Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Κώου καί Νισύρου, ὑπέρτιμε καί ἔξαρχε Κυκλάδων Νήσων κύριε Ναθαναήλ, καί λοιποί Ἱερώτατοι ἀδελφοί,
Ἐξοχώτατε κύριε Ὑφυπουργέ,
Ἐντιμότατοι κύριοι Βουλευταί,
Κύριε Δήμαρχε,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

«Ἡμέρα χαρμόσυνος καί εὐφροσύνης ἀνάπλεως πεφανέρωται σήμερον» διά τήν Ἐκκλησίαν! «Φαιδρότης δογμάτων γάρ τῶν ἀληθεστάτων ἀστράπτει», καθότι Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας, «καί λάμπει ἡ Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ κεκοσμημένη ἀναστηλώσεσιν εἰκόνων τῶν ἁγίων», καί ἡ κακοδοξία τῆς εἰκονομαχίας παραπέμπεται συνοδικῶς εἰς τόν πατέρα τοῦ ψεύδους καί δημιουργόν της διάβολον, τό σχετικόν σχίσμα περνᾶ εἰς τήν ἱστορίαν, «καί ὁμόνοια γίνεται τοῖς πιστοῖς θεοβράβευτος», ὅπως πανηγυρικῶς μελῳδεῖ ἡ ὑμνολογία τῆς ἡμέρας. Πᾶσα αἵρεσις καί πᾶσα πλάνη, πᾶσα ματαιοφροσύνη καί κακοδιδασκαλία δέχεται κατά κεφαλῆς τό ἀνάθεμα τῶν Ἁγίων Συνόδων καί τῶν συγκροτησάντων αὐτάς θεοφόρων Πατέρων, καί πάντες οἱ Διδάσκαλοι τῆς εὐσεβείας ἐπευφημοῦνται ἀξίως καί μακαρίζονται, προβαλλόμενοι ὡς κανών πίστεως καί ὑπόδειγμα θεοφιλῶν ποιμένων. Αἱ ἱεραί εἰκόνες ἀποκαθίστανται εἰς προσκύνησιν, ἡ ὁποία ἐπί τό εἰκονιζόμενον «πρωτότυπον διαβαίνει», κατά τήν διδασκαλίαν τῶν Ἁγίων Πατέρων. Τά λείψανα τῶν Ἁγίων τιμῶνται καί δέχονται τόν ἀσπασμόν τῆς εὐλαβείας καί τῆς εὐγνωμοσύνης τῶν πιστῶν καί ὁ Πανάγιος Σταυρός τοῦ Χριστοῦ, τό κατά τοῦ διαβόλου ὅπλον, ὑψοῦται ἐν δόξῃ καί δέχεται τήν προσκύνησιν ἡμῶν, ὡς ὑποπόδιον τῶν ποδῶν τοῦ ἐν αὐτῷ Ὑψωθέντος καί ὡς σημεῖον τῆς ἡμῶν λυτρώσεως καί σωτηρίας. Ὁ ἱερός θεσμός τοῦ Μοναχισμοῦ ἀποκαθίσταται εἰς τήν ἀνήκουσαν εἰς αὐτόν θέσιν ἐν τῇ ζωῇ τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ἄγγελοι οὐρανόθεν ἀγάλλονται καί πανηγυρίζουν, καί ἅπας τῶν πιστῶν ὁ θεόλεκτος λαός, ἐν πλησμονῇ χαρᾶς ψάλλομεν τήν ὀρθόδοξον φωνήν: «Τήν ἄχραντον εἰκόνα Σου προσκυνοῦμεν, Ἀγαθέ, αἰτούμενοι συγχώρησιν τῶν πταισμάτων ἡμῶν, Χριστέ ὁ Θεός», γνωρίζοντες καλῶς καί πιστεύοντες ὅτι, «βουλήσει ηὐδόκησε σαρκί ἀνελθεῖν ἐν τῷ Σταυρῷ ἵνα ρύσῃ οὕς ἔπλασεν ἐκ τῆς δουλείας τοῦ ἐχθροῦ», μετά τῶν ὁποίων καί ἡμᾶς.

