Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Τέκνα τῆς Ἐκκλησίας προσφιλῆ ἐπιπόθητα,
Ἡ ἐτήσιος μνήμη τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἡ ὁποία εἶναι καί ἡ Θρονική Ἑορτή τοῦ Ἁγιωτάτου τούτου Ἀποστολικοῦ καί Πατριαρχικοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, μᾶς δίδει τήν μεγάλην χαράν νά βλέπωμεν καταφθάνοντας ἐκ Βορρᾶ καί Μεσημβρίας, ἐκ Δυσμῶν καί Ἑώας πολλούς ἀδελφούς ἀγαπητούς καί πλεῖστα πιστά καί ἀφωσιωμένα τέκνα τῆς ποτνίας καί πολυπάθου Μητρός Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως, διά νά τιμήσουν τόν Πρωτόκλητον, ἀλλά καί διά νά διαδηλώσουν, τά τελευταῖα, τήν εἰς αὐτήν υἱϊκήν ἀφοσίωσίν των, νά λάβουν χάριν ἀπό τήν χάριν της, ἁγιασμόν ἀπό τήν ἁγιότητά της, εὐλογίαν ἀπό τόν ἀνεξάντλητον πλοῦτον τῆς σταυροαναστασίμου δωρεᾶς, μέ τήν ὁποίαν τήν ἔχει προικίσει ὁ Θεός! Τόσον ὁ Πατριάρχης, ὅσον καί οἱ περί ἡμᾶς Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς, ἀλλά καί πάντες οἱ διακονοῦντες τόν Θεόν καί τό Γένος ἐν τῷ Σεπτῷ τούτῳ Κέντρῳ τοῦ Φαναρίου, ἀγαλλιόμεθα ἐπί τῇ ἐλεύσει καί παρουσίᾳ καί συμπροσευχῇ μεθ᾿ ἡμῶν πάντων τῶν ἔξωθεν ἐλθόντων φίλων, ἀδελφῶν καί τέκνων τῆς Ἐκκλησίας, καί ἐνισχυόμεθα μεγάλως διά τήν συνέχισιν τοῦ πολυμετώπου καθημερινοῦ ἀγῶνος μας.
Ὁ μέγας οὐράνιος προστάτης μας Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας, ἐμαρτύρησεν ἐπί σταυροῦ, μιμητής γενόμενος τοῦ Κυρίου ἡμῶν, ὁ Ὁποῖος ἐπί τοῦ Σταυροῦ κατειργάσθη τήν σωτηρίαν τοῦ ἀνθρωπίνου γένους. Τόσον, λοιπόν, ἀπό τόν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, ὅσον καί ἀπό τόν θεμελιωτήν τῆς ἐν Βυζαντίῳ Ἐκκλησίας Ἀπόστολόν του, ἐλάβομεν ὡς κληρονομίαν καί παρακαταθήκην ἱεράν τοῦ Οἰκουμενικοῦ τούτου Θρόνου, τόν σταυρόν! Ὁ σταυρός εἶναι ἡ δόξα τοῦ Πατριαρχείου μας, ὁ σταυρός εἶναι ὁ ὁδικός χάρτης τῆς ἱστορικῆς του πορείας, ὁ σταυρός εἶναι πάντοτε ἡ καθημερινή μας πραγματικότης!
