Τό ἀξίωμα “ἀρχή ἄνδρα δείκνυσιν” ἔχει βεβαίως διαχρονικήν ἰσχύν. Ἡ ἐπί μίαν δεκαετίαν ὅλην παρουσία τῆς Ὑμετέρας λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς καί περισπουδάστου Ἐξοχότητος εἰς τήν ὑψίστην Πολιτειακήν ἀρχήν τῆς Ἑλλάδος καί ἔδειξε τόν ἄνδρα καί ἀπέδειξε πόσον εὔστοχος ὑπῆρξεν ἡ ἐπιλογή Ὑμῶν διά τήν θέσιν τοῦ Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας. Ἔδειξε καί ἀπέδειξε τήν ἀρετήν, ἡ ὁποία εἰς ἄλλους καιρούς ἐθεωρεῖτο ἴσως αὐτονόητος διά τούς ταγούς, ὄχι ὅμως πάντοτε καί σήμερον. Πολύμοχθος οὖσα καί πολύν ἀγῶνα, ὄχι μόνον διά τήν ἀπόκτησιν, ἀλλά καί διά τήν διακράτησιν καί περαιτέρω καλλιέργειαν αὐτῆς ἀπαιτοῦσα, ὁσημέραι ἀναδεικνύεται εἶδος εἰς σπάνιν. Ὑμεῖς κατεδείξατε λαμπρῶς ὅτι καί τήν διαθέτετε πλουσίαν, ἀλλά καί τήν ἐκαλλιεργήσατε εἰς πάσας αὐτῆς τάς ἐκφάνσεις μέ χριστιανικήν σεμνότητα καί μέ ἑλληνικήν φιλοτιμίαν. Δυνάμεθα νά εἴπωμεν ὅτι δέν ἐτιμήθητε τόσον Ὑμεῖς ὑπό τοῦ θώκου τοῦ Ἀνωτάτου Ἄρχοντος, ὅσον ὁ θῶκος αὐτός ἐτιμήθη καί ἐλαμπρύνθη ὑπό τῆς Ὑμετέρας Ἐξοχότητος. Τό ὄνομα Ὑμῶν καί ἡ ὅλη πολιτεία ὡς πρώτου πολίτου τῆς Ἑλλάδος ὄντως ἀποτελοῦν τιμαλφές κεφάλαιον τοῦ Γένους καί τῆς συγχρόνου αὐτοῦ ἱστορίας.

Εἴχομεν, κύριε Πρόεδρε, τήν εὐτυχίαν νά γνωρίσωμεν πλησιόθεν Ὑμᾶς καί νά διαπιστώσωμεν τήν ἀφοσίωσιν Ὑμῶν ὄχι μόνον εἰς τό καθῆκον, ἀλλά καί εἰς τήν πατρῴαν εὐσέβειαν, ὡς καί τόν σεβασμόν καί τήν ἀγάπην Ὑμῶν πρός τήν καθ᾽ ἡμᾶς Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως, τήν πνευματικήν Μητέρα τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους. Τέκνον Ὑμεῖς τῶν Πατρῶν, τῆς πόλεως τήν ὁποίαν ὁ ἱδρυτής καί προστάτης τῆς Βυζαντίδος Ἐκκλησίας Ἅγιος Ἀπόστολος Ἀνδρέας ὁ Πρωτόκλητος ἡγίασε διά τοῦ μαρτυρικοῦ
αὐτοῦ αἵματος καί ἐξακολουθεῖ νά ἁγιάζῃ διά τῆς παρουσίας τῆς τιμίας αὐτοῦ κάρας καί τοῦ περιλάμπρου φερωνύμου Ναοῦ, ἐδείχθητε καί τῆς ἐνταῦθα καί ἀνά τήν Οἰκουμένην Ἐκκλησίας αὐτοῦ ἄξιον τέκνον. Ἔχομεν πολλούς λόγους εὐγνώμονος εὐχαριστίας διά τήν ἐπιδειχθεῖσαν, καί δή καί εἰς ὥρας ἐνίοτε δυσκόλους, φιλομήτορα γνώμην πρός τό πάντοτε χειμαζόμενον πανίερον τοῦτο Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας. Αἱ εὐχαί καί προσευχαί ἡμῶν πάντοτε θερμαί ἀνεπέμποντο ὑπέρ τοῦ τιμίου προσώπου Ὑμῶν καί ὑπέρ τοῦ εὐσεβοῦς Λαοῦ τῆς Ἑλλάδος, θά ἐξακολουθήσουν δέ νά συνοδεύουν Ὑμᾶς καί τοῦ λοιποῦ, ὁμοῦ μετά τῶν προσφιλῶν μελῶν τῆς οἰκογενείας Ὑμῶν, ὅπως βεβαίως καί τόν διάδοχον Ὑμῶν εἰς τήν Προεδρίαν τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας, μέ ἀμείωτον πάντοτε ἔντασιν καί θερμότητα.

Εἴθε ὁ Κύριος τῶν Κυριευόντων καί γλυκύς τῆς Ἐκκλησίας Νυμφίος Ἰησοῦς Χριστός, διά πρεσβειῶν τοῦ Πρωτοκλήτου τῶν Ἀποστόλων καί τοῦ προστάτου Ὑμῶν Ἁγίου Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου, νά ἐπιδαψιλεύῃ Ὑμῖν τήν χάριν καί τό πολύ Αὐτοῦ ἔλεος εἰς μῆκος εἰρηνικῶν ἐτῶν μέγα, ἐν ὑγιείᾳ ἀμφιλαφεῖ καί ἀμεταπτώτῳ, διά νά συνεχίσητε τήν παροχήν τῶν πολυτίμων ὑπηρεσιῶν Ὑμῶν πρός τό Γένος, ἀπό τοῦ ἡσυχαστικοῦ πλέον πρυτανείου Ὑμῶν, ὡς ἄλλος σοφός Νέστωρ, εἰς ἔπαινον τοῦ ὀνόματος Ὑμῶν καί ἐπ᾽ ἀγαθῷ τοῦ ἀνά τόν κόσμον Ἑλληνισμοῦ.

βε´ Φεβρουαρίου ιε´
Τῆς Ὑμετέρας ἐριτίμου Ἐξοχότητος
διάπυρος πρός Θεόν εὐχέτης
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος

Τῷ Ἐξοχωτάτῳ
κυρίῳ Κωνσταντίνῳ Στεφανοπούλῳ,
Προέδρῳ τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας,
Εἰς Ἀθήνας.