Ἀλλ’ ἡ σημερινή Κυριακή τῆς Ὀρθοδοξίας διά τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν ἐφέτος ἔχει καί ἄλλην ἀφορμήν χαρᾶς καί ἀγαλλιάσεως. Σήμερον, κατά τήν Θείαν Λειτουργίαν, ὁ μετά ἀπό ὁμόφωνον ἀπόφασιν τῆς περί ἡμᾶς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου ἐκλεγείς Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κ. Ναθαναήλ Διακοπαναγιώτης, Πρωτοσύγκελλος μέχρι πρότριτα τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Καρπάθου καί Κάσου, τῇ ἐπικλήσει τοῦ Παναγίου καί Τελεταρχικοῦ Πνεύματος, ἔλαβε τόν τρίτον βαθμόν τῆς Ἱερωσύνης, περιεβλήθη τόν εὐαγγελικόν ζυγόν τοῦ Ἐπισκοπικοῦ ὠμοφορίου καί κατεστάθη ποιμήν τέλειος, ἀρχιερεύς καί διδάσκαλος τοῦ ἐκλεκτοῦ λαοῦ τῶν νήσων Κώου καί Νισύρου, διά τῆς χειροτονίας παρά τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καί τῶν συλλειτουργησάντων ἡμῖν ἁγίων Ἀρχιερέων, ἐν οἷς, πλήν τῶν Ἁγίων Συνοδικῶν, καί ὁ φιλόστοργος Γέρων αὐτοῦ, Ἱερώτατος Μητροπολίτης Καρπάθου καί Κάσου κύριος Ἀμβρόσιος. Τά «ἄξιος!» ἐδόνησαν τούς θόλους τοῦ Πατριαρχικοῦ Ναοῦ ὄχι μόνον ἀπό τά χείλη, ἀλλά ἀπό τά βάθη τῆς καρδίας τοῦ ἐκκλησιάσματος. Αἱ προσευχαί ὅλων διάπυροι ἀνεπέμφθησαν πρός τόν Παράκλητον νά ἔλθῃ καί νά τελειώσῃ τόν νέον μάρτυρα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ, τόν τελευταῖον κρῖκον τῆς διαδοχῆς τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων. Ἐξ οὐρανοῦ ὁ Ἅγιος Νεομάρτυς Νικήτας ὁ Νισύριος καί ὁ Ἅγιος, ἐπίσης Νεομάρτυς, Ἰωάννης ὁ Ναύκληρος ἔστειλαν τήν εὐλογίαν των, ἐνῷ ὁ ἀοίδιμος προκάτοχός του Ναθαναήλ ὁ Ἴμβριος καί Ἁγιορείτης καί ὁ ἀείμνηστος πατήρ τοῦ Ἁγίου Κώου ἱερεύς Στέφανος ἔδωκαν ἀπό καρδίας τήν εὐχήν των νά εὐαρεστήσῃ κατά πάντα τῷ Θεῷ καί τῇ Ἐκκλησίᾳ. Ἡμεῖς τόν ἐνεδύσαμεν, μέ τόν ἱερόν σάκκον ὡς θώρακα πίστεως, μέ τό ἱερόν ὠμοφόριον ὡς ἔμβλημα τῆς ἀγάπης καί δηλωτικόν τῆς ὑπέρ τοῦ λογικοῦ του ποιμνίου ὑψηλῆς εὐθύνης. Τοῦ ἐκρεμάσαμεν εἰς τό στῆθος τό ἱερόν ἐγκόλπιον ὡς ἔμβλημα τῆς ὀρθοδοξίας του καί μαρτυρίαν τοῦ ὅτι πόρρω ἀπέχει ἀπό τήν θεομάχον εἰκονοκλαστικήν μανίαν ἤ ἄλλην αἵρεσιν.. Τοῦ ἐθέσαμεν ἐπί τῆς κεφαλῆς τήν μίτραν ὡς στέφανον νίκης κατά τῶν παθῶν καί περικεφαλαίαν ἀρετῆς καί ἐνθέου σοφίας, καί τοῦ ἐνεπιστεύθημεν εἰς τήν δεξιάν τήν ἀρχιερατικήν ράβδον, διά νά ποιμαίνῃ τόν θεόλεκτον λαόν τῆς θεοσώστου Μητροπόλεώς του, ἐν δυνάμει πνεύματος καί ἀληθείας, ἐν ὁσιότητι καί δικαιοσύνῃ. Καί τόν ἐξαποστέλλομεν εἰς τήν ἠγαπημένην Δωδεκάνησον, δῶρον ἅγιον ἐπί τῇ 61ῃ ἐπετείῳ ἀπό τῆς ἐνσωματώσεώς της μέ τήν Ἑλλάδα καί δεῖγμα τῆς πρός τόν ἄξιον Δωδεκανησιακόν λαόν πολλῆς στοργῆς καί ἀγάπης τῆς Μητρός Ἐκκλησίας. Κατά τόν μακρόν χειμῶνα τῆς δοκιμασίας ἡ Δωδεκάνησος ἔμεινε πιστή καί ἀφωσιωμένη εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν καί τήν ἐσταυρωμένην Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Ἐκώφευσεν εἰς πάσας τάς σειρῆνας, ἠρνήθη νά ἀρνηθῇ οὐδέ κατ᾿ἐλάχιστον τήν ἑλληνορθόδοξον ταυτότητά της, περιεφρόνησε τάς δελεαστικάς δυτικάς προσφοράς καί ἐγένετο πιστή ἕως θανάτου, ἀξία διά νά λάβῃ παρά Κυρίου τόν στέφανον τῆς ζωῆς. Ὁ Ἱερώτατος, λοιπόν, Μητροπολίτης Κώου καί Νισύρου κύριος Ναθαναήλ ὁ Β’ πέμπεται εἰς τήν Δωδεκάνησον διά νά συνεχίσῃ καί αὐξήσῃ τό ἔργον τῶν προκατόχων του, μέ τόν γνωστόν του ἐνθουσιασμόν, τήν αὐταπάρνησιν, τήν θυσιαστικήν ἀγάπην, τά σπλάγχνα τῶν οἰκτιρμῶν καί τόν φόβον Θεοῦ πού τόν διακρίνουν, περικρατῶν εὐλαβῶς τό ἔσχατον γῆρας τοῦ ἀμέσου προκατόχου του σεβασμίου καί πολιοῦ Μητροπολίτου κυρίου Αἱμιλιανοῦ, στηρίζων καί καθοδηγῶν ἐπί τά λυσιτελέστερα τόν κατ᾿ αὐτόν εὐαγῆ κλῆρον, τείνων χεῖρα ἀγάπης πρός τήν νεότητα, συνεργαζόμενος ἐν σοφίᾳ καί εἰλικρινείᾳ μετά τῶν ἀρχῶν τῶν νήσων, ἐπικουρῶν εἰς πᾶν ἔργον κοινωφελές, φιλογενές καί θεάρεστον, δίδων δεξιάν φιλίας πρός τό σύνοικον μουσουλμανικόν στοιχεῖον τῆς Κῶ καί τούς πολυπληθεῖς περιηγητάς – ἐπισκέπτας τῶν νήσων, καί συστρατευόμενος ἐν μιᾷ καρδίᾳ μετά τῶν λοιπῶν Ἱερωτάτων Μητροπολιτῶν τῆς Δωδεκανήσου καί τοῦ Πατριαρχικοῦ Ἐξάρχου Πάτμου εἰς τήν κοινήν προσπάθειαν διά τήν ἱερουργίαν τοῦ Εὐαγγελίου καί τήν στερέωσιν τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως εἰς τά ὅρια τοῦ ἐκλεκτοῦ τούτου μέλους τοῦ ἱεροῦ σώματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου.