Τοῦ Ἀποστόλου Ἀνδρέου ὁ σταυρός εἶχε τό σχῆμα τοῦ γράμματος Χ. Ἀλλά τό γράμμα Χ εἶναι τό πρωτόγραμμα τοῦ ὀνόματος Χριστός καί τῶν λέξεων χάρις, χαρά καί χώρα. Ὁ σταυρός τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέου μᾶς κηρύττει μεγαλοφώνως καί ἀφ᾿ ἑαυτοῦ τόν Χριστόν, ὁ Ὁποῖος μᾶς δωρίζει χάριν, εἶναι ἡ χαρά μας, εἶναι ἡ χώρα τῶν Ζώντων! Ναί! Εἴμεθα ἐσταυρωμένη Ἐκκλησία, ἡ ὁποία δύναται νά λέγῃ:»Χριστῷ συνεσταύρωμαι»! (Γαλ. 2, 19), ἀλλ᾿ εἴμεθα καί «Λαός χάριτος», ὅπως ἐμφαντικῶς ὑπεγράμμισε μέ ὁμώνυμον βιβλίον του λόγιος Ἱεράρχης τοῦ Φαναρίου, καί ἔχοντες «τήν χαράν τῆς πίστεως» (Φιλ. 2, 25), εἰς τάς ἀναποφεύκτους καθημερινάς λύπας ἀκούομεν τήν φωνήν τοῦ Χριστοῦ ὅτι «πάλιν ὄψομαι ὑμᾶς καί χαρήσεται ὑμῶν ἡ καρδία, καί τήν χαράν ὑμῶν οὐδείς αἴρει ἀφ᾿ ὑμῶν» (Ἰω. 16, 22). Διά τοῦτο καί εἰς τήν στενότητα τῶν καιρικῶν περιστάσεων αἰσθανόμεθα ἐσωτερικῶς εὐρυχωρίαν καί ἄνεσιν, πρᾶγμα τό ὁποῖον αἰσθητοποιεῖ ἡ ὕπαρξις ἐδῶ τῆς Μονῆς τῆς Χώρας- τῆς Χώρας τῶν Ζώντων, δηλαδή τοῦ Χριστοῦ!
Ὁ Ἅγιος Ἀνδρέας μᾶς ἁρμόζει καί μᾶς τακτοποιεῖ ὑπέροχα μέ τόν κοινόν Δεσπότην Κύριόν μας Χριστόν, καί μέ τήν πρός Αὐτόν παρρησίαν του οἰκονομεῖ τάς οἱασδήποτε δυσκολίας μας λυσιτελέστατα! Ἄς ἔχει δόξαν τό πολυσέβαστον ὄνομά του!
Εἰς τόν πανηγυρικόν τοῦτον Ἑσπερινόν, μετά συγκινήσεως βλέπομεν παρόντας ἀπόψε πολλούς εὐλαβεῖς προσκυνητάς ἀπό τήν εὔανδρον καί ἁγιοτόκον Κρήτην, ἡ ὁποία εἶναι μία προσφιλεστάτη θυγατέρα καί Ἐπαρχία τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἡμῶν Πατριαρχείου. Βλέπομεν Ἐλλογίμους Καθηγητάς καί φερέλπιδας φοιτητάς τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Θεσσαλονίκης ὑπό τήν ἡγεσίαν τοῦ Ἐλλογιμωτάτου κ. Χριστοφόρου Κοντάκη. Βλέπομεν ὅμιλον ἀξιονόμαστον εὐσεβῶν διακαστῶν καί εἰσαγγελέων ἐξ Ἑλλάδος. Βλέπομεν ἱκανά στελέχη τοῦ Ἐμπορικοῦ Συλλόγου Χερσονήσου Κρήτης καί τοῦ Ροταριανοῦ Ὁμίλου Καβάλας, βλέπομεν καθώς καί πλείστους μεμονωμένους, ἀγαπητούς καί ἀξιονομάστους προσκυνητάς ἀπό κάθε γωνίαν τῆς γῆς. Πρός ὅλους ἀπευθύνομεν θερμότατον καί ἐγκάρδιον καλωσόρισμα! Καλῶς ἤλθετε ἅπαντες, φίλοι, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, εἰς τάς ἱεράς αὐλάς τῆς Πρωτοθρόνου καί Πρωτευθύνου Ἐκκλησίας τῆς Ἀνατολῆς! Καλῶς ἤλθετε εἰς τό Πατριαρχεῖον μας, τό ὁποῖον, παρακαλοῦμεν, νά τό αἰσθάνεσθε ὡς σπίτι σας! Καλῶς ἤλθετε εἰς τήν ἱστορικήν Κωνσταντινούπολιν, τήν τιμίαν Κιβωτόν τῶν ἱερῶν καί ὁσίων τοῦ Γένους, τήν ἁγίαν Σιών τῆς εὐσεβοῦς Ρωμηοσύνης! Τήν πόλιν αὐτήν ἐπιμένομεν νά τήν ὀνομάζωμεν ἀκόμη Βασιλεύουσαν, ὄχι βεβαίως, διά κοσμικούς ἤ πολιτικούς λόγους, ἀλλά διότι πάντοτε βασιλεύει εἰς τάς καρδίας τῶν Ρωμηῶν, τῶν Ὀρθοδόξων, μέ τήν δόξαν της καί μέ τήν ταπείνωσίν της μέ τόν σταυρόν της καί μέ τήν ἱστορίαν της˙ μέ τούς μάρτυρας, τούς ὁμολογητάς, καί τούς ὁσίους της, μέ τόν Πατριαρχικόν Θρόνον της καί μέ τό ἄσβεστον φῶς τοῦ Φαναρίου˙ μέ τό δάκρυ της καί μέ τήν ἀξιοπρέπειάν της˙ μέ τά σεβάσμια μνημεῖα της καί μέ τήν ἀρχοντικήν παράδοσιν καί εὐγένειαν τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους! Βασιλεύει μέ ἀκάνθινον στέφανον εἰς τήν κεφαλήν της, μέ ἀγάπην Χριστοῦ εἰς τήν καρδίαν της καί μέ κλάδον ἐλαίας εἰρηνικῆς εἰς τήν δεξιάν της. Βασιλεύει βαστάζουσα εἰς τό σῶμα της τά στίγματα τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ!
