐκκλησιαστικάς ἡμερίδας. Τυγχάνει μέλος πολλῶν ἐπιστημονικῶν καί ἐκκλησιαστικῶν ὀργανισμῶν καί ἔχει δημοσιεύσει μελέτας, βιβλία καί ἄρθρα εἰς διεθνοῦς κύρους ἐπιστημονικά περιοδικά. Τήν 27ην Ἀπριλίου 2015 ἐξελέγη παμψηφεί ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου Ἐπίσκοπος Χριστουπόλεως, χειροτονηθείς ἐν τῷ Ἱερῷ Μητροπολιτικῷ Ναῷ τοῦ Ἁγίου Μηνᾶ Ἡρακλείου, τήν 16ην Μαΐου τοῦ ἰδίου ἔτους, ὑπό τοῦ Σεβ. Ἀρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Εἰρηναίου, ἀναλαμβάνων τά ὑπό τοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου καί τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας ἀνατεθέντα αὐτῷ καθήκοντα εἰς τήν Ἐκκλησίαν τῆς Ἐσθονίας, προκειμένου νά ὀργανώσῃ τό θεολογικόν καί κατηχητικόν ἔργον αὐτῆς. Μετεῖχεν εἰς τήν Ἁγίαν καί Μεγάλην Σύνοδον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας εἰς τήν Κρήτην, τό 2016, ὡς σύμβουλος τῆς Ἀντιπροσωπείας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Τήν 9ην Μαϊου 2019, ἡ Ἁγία και Ἱερά Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, μετά ἀπό εὐμενῆ πρότασιν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἐξέλεξεν αὐτόν παμψηφεί Ἀρχιεπίσκοπον τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, τῆς Ἐνθρονίσεως γενομένης τήν 29ην Ἰουνίου τοῦ ἰδίου ἔτους, παρουσίᾳ τῶν Ἀρχῶν τοῦ Αὐστραλιανοῦ Κράτους καί πολλῶν χιλιάδων πιστῶν. Κατά τήν μέχρι σήμερον διακονίαν του εἰς τούς Ἀντίποδας, ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Αὐστραλίας κ. Μακάριος ἵδρυσε σχολεῖα διά τήν ἐκμάθησιν τῆς ἑλληνικῆς γλώσσης μέ βασικόν τό «Aetolian College», τό ὁποῖον διαθέτει 14 παραρτήματα εἰς τήν Πολιτείαν τῆς Βικτωρίας, ἀνεβάθμισε τήν Θεολογικήν Σχολήν τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου, ἵδρυσε τό παναυστραλιανόν συσσίτιον «Οἱ πέντε ἄρτοι», διηύρυνε τήν κοινωνικήν προσφοράν τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς εἰς τήν τρίτην ἡλικίαν, ἵδρυσε τήν Σχολήν Βυζαντινῆς Μουσικῆς, ἤρχισε πρόγραμμα ἐσωτερικῆς ἱεραποστολῆς διά τούς μή ὀρθοδόξους πολίτας, ἐθέσπισε τήν ἐτησίαν παναυστραλιανήν Ἱερατικήν Σύναξιν, ἐνῶ ἐδημιούργησε καί διάφορα προγράμματα πολιτισμοῦ καί διασώσεως τῆς Ἑλληνικῆς Κληρονομίας, μεταξύ τῶν ὁποίων τό «Our people their stories». Σημαντικός σταθμός εἰς τήν ἀρχιερατείαν του ἀλλά καί εἰς τήν πορείαν τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας ἀποτελεῖ ἡ κατόπιν εἰσηγήσεώς του, ἔγκρισις ὑπό τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου τοῦ νέου Συντάγματος, συμφώνως τῷ ὁποίῳ ἱδρύθησαν, πλήν τῆς ἀμέσου Ἀρχιεπισκοπικῆς Περιφερείας, αἱ Ἱεραί Ἐπισκοπαί Καμπέρας, Μελβούρνης, Πέρθης, Ἀδελαΐδος, Βρισβάνης καί Χώρας, συνεστήθη δέ καί ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος ὡς τό ἀνώτατον, ἐν Αὐστραλίᾳ, διοικητικόν ὄργανον τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας. Τό 2024, ἐπί τῇ συμπληρώσει ἑκατονταετίας ὅλης ἀπό τῆς ἱδρύσεως τῆς κατ’ αὐτόν Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Αὐστραλίας, διωργάνωσε λαμπράς ἐπετειακάς ἐκδηλώσεις τάς ὁποίας ἐπεσφράγισεν ἡ εὐλογητή παρουσία τῆς Α.Θ.Π., τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου εἰς τήν Πέμπτην Ἤπειρον, καθώς καί ἡ καθολική συμμετοχή τῆς τε Ὁμοσπονδιακῆς καί Πολιτειακῆς ἡγεσίας τῆς χώρας καί χιλιάδων πιστῶν.

Ὀνομαστήρια: 19 Ἰανουαρίου.