ΙΕΡΑ ΚΟΙΝΟΤΗΣ
ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΑΘΩ
ΚΑΡΥΑΙ ΤΗι 18/31.12.2003
ΑΡΙΘΜ. ΠΡΩΤ. Φ. 1/8α/2000
————————————–
Τῇ
Αὐτοῦ Θειοτάτη Παναγιότητι
Τῷ Οἰκουμενικῷ Πατριάρχῃ
Κω κω Β Α Ρ Θ Ο Λ Ο Μ Α Ι Ωι
Εἰς Φανάριον.
Παναγιώτατε Πάτερ καὶ Δεσπότα,
Τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα βαθυσεβάστως καὶ προσκυνητῶς ἐν Κυρίῳ προσαγορεύομεν.
Ἀξιωθέντες Χάριτι Θείᾳ φθάσαι τὰς σεπτὰς καὶ ἁγίας ἡμέρας τοῦ Πανσέπτου Δωδεκαημέρου τῶν ἑορτῶν τῆς τοῦ Θεοῦ Λόγου ἐνανθρωπήσεως, ἐπιθυμοῦμεν ὅπως διὰ τοῦ παρόντος ἱεροκοινοσφραγίστου ἡμῶν γράμματος ὑποβάλωμεν τὰς υἱικὰς ἡμῶν ἑορτίους προσρήσεις πρὸς τὴν Ὑμετέραν Θειοτάτην Παναγιότητα καὶ τοὺς περὶ Ὑμᾶς σεβασμίους Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Κατὰ τὸ παριππεῦον μάλιστα ἔτος τοῦτο ὁ νοῦς ἡμῶν ἐστρέφετο καὶ στρέφεται ἔτι ζωηρότερον πρὸς τὴν Μητέρα Ἐκκλησίαν, καθὼς μετὰ πλείστου προβληματισμοῦ καὶ ἀνησυχίας παρακολουθοῦμεν ἀπὸ μηνῶν τὰ διαδραματιζόμενα εἰς τὸ ἐσωτερικὸν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας ἐξ ἀφορμῆς τοῦ σοβοῦντος γνωστοῦ ἐκκλησιαστικοῦ ζητήματος, ἀλλὰ καὶ γινόμεθα δέκται τῆς θλίψεως καὶ τῆς ἀγωνίας οὐχὶ μόνον πάντων τῶν ἁγιορειτῶν πατέρων ἀλλὰ καὶ συνόλου τοῦ χάριν πνευματικῆς ἐνισχύσεως κοινωνοῦντος μεθ’ ἡμῶν πληρώματος τῆς Ἐκκλησίας.
Ἐπιθυμοῦμεν νὰ Σᾶς διαβεβαιώσωμεν ὅτι σύμπας ὁ ἁγιορείτικος κόσμος ἐν προσευχῇ καὶ νηστείᾳ δέεται ἐκτενῶς πρὸς Κύριον ὅπως εἰρηνεύσῃ τὴν Ἐκκλησίαν, παύσῃ τὸν σκανδαλισμὸν τοῦ λαοῦ Αὐτοῦ, φωτίσῃ τάς διανοίας τῶν εἰς τύπον καὶ τόπον Αὐτοῦ, χαρίσηται πᾶσιν τὴν ἑνότητα τῆς πίστεως καὶ τὴν κοινωνίαν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καὶ ῥύσηται ἀπὸ τῆς ὑπὸ τοῦ μισοκάλου ἐπιδιωκομένης ἐκκλησιαστικῆς καὶ ἐθνικῆς ζημίας.
Τὸ Ἅγιον Ὄρος σύσσωμον ἀγωνιᾷ διὰ σύνολον τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ εἰς τάς κρισίμους ταύτας στιγμάς, δέεται ὑπὲρ αὐτῆς καὶ πνευματικῶς συμπάσχει, εἰδικώτερον δὲ καὶ ὀφειλετικῶς διὰ τὸ Σεπτὸν Οἰκουμενικὸν Πατριαρχεῖον, ἐπισημαῖνον καὶ τὴν εὐαισθησίαν, τὴν ὁποίαν πᾶς Χριστιανὸς καὶ Ἕλλην ὀφείλει, ὡς πρὸς τὴν διατήρησιν τῶν ἐκτὸς Κωνσταντινουπόλεως ἐρεισμάτων αὐτοῦ καὶ τὰς ἐν γένει περὶ αὐτὸ ἐξελίξεις ἐντὸς τοῦ ῥοῦ τῶν συντελουμένων ἱστορικῶν ἀλλαγῶν.
Δηλοῦμεν ὡσαύτως ὅτι τὸ Ἅγιον Ὄρος, διατελοῦν ἀνέκαθεν ὑπὸ τὴν πνευματικὴν ἐποπτείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, διατηρεῖ ἀταλάντευτον τὴν ἀφοσίωσιν αὐτοῦ εἰς τὴν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν, καὶ ἐκ τῶν προτέρων ἀπορρίπτει οἱανδήποτε σκέψιν περὶ ἀλλαγῆς τῶν παλαιφάτων καθεστώτων τοῦ Ἱεροῦ Τόπου.
Ἐν τῇ αὐτῇ ἐννοίᾳ τὸ Ἅγιον Ὄρος πρεσβεύει τὴν τήρησιν τῶν κατὰ περίπτωσιν εἰδικῶν ἐκκλησιαστικῶν καθεστώτων καὶ τὸ ἄστοχον τῆς μονομεροῦς τροποποιήσεως αὐτῶν, ὅπερ ἄλλωστε κατ’ ἐπανάληψιν ὑπογραμμίζει καὶ ἐν σχέσει μὲ τὸ καθεστὼς τῶν ἐκτὸς τῆς Ἀθωνικῆς Χερσονήσου Μετοχίων αὐτοῦ.
Προσδοκῶντες ὅπως ὁ ἐκ Παρθένου ἀνατείλας νοητὸς Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης ἀνατείλῃ καὶ ἐπὶ τὸν πιστὸν λαὸν Αὐτοῦ ἡμέρας χαρᾶς, εὐφροσύνης καὶ δοξολογίας ἐπὶ τῇ λύσει καὶ τοῦ παρόντος πειρασμοῦ, δεόμεθα υἱικῶς ὅπως χαρίζηται Ὑμῖν δύναμιν καὶ φώτισιν διὰ τὸν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι χειρισμὸν τῶν μεγάλων τῆς Ἐκκλησίας Αὐτοῦ θεμάτων καὶ διατελοῦμεν μετὰ βαθυτάτου σεβασμοῦ καὶ ἀφοσιώσεως, ἐξαιτούμενοι τὰς σεπτὰς Πατριαρχικὰς Ὑμῶν εὐχάς.
Ἅπαντες οἱ ἐν τῇ κοινῇ Συνάξει Ἀντιπρόσωποι καὶ Προϊστάμενοι
τῶν εἴκοσιν Ἱερῶν Μονῶν τοῦ Ἁγίου Ὄρους Ἄθω.