Ἀπό αὐτήν τήν Βασιλεύουσαν Πόλιν, ὑπό τήν προστασίαν τῆς Ὑπερμάχου ἡμῶν Στρατηγοῦ Ὑπεραγίας Θεοτόκου καί τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἀνδρέου τοῦ Πρωτοκλήτου, ἀγωνιζόμεθα νά δίδωμεν τήν μαρτυρίαν τοῦ Χριστοῦ καί νά κηρύττωμεν ἀπερίτμητον τό Εὐαγγέλιόν Του εἰς τούς ἐγγύς καί τούς μακράν. Δέν εἴμεθα πλέον πολλοί ἐνταῦθα. Καί δέν πταίομεν καθόλου ἡμεῖς δι᾿ αὐτό. Ἀλλά, εὐλογητός ὁ Θεός τῆς Δικαιοσύνης, ὁ Ὁποῖος δέν ἐπέτρεψε τά χειρότερα! Ὅσοι ἐμείναμεν, εἴμεθα ἀποφασισμένοι ὄχι μόνον νά ζήσωμεν καί νά ἀποθάνωμεν ἐνταῦθα, ἀλλά καί παντοιοτρόπως νά ἀγωνισθῶμεν διά νά δοθῇ νέα ζωή εἰς τήν Ὁμογένειαν. Πιστεύομεν ὅτι εἰς τοῦτο θά βοηθήσῃ πολύ καί ἡ ἐπιδιωκομένη ἔνταξις τῆς Τουρκίας εἰς τήν Εὐρωπαϊκήν Ἕνωσιν, ὅπερ καί εὐχόμεθα καί ὑποστηρίζομεν ἀνυποχωρήτως. Πολλά δέ «σημεῖα τῶν καιρῶν» δικαιολογοῦν ἐπ᾿ ἐσχάτων αἰσιοδοξίαν διά τό μέλλον. Πιστεύομεν ὅτι ὁ Θεός δέν ἔχει εἴπει ἀκόμη τόν τελευταῖον λόγον Του διά τά ἐνταῦθα. Καί ὁ λόγος ἐκεῖνος θά εἶναι ὁπωσδήποτε χαροποιός καί ἐλπίδων πλήρης!
