Ὁ Καλλίνικος κατήγετο ἐκ Καστανιᾶς Ἀγράφων καὶ ὑπῆρξε μαθητὴς τοῦ ὁσίου Εὐγενίου Γιαννούλη τοῦ Αἰτωλοῦ. Πατριάρχευσε τρεῖς φορὲς (α´, 1668· β´, 1669 -1693· γ´, 1694 – 702). Ἀναδιωργάνωσε τὴν Πατριαρχικὴ Ἀκαδημία καὶ ἐξέδωσε πλῆθος κανονικῶν διατάξεων, αἱ ὁποῖαι ἀναφέρονται εἰς σοβαρὰ τῆς Ἐκκλησίας ζητήματα. Ἀπέθανε τῇ 8ῃ Αὐγούστου 1702 καὶ...

Χρηματίσας προηγουμένως μητροπολίτης Ἀδριανουπόλεως, διαδέχθη διὰ πέντε μῆνας τὸν πατριάρχη Καλλίνικο Β´ τὸν Ἀκαρνάνα εἰς τὸν θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐξ αἰτίας τῆς δυναστικῆς του συμπεριφορᾶς ἀπομακρύνθη ταχέως ἀπὸ τὸν θρόνο, εἰς ὃον ἐπέστρεψε Καλλίνικος ὁ Β´.

Ἐγεννήθη ἐν Σμύρνῃ, ἐχειροτονήθη κληρικὸς εἰς νεαρὰ ἡλικία καὶ ἀπέκτησε μεγάλη παιδεία. Προηγουμένως μητροπολίτης Χαλκηδόνος, ἐπατριάρχευσε ἀπὸ τὴν 29ην Αὐγούστου τοῦ 1702 ὡς τὴν 17ην Ὀκτωβρίου τοῦ 1707. Συνοδικαῖς ἀποφάσεσι ἐῤῥύθμισε θέματα κανονικοῦ δικαίου (νηστείας, ἐξομολόγησης, γάμων κ.λπ.), ἐνῷ τῷ 1704 συνοδικῇ ἐγκυκλίῳ κατέκρινε τὰς μεταφράσεις Ἱερῶν Κειμένων εἰς τὴν...

Δίχως νὰ παραιτηθῇ ἀπὸ τὴν μητρόπολη Ἡρακλείας ἧν ἐποίμενε, ἐξελέγη πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως, Ἡ δὲ ἐκλογή του προεκάλεσε σοβαρὰς ἀντιῤῥήσεις. Αὗται εἶχον ὡς συνέπεια τὴν ἀπομάκρυνσί του ἀπὸ τὸν πατριαρχικὸ θρόνο κατὰ τὸν Ὀκτώβριο τοῦ 1707.

Προηγουμένως μητροπολίτης Καισαρείας, διεδέχθη εἰς τὸν οἰκουμενικὸ θρόνο Νεόφυτον τὸν Ε´ (25 Ὀκτωβρίου 1707). Προσεπάθησε νὰ ἐπιβάλῃ εἰς τοὺς κληρικοὺς αὐστηρότητα βίου (σῴζεται μάλιστα ἐγκύκλιός του περὶ τοῦ «μὴ λαμπραῖς ἐσθῆσι χρῆσθαι τοῖς ἱερωμένοις») ἀλλὰ ἐδημιούργησε ἐχθροὺς ἔχων ὡς ἀποτέλεσμα νὰ καθαιρεθῇ τὸν Μάϊο τοῦ 1709 καὶ νὰ ἐξορισθῇ εἰς...

Κατήγετο ἐκ Κρήτης καὶ ἐσπούδασε ὲν Γερμανίᾳ. Διεκρίθη διὰ τὴν εὐρεία μόρφωσί του, διὰ τὴν γλωσσομάθεια (Λατινική, Ἀραβική) καὶ διὰ τὴν α)ρίστη γνῶσι τῆς ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς. Ἐχρημάτισε μητροπολίτης Τυρνόβου καὶ Ἀλεξανδρουπόλεως (περὶ τὸ 1692) καὶ τὸ 1709, μετὰ τὴν παύση τοῦ πατριάρχου Κυπριανοῦ καὶ τὴν ἐξορία του εἰς τὸ Ἅγιον...

Οὖτος κατήγετο ἐκ Μυτιλήνης· ἔλαβε δὲ ἀξιόλογον μόρφωσι καὶ ἐχρημάτισε μητροπολίτης Κυζίκου. Τῷ 1709 ἐξελέχθη πατριάρχης, ἀλλὰ εἰς τὸν θρόνο προωθήθη Ἀθανάσιος ὁ Ε´. Μετὰ τὴν καθαίρεση τοῦ Ἀθανασίου κατέλαβε τὸν θρόνο καὶ ἠγωνίστηκε διὰ τὴν οἰκονομικὴ ἀναδιοργάνωσι τοῦ πατριαρχείου. Ἠρνήθηκε τὴν αὔξησι τῶν παροχῶν εἰς τοὺς κρατοῦντας καὶ ἠναγκάσθη...

(1679-1682,1685-1686,1687-1688). Καταγόταν ἀπὸ τὴ Χίο καὶ χρημάτισε προηγουμένως μητροπολίτης Λαρίσης. Μὲ ἐνέργειες τοῦ πρώην πατριάρχη Διονυσίου Δ´ ἐξαναγκάστηκε σὲ παραίτηση (30 Ἰουλίου 1682), ἀλλὰ ἐπανῆλθε καὶ πάλι στὸν θρόνο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο σύντομα ἐκθρονίστηκε μὲ ἐνέργειες πάλι τῶν φίλων τοῦ Διονυσίου Δ´. Ἡ ἐπιστροφή του γιὰ τρίτη φορὰ στὸν θρόνο...