Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ, Χριστός Ἀνέστη!

Συνοδεύσαμε καί ἐφέτος, στήν Βοσπορίδα αὐτή Γεθσημανῆ τῆς Μητρός Ἐκκλησίας, τόν Νυμφίο τῶν ψυχῶν μας στήν ἀγωνία Του ὑπέρ τοῦ σύμπαντος κόσμου. Ἐβιώσαμε λειτουργικῶς γιά μιά ἀκόμη φορά τό Ἄχραντον Πάθος Του, χωρίς νά κάνουμε Ἀποκαθήλωσιν, διότι ἔτσι ἐπιβάλλει τό σεβάσμιον Τυπικόν τῆς πάντοτε ἐσταυρωμένης Ἐκκλησίας μας. Καί ἰδού, εὑρισκόμεθα ἀπόψε στήν φωτοπλημμύριστη νύκτα τῆς Ἐγέρσεως, μάρτυρες καί κήρυκες τῆς Ἀναστάσεώς Του.

Ἤλθατε στήν θεοστόλιστη καί χιλιοτραγου-δισμένη αὐτή Πόλι, στήν πνευματική πρωτεύουσα τῆς Ρωμηοσύνης, γιά νά προσκυνήσουμε ὅλοι μαζί τόν ἀναστάντα Χριστόν, τόν Κύριον τῆς δόξης. Ἤλθατε, γιά νά ζήσετε «τό ἔαρ τῆς ἀγαπημένης μας Πόλης, τῆς πόλης πού μαγεύει ὅλους τούς ἐπισκέπτας της ἔτσι κι’ ἀλλιῶς». Ἤλθατε, γιά νά ἐκφράσετε τήν εὐγνωμοσύνη σας γιά τήν ἀπό αἰώνων φροντίδα καί μέριμνα τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας καί τίς θυσίες της γιά τό Γένος.

Ἤλθατε, καί αἰσθανόμεθα σεῖς καί ἐμεῖς τήν οἰκειότητα πού νιώθουν κατά τήν συνάντησί τους οἱ γονεῖς καί τά παιδιά καί, ἀπόψε ἐδῶ, ἡ Μητέρα Ἐκκλησία καί ἐσεῖς τά τέκνα της. Ἡ Μεγάλη τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησία, «πού ἀγκαλιάζει πάντα τά ἔθνη, ἐν παντί τόπῳ. Γιατί τό μήνυμα τοῦ Χριστοῦ ὑπῆρξεν ἀνέκαθεν πολυεθνικό». Τί εἶπεν ὁ ἀναστάς Κύριος εἰς τούς Μαθητάς Του; Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά ἔθνη. Καί ὁ πάνσεπτος Οἰκουμενικός Θρόνος ἀνέκαθεν προσδιόριζε τά ὅρια αὐτοῦ τοῦ εὐαγγελικοῦ μηνύματος, μακρυά ἀπό ἐθνοφυλετικές ἰδεολογίες καί φανατισμούς, προσδιόριζε τά μή ὅρια. Καί μέσα στή σημερινή ρευστότητα συνόρων, συνειδήσεων καί ταυτοτήτων ἡ Ὀρθοδοξία, κάτω ἀπό τήν συντονιστική εὐθύνη τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, ἔχει τό μοναδικό προνόμιο νά εἶναι χωρίς σύνορα καί καλεῖται –καί ὑποχρεοῦται- νά παραμείνῃ σέ αὐτήν τήν θέσι.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἀγαπητά,

Αὐτό τό οἰκουμενικό καί παγκόσμιο μήνυμα τῆς ἀγάπης καί τῆς ἑνότητος, τῆς συμφιλιώσεως καί τῆς ἀλληλεγγύης ὅλων τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν τῆς γῆς, ἐξαγγέλλουμε καί ἀπόψε μαζί σας σέ ὅλο τόν κόσμο. Καί λέμε πρός ὅλους: Ἡ Ἀλήθεια εἶναι ὁ Ἀναστάς Χριστός. Τό Φῶς εἶναι ὁ Ἀναστάς Χριστός. Ἡ Ζωή εἶναι ὁ Ἀναστάς Χριστός. Ἡ Εἰρήνη τοῦ κόσμου εἶναι ὁ Ἀναστάς Χριστός. Δι’ Αὐτοῦ καί ἐν Αὐτῷ οἱ πιστοί γευόμεθα ὅλο τόν πλοῦτο τοῦ Οὐρανοῦ, χωρίς νά χρειαζώμεθα «ἐμπλουτισμένον οὐράνιον». Ἀλλά καί εἰρηνεύουμε, χωρίς νά πολεμοῦμε ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ὁ πόλεμός μας εἶναι διαρκής μόνον κατά τοῦ ἠθικοῦ κακοῦ, τό ὁποῖον, ὡς ἄλλο πυρηνικόν ὁλοκαύτωμα, πυρακτώνει τά πάθη καί σκοτίζει τόν οὐρανόν.

Δεῦτε, λοιπόν, λάβετε ἀπό τό μαρτυρικό Φανάρι Φῶς Χριστοῦ καί δύναμιν ὑπομονῆς στήν καθημερινή ἀγωνία καί τόν προσωπικό σας σταυρόν ἕκαστος. Λάβετε ἀπό τά ἅγια αὐτά σκηνώματα τῆς Μητέρας Ἐκκλησίας καί τοῦ εὐσεβοῦς Γένους μας, ἀπό τούς ὀλίγους καί μικρούς ἡμᾶς μάρτυρας τῆς Ἀναστάσεως, λάβετε ἐλπίδα ἀναστάσιμον, ἐλπίδα ἀκαταίσχυντον, ἐλπίδα εἰς Θεόν ζῶντα.

Καί πάλι, Χριστός Ἀνέστη! Αὐτῷ ἡ δόξα, ἡ αἴνεσις καί ἡ μεγαλωσύνη, εἰς τούς ἀιῶνας.