Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Σιδηροκάστρου κύριε Μακάριε,
Ἱερώτατοι καὶ Θεοφιλέστατοι ἅγιοι Ἀδελφοί,
Ἐντιμότατοι τοπικοὶ Ἄρχοντες,
Τέκνα ἡμῶν ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Μετὰ πολλῆς χαρᾶς τελοῦμεν σήμερον, μετὰ τὴν πρωινὴν Θείαν Λειτουργίαν εἰς τὸν ἱερὸν ναὸν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, τὰ ἐγκαίνια τοῦ ἐδῶ Ἐπισκοπείου, τοῦ Ἐπισκοπείου τῆς δευτέρας ἕδρας τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου, ἐν Νέᾳ Ἡρακλείᾳ.

Ἡ τελετὴ τῶν ἐγκαινίων ἀποτελεῖ παλαιὸν ἔθος τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας ἀποσκοποῦν εἰς τὸν καθαγιασμὸν τῶν χώρων, ἐντὸς τῶν ὁποίων εἰσέρχεται, κατοικεῖ ἢ ἐργάζεται ὁ ἄνθρωπος διὰ τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Ὀνόματος τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, καὶ διὰ τοῦ ραντισμοῦ αὐτῶν διὰ τοῦ ὕδατος τοῦ Ἁγιασμοῦ. Κατὰ μείζονα λόγον ἀποτελεῖ ἔθος προκειμένου περὶ κτισμάτων τὰ ὁποῖα πρόκειται νὰ φιλοξενήσουν ἱερὰς δραστηριότητας, ὅπως εἶναι οἱ ἱεροὶ ναοὶ καὶ τὰ ποικίλα ἐκκλησιαστικὰ κτήρια.

Ἕνα τοιοῦτον εἶναι καὶ τὸ ἄρτι ἐγκαινιζόμενον Ἐπισκοπεῖον, τὸ ὁποῖον θὰ ἀποτελῇ ὄχι μόνον τὴν ἐνταῦθα κατοικίαν τοῦ Ἐπισκόπου, ἀλλὰ καὶ τὸ κέντρον ὅλων τῶν δράσεων καὶ δραστηριοτήτων τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου εἰς τὴν πόλιν τῆς Ἡρακλείας καὶ τὴν ἀρχιερατικὴν αὐτῆς περιφέρειαν.  Θὰ ἀποτελῇ ἀκόμη τὸ σημεῖον ἀναφορᾶς ὅλων τῶν μελῶν τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, τὰ ὁποῖα μέσῳ αὐτοῦ θὰ ἐξυπηρετοῦνται εἰς τὸ ἑξῆς ἐκκλησιαστικῶς ἀρτιώτερον, καθ᾽ ὅσον ἀπὸ ἐδῶ θὰ συντονίζεται ἀποτελεσματικώτερον τόσον τὸ πνευματικὸν ὅσον καὶ τὸ ποιμαντικὸν ἔργον τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως διὰ τῆς παρουσίας καὶ ἐποπτείας τοῦ Ἐπισκόπου, ὁ ὁποῖος, ὡς γνωστόν, ἵσταται, κατὰ τὴν διδασκαλίαν τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ἐκκλησίας, εἰς τύπον Χριστοῦ, καὶ ἀποτελεῖ τὸ ὁρατὸν σημεῖον τῆς ἑνότητος τῆς Ἐκκλησίας, διότι ὅπου ὁ Ἐπίσκοπος ἐκεῖ καὶ ἡ Ἐκκλησία.

Διὰ τοῦτο καὶ χαροποιεῖ ἡμᾶς ὅλως ἰδιαιτέρως τὸ γεγονὸς ὅτι εἰς τὴν σημερινὴν τελετὴν τῶν ἐγκαινίων τοῦ Ἐπισκοπείου παρίστανται ἐκτὸς τοῦ εὐλαβοῦς κλήρου καὶ οἱ θεοφιλεῖς ἄρχοντες μετὰ τοῦ εὐσεβοῦς λαοῦ τῆς Ἡρακλείας, δηλοῦντες διὰ τῆς παρουσίας αὐτῶν τὸν σεβασμὸν καὶ τιμήν των πρὸς τὸν Ἐπίσκοπον καὶ τὴν Ἐκκλησίαν, ἡ ὁποία τὸν ἐτοποθέτησεν ὡς ποιμενάρχην τῆς θεοσώστου ταύτης ἐπαρχίας, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἀρραγῆ μετὰ τῆς Ἐκκλησίας ἑνότητα, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν βάσιν τῆς ἀγαστῆς συνεργασίας ἀμφοτέρων, πρὸς ὄφελος τῶν ἀνθρώπων καὶ τοῦ κοινωνικοῦ συνόλου. Ἡ τοιαύτη ἑνότης καὶ συνεργασία εἶναι σήμερον ὑπὲρ ποτὲ καὶ ἄλλοτε ἀναγκαία πρὸς ἀντιμετώπισιν τῆς κρίσεως, ἡ ὁποία δυστυχῶς δοκιμάζει τοὺς ἀνθρώπους, καὶ τὴν ὁποίαν μόνον διὰ τῆς ἑνότητος καὶ τῆς ἁρμονικῆς μετ᾽ ἀλλήλων συνεργασίας εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπερβῶμεν.

