Ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἰταλίας, ὑπέρτιμος καί ἔξαρχος Νοτίου Εὐρώπης κ. Πολύκαρπος (Σταυρόπουλος) ἐγεννήθη τό ἔτος 1963 εἰς Ναύπακτον. Ἀπόφοιτος τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς Ἀθηνῶν (1986), μετά τήν στρατιωτικήν αὐτοῦ θητείαν (1986-1988), μετεξεπαιδεύθη εἰς τό Ποντιφικόν Ἰνστιτοῦτον Ἀνατολικῶν Σπουδῶν Ρώμης (1988-1990). Διάκονος καί Πρεσβύτερος ἐχειροτονήθη ἐν Φαναρίῳ τόν Ἰανουάριον τοῦ 1990. Ὑπηρέτησεν ὡς Ἱερατικῶς Προϊστάμενος τῆς “Ἀδελφότητος τοῦ Ἁγίου Νικολάου καί Ἐκκλησίας τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν ἐν Βενετίᾳ Ὀρθοδόξων Ἑλλήνων” (1990-2007) καί ὡς Πρωτοσύγκελλος τῆς νεοπαγοῦς τότε Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἰταλίας (1992-2007), τά μέγιστα καταβαλών διά τήν ὀργάνωσιν, ἐμπέδωσιν καί ἀνάπτυξιν αὐτῆς. Παραλλήλως διετέλεσεν Ἐφημέριος τῶν ὑπ’ αὐτοῦ τοῦ ἰδίου ἱδρυθεισῶν Ἐνοριῶν Παδούης (1990-2007), Φερράρας (1990-1999), Πάρμας (1994-1999) καί Περουτζίας (1992-2003), Ἡγουμενεύων τῶν Ἱερῶν Μονῶν Ἁγίου Γεωργίου τῶν ἐν Βενετίᾳ Ἑλληνίδων Εὐγενῶν Μοναχῶν (1992-2007) καί Ὁσίου Ἰωάννου τοῦ Θεριστοῦ Καλαβρίας (1994-1997) καί Ἀντιπρόεδρος τοῦ Μητροπολιτικοῦ Συμβουλίου καί ὅλων τῶν Ἐπιτροπῶν τῆς ἐν λόγῳ Μητροπόλεως. Τό 1998 ἔλαβε τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου. Τήν 30ήν Ἀπριλίου 2007, προτάσει τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἐξελέγη παμψηφεί δεύτερος Μητροπολίτης τῆς νεοπαγοῦς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας, τῆς εἰς Ἐπίσκοπον χειροτονίας αὐτοῦ τελεσθείσης ἐν Φαναρίῳ, τήν 6ην Μαΐου 2007, Κυριακήν τῆς Σαμαρείτιδος, ὑπό τῆς Α.Θ. Παναγιότητος καί τῶν Συνοδικῶν Ἀρχιερέων. Τήν 16ην Ἰουνίου 2007 ἐνεθρονίσθη εἰς τόν Ἱερόν Καθεδρικόν Ναόν Μαδρίτης. Κατά τάς περιόδους 2010-2011, 2017-2018 καί 2022-2023 ἐκλήθη Συνοδικός Πάρεδρος. Κατά τά δέκα τέσσαρα (14) ἔτη τῆς ποιμαντορίας του εἰς τήν Ἱσπανίαν καί τήν Πορτογαλίαν ἐπανιδρύθησαν αἱ Ἐνορίαι Βαρκελώνης καί Λάς Πάλμας Ντέ Γκράν Κανάρια, ἱδρύθησαν τεσσαράκοντα πέντε (45) νέαι ἐνορίαι καί ἐνοριακοί πυρῆνες καί ἕν μονύδριον, ἐνῷ ὁ ἀριθμός τῶν κληρικῶν ηὐξήθη κατά τριάκοντα δύο (32). Μετά ἀπό πολυετεῖς ἐντόνους προσπαθείας ἐπέτυχε τήν Νομικήν Ἀναγνώρισιν τῆς Μητροπόλεως εἰς τήν Πορτογαλίαν (Ἰούνιος 2014) καί τήν μεταβίβασιν τῆς Συμφωνίας/Convenio μεταξύ Ἱσπανικοῦ Κράτους καί “Ἑλληνορθοδόξου Ἐκκλησίας ἐν Ἱσπανίᾳ” (Νοέμβριος 1992) εἰς τήν Ἱεράν Μητρόπολιν (Ἰούνιος 2017). Τήν 14ην Ἰανουαρίου 2021, προτάσει τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου, ἐξελέγη παμψηφεί τρίτος Μητροπολίτης Ἰταλίας, ἐνθρονισθείς εἰς τόν Ἱερόν Καθεδρικόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Γεωργίου τῶν Ἑλλήνων Βενετίας τήν 11ην Μαρτίου 2021. Κατά τά τέσσαρα (4) σχεδόν ἔτη τῆς εἰς Ἰταλίαν ποιμαντορίας του ἐπανιδρύθησαν αἱ Ἐνορίαι Λιβόρνου-Πίζης, Βάρης καί Φοβαίας,  ἱδρύθησαν εἴκοσι τρεῖς (23) νέαι ἐνορίαι, μία Μονή, ὁ Οἶκος Ἱεροῦ Κλήρου καί τό Ὀρθόδοξον Θεολογικόν Ἰνστιτοῦτον “Ἁγία Εὐφημία”, τό Οἰκουμενικόν Κέντρον “Δρ. Angelo Poli”, ὁ δέ  ἀριθμός τῶν κληρικῶν ηὐξήθη κατά τριάκοντα (30), ἐξ ὧν δέκα (10) διά χειροτονίας.  Ὁ εἰρημένος Μητροπολίτης ἐκτελεῖ  ἐκκλησιαστικάς ἀποστολάς, δίδει διαλέξεις, συνεντεύξεις, ὁμιλίας, ἀρθρογραφεῖ καί ὁμιλεῖ τήν ἰταλικήν, ἱσπανικήν καί γαλλικήν.

Ὀνομαστήρια: 23 Φεβρουαρίου.