Κύριε Ὑφυπουργέ, κύριοι Βουλευταί, κύριε Ἔπαρχε, κύριε Δήμαρχε, ἀγαπητοί Κῷοι καί Νισύριοι!

Σᾶς στέλλομεν Μητροπολίτην ἕνα ἰδικόν σας! Δωδεκανήσιον! Κῷον! Ὀστοῦν ἐκ τῶν ὀστέων σας καί σάρκα ἐκ τῆς σαρκός σας! Τόν ὑμέτερον ἐκ τῶν ὑμετέρων! Ἐκλεκτόν ἐκ τῶν ἐκλεκτῶν! Δεχθῆτε τον μετ᾿ εὐλαβοῦς ἀγάπης, σεβασμοῦ καί ἐμπιστοσύνης. Βοηθήσατέ τον νά ἐπιτύχῃ! Ὁ καλός Ἐπίσκοπος εἶναι ἡ δόξα καί ἡ τιμή ἑνός τόπου. Ἡμεῖς εἴμεθα καί θά εἴμεθα δίπλα του. Νά εἶσθε καί σεῖς! Καί ἐν τῇ ἁγίᾳ ἑνότητι μετ᾿ αὐτοῦ θά δοξάζεται τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καί θά εἶναι μεγάλη ἡ συγκομιδή τῶν καρπῶν τῆς Χάριτος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τόν προσφιλῆ τόπον σας.

Ἅγιε Κώου καί Νισύρου, πεφιλημένε ἀδελφέ Ναθαναήλ, ἔντεινε καί κατευοδοῦ καί ἀρχιεράτευε, καθιστῶν τήν ἐπισκοπικήν σου διακονίαν καί μαρτυρίαν ἕνα στίλβοντα τιμαλφῆ λίθον ἐπί τοῦ μαρτυρικοῦ στέμματος τῆς Μητρός σου Ἐκκλησίας. Εἰς πολλά καί ἅγια ἔτη! Ἄξιος!