Ἀλλά, ἀγαπητοί, μεταξύ τῶν εὐλαβῶν προσκυνητῶν εὑρίσκεται ἀπόψε καί ὁ Ἐντιμολογιώτατος Ἀρεοπαγίτης κ. Χαράλαμπος Ἀθανασίου, Πρόεδρος τῆς Ἑνώσεως Δικαστῶν καί Εἰσαγγελέων Ἑλλάδος. Ἡ χρηστότης τοῦ ἤθους καί τοῦ χαρακτῆρος του, ἡ ἀκεραιότης του, ὡς δικαστοῦ, ἡ εὐλάβειά του καί ἀφοσίωσις εἰς τήν πατρῴαν εὐσέβειαν καί ἡ ἀγάπη του πρός τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν, τυγχάνουν παλαιόθεν γνωστά εἰς ἡμᾶς καί τά ἐκτιμῶμεν βαθύτατα. Ἐκρίναμεν δέ ὅτι ἐπέστη ἡ ὥρα, τήν ἐκτίμησιν ἡμῶν ταύτην νά ἐκδηλώσωμεν καί ἔργῳ, διά τοῦτο καί ἀπεφασίσαμεν, κατ᾿ ἰδίαν ἡμῶν Πατριαρχικήν φιλοτιμίαν καί προαίρεσιν, ὅπως τιμήσωμεν τόν πιστόν υἱόν τῆς Ἐκκλησίας καί ἐκλεκτόν ἐργάτην τῆς Θέτιδος διά τῆς ἀπονομῆς εἰς αὐτόν τοῦ ὀφφικίου τοῦ Ἄρχοντος Δικαιοφύλακος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας. Δικαιοφύλαξ ἦτο ὁ νομικός σύμβουλος καί προστάτης τοῦ δικαίου, ὁ ἑρμηνευτής τῶν νόμων καί ὑπεύθυνος φύλαξ τῶν δικαίων τοῦ λαοῦ εἰς τό Βυζάντιον. Ὄχι ἁπλῶς ἕνας δικηγόρος ἤ δικολάβος. Συνηθέστατα δέ ἔργον του ἦτο νά προσπαθῇ μέ εἰρηνικούς διακανονισμούς νά ἀποφευχθῇ ἡ δικαστική διαδικασία. Διά τήν Ἐκκλησίαν Δικαιοφύλαξ εἶναι ὁ ὑπερασπιστής τῶν δικαίων της καί προστάτης τῶν ἱερῶν συμφερόντων της. Διά τοῦτο καί τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Δικαιοφύλακος ἀνήκει εἰς τά πλέον ὑψηλά καί ἐπίζηλα. Πιστεύομεν, Ἐντιμολογιώτατε, ὅτι εἶσθε ἄξιος αὐτοῦ.
Ἀπό μέσης καρδίας σᾶς εὐχόμεθα νά τό χαρῆτε καί νά τό τιμήσετε, ὅπως καί πολλοί ἄλλοι πρίν ἀπό σᾶς. Ἡ δι᾿ ἱεροτελεστίας καί χειροθεσίας ἀπονομή του μαρτυρεῖ τήν ἱερότητά του. Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ νά σᾶς ἐπισκιάζῃ καί νά σᾶς φωτίζῃ πάντοτε, τόσον εἰς τήν προσωπικήν καί οἰκογενειακήν σας ζωήν, ὅσον καί εἰς τό ὑψηλόν καί πολυεύθυνον ἔργον σας ὡς Ἀρεοπαγίτου καί ὡς Προέδρου τῆς Ἑνώσεως Εἰσαγγελέων καί Δικαστῶν τῆς Ἑλλάδος. Ἄξιος!
Εἰς ὅλους τούς παρισταμένους καί συμπροσευχομένους ἀπονέμομεν ἐγκάρδιον τήν πατρικήν ἡμῶν εὐχήν καί Πατριαρχικήν εὐλογίαν. Νά ζῆτε, ἅπαντες, χαίροντες τήν χαράν τοῦ Χριστοῦ, ὑγιαίνοντες, προαγόμενοι τῇ Αὐτοῦ Χάριτι εἰς τήν Εὐαγγελικήν ἀρετήν καί περισσεύοντες εἰς πᾶν ἔργον ἀγαθόν καί θεάρεστον! Ἰδιαιτέρως εἰς τούς φοιτητάς τῆς Ἀνωτάτης Ἐκκλησιαστικῆς Ἀκαδημίας Θεσσαλονίκης εὐχόμεθα πατρικῶς νά ἀξιωθοῦν νά γίνουν καλοί ἐργάται τοῦ Ἱεροῦ Ἀμπελῶνος καί πιστοί οἰκονόμοι τῶν Μυστηρίων τοῦ Θεοῦ.
Χρόνια πολλά εἰς ὅλους σας! Νά μᾶς ἔλθετε πάλιν καί πολλάκις, καί μόνοι καί μετά πολλῶν! Ὁ Κύριος μαζί σας!