Ὁ σημερινὸς ἐγκαινισμὸς τοῦ Ἐπισκοπείου ἔχει ὅμως, ἀγαπητοὶ ἀδελφοὶ καὶ προσφιλῆ τέκνα, καὶ μίαν ἄλλην διάστασιν καὶ ἕνα ἄλλον συμβολισμόν. Ὑπoμιμνήσκει εἰς ἡμᾶς τὴν ἀνάγκην τοῦ ἐγκαινισμοῦ τῶν ψυχῶν μας διὰ τῆς ἁγιαστικῆς καὶ καθαρτικῆς τῆς Ὑπερουσίου Τριάδος ἐνεργείας καὶ Χάριτος, αἱ ὁποῖαι προσφέρονται καὶ διαδίδονται ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ διὰ τῶν ἱερῶν μυστηρίων αὐτῆς. Καὶ συμβαίνει μὲν πολλάκις βασανιζόμενοι καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ μαθηταὶ τοῦ Κυρίου ὑπὸ τῶν κυμάτων τοῦ παρόντος βίου καὶ ἀγωνιζόμενοι νὰ ἐξέλθωμεν ἐκ τῆς δίνης τῶν καθ᾽ ἡμέραν βιωτικῶν ἡμῶν ἀναγκῶν, νὰ λησμονῶμεν ὅτι δὲν ἔχομεν μόνον ὑλικὴν ὑπόστασιν, ἀλλὰ καὶ πνευματικήν, ἀποτελεῖ ὅμως τὸ τοιοῦτον ἀναπόδραστον πραγματικότητα.

Ἡ πνευματική μας ὑπόστασις εἶναι ἡ ψυχή μας, ἡ ὁποία καὶ ἔχει ἀνάγκην ἐγκαινισμοῦ, διότι ἀποτελεῖ, κατὰ τὸν ἀπόστολον Παῦλον, ναὸν Θεοῦ ζῶντος (2 Κορ. 6.16), ναὸν πνευματικόν, διὰ τὸν ὁποῖον πρέπει νὰ μεριμνῶμεν καὶ νὰ φροντίζωμεν, ἀναλόγως πρὸς τὴν φροντίδα ἡμῶν διὰ τὸν ὑλικὸν καὶ φυσικὸν ναόν, ὥστε νὰ διατηρῆται οὗτος καθαρός «ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος» (Β΄ Κορ. ζ΄ 1), προκειμένου νὰ φιλοξενῇ τὸν πάσης ἐπέκεινα καθαρότητος Θεόν, καὶ νὰ εὐαρεστῆται Αὐτὸς μέσα εἰς τὴν ψυχήν μας. Ἐπειδὴ δὲ ὡς ἄνθρωποι εὐκόλως παρασυρόμεθα ὑπὸ τοῦ πειρασμοῦ καὶ περιπίπτομεν εἰς τὴν ἁμαρτίαν, τὴν ρυπαίνουσαν τὸν ἔσω ἄνθρωπον, θὰ πρέπῃ νὰ προστρέχωμεν τακτικῶς εἰς τὰ ἁγιαστικὰ μέσα τὰ ὁποῖα θέτει εἰς τὴν διάθεσίν μας ἡ Ἐκκλησία διὰ νὰ καθαίρωμεν τὴν ψυχήν μας, ἐγκαινίζοντες αὐτὴν διὰ τῆς Χάριτος τοῦ Θεοῦ, οὕτως ὥστε νὰ ἀξιωθῶμεν καὶ τῆς σωτηρίας, τῆς ἀποτελούσης τὸν ἀπώτερον σκοπὸν τῆς ἐπιγείου ζωῆς καὶ προσπαθείας μας.

Εἰς τὸν τοιοῦτον ἐγκαινισμὸν τῶν ψυχῶν τῶν ἀνθρώπων καὶ εἰς τὴν δι᾽ αὐτοῦ σωτηρίαν πάντων ἀποβλέπει τὸ ὅλον ἔργον, τὸ ὁποῖον ἐπιτελεῖ ἡ Ἐκκλησία ἐν τῷ κόσμῳ, ἀλλὰ καὶ αὐτὸ τὸν ὁποῖον θὰ ἐπιτελῇ ἐν προκειμένῳ ἡ τοπικὴ Ἐκκλησία διὰ τοῦ νέου τούτου Ἐπισκοπείου.

Δι᾽ αὐτὸ καὶ μετὰ πολλῆς χαρᾶς ἐδέχθημεν τὴν φιλόφρονα πρόσκλησιν τοῦ Ποιμενάρχου σας, ὅπως, ἐπ᾽ εὐκαιρίᾳ τῆς ἐπισκέψεως τῆς ἡμετέρας Μετριότητος εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν Σιδηροκάστρου καὶ τὴν πόλιν τῆς Ἡρακλείας, ἐγκαινιάσωμεν σήμερον καὶ τὸ ἐνταῦθα Ἐπισκοπεῖον. Συγχαίρομεν δὲ πάντας τοὺς κοπιάσαντας καὶ συντελέσαντας εἰς τὴν ὁλοκλήρωσιν τοῦ ὡραίου τούτου κτηρίου καὶ πάντας τοὺς πολίτας τῆς Ἡρακλείας, καὶ εὐχόμεθα ὁλοκαρδίως Κύριος ὁ Θεὸς νὰ τὸ στερεώνῃ εἰς αἰῶνας καὶ νὰ χαρίζῃ εἰς ὑμᾶς, Ἱερώτατε ἀδελφὲ Ἅγιε Σιδηροκάστρου, ἔτη πολλὰ διὰ νὰ ἐργάζεσθε ἐν αὐτῷ, πρὸς δόξαν Θεοῦ, ἁγιασμὸν δὲ καὶ σωτηρίαν τοῦ ἐμπεπιστευμένου ὑμῖν εὐσεβοῦς καὶ φιλοχρίστου λαοῦ τῆς Ἡρακλείας.

Ἐν κατακλεῖδι, ὀφείλομεν νὰ εἴπωμεν ὅτι ὁ ἐγκαινισμὸς τοῦ  κτηρίου τοῦ Ἐπισκοπείου ὑπὸ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου ἔχει καὶ ἕνα ἕτερον συμβολισμόν: δεικνύει καὶ τὸν ἄρρηκτον δεσμὸν τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας, τῆς Ἁγιωτάτης Ἐκκλησίας τῆς Κωνσταντινουπόλεως καὶ τοῦ Ἀρχιεπισκόπου αὐτῆς, τοῦ καὶ Πατριάρχου σας, μετὰ τῶν ἑκασταχοῦ Ἐπισκοπικῶν ἑδρῶν, αἱ ὁποῖαι συναρμόζουν ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς ἀγάπης τὴν ἱερὰν ἁλυσίδα τῶν Ἐπαρχιῶν τοῦ πανιέρου Οἰκουμενικοῦ Θρόνου, αἱ ὁποῖαι ἀποτελοῦν τὴν δόξαν καὶ τὸ καύχημα αὐτοῦ.
Κατακλείοντες τὴν σύντομον αὐτὴν ὁμιλίαν μας, δραττόμεθα διὰ μίαν εἰσέτι φορὰν τῆς εὐκαιρίας νὰ σᾶς εὐχαριστήσωμεν, Ἅγιε Σιδηροκάστρου, διὰ τοὺς πρόφρονας καὶ πλήρεις ἀγάπης λόγους σας καὶ τὸν σεβασμὸν τὸν ὁποῖον δεικνύετε πάντοτε πρὸς τὸν Ἁγιώτατον Οἰκουμενικὸν Θρόνον, καὶ τὸν ὁποῖον διδάσκετε διὰ τοῦ παραδείγματός σας καὶ τῶν λόγων σας καὶ εἰς τὸν εὐσεβῆ λαὸν τῆς εὐλογημένης ἐπαρχίας σας.

Εὐχαριστοῦμεν καὶ πάντας τοὺς παρισταμένους, τοὺς ἄρχοντας καὶ τὸν λαόν, διὰ τὴν παρουσίαν σας καὶ τὴν ἐγκάρδιον καὶ θερμὴν ὑποδοχὴν τοῦ Πατριάρχου σας, καὶ ἐπιδαψιλεύομεν εἰς ὅλους σας ὁλόθυμον τὴν πατρικὴν εὐχὴν καὶ τὴν Πατριαρχικήν μας εὐλογίαν. Εὐχόμεθα νὰ ἔχετε ὑγείαν, ἀγάπην, πρόοδον, συνεργασίαν, πίστιν καὶ κάθε ἄλλην παρὰ Θεοῦ εὐλογίαν.

Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ πλούσιον Αὑτοῦ Ἔλεος εἴθε νὰ εἶναι πάντοτε μὲ σᾶς καὶ μὲ τὰ εὐλογημένα σπιτικά σας. Ἀμήν.