Ἀριθμ. Πρωτ.248

Μακαριώτατε καί Ἁγιώτατε Πατριάρχα τῶν Σέρβων, ἐν Χριστῷ τῷ Θεῷ λίαν ἀγαπητέ καί περιπόθητε ἀδελφέ καί συλλειτουργέ τῆς ἡμῶν Μετριότητος κύριε Παῦλε, τήν Ὑμετέραν σεβασμίαν Μακαριότητα ἀδελφικῶς ἐν Κυρίῳ κατασπαζόμενοι, ὑπερήδιστα προσαγορεύομεν.

Ἐν συνοχῇ καρδίας ἰσχυρᾷ καί λύπῃ καί ὀδύνῃ βαθυτάτῃ παρακολουθοῦντες τά εἰς βάρος τοῦ Σερβικοῦ λαοῦ καί τῆς Ἁγιωτάτης αὐτοῦ Ἐκκλησίας τεκταινόμενα καί αὖθις ἐν Κοσσυφοπεδίῳ, τῇ μήτρᾳ τοῦ Σερβικοῦ Ἔθνους καί πολιτισμοῦ, ἐλάβομεν τήν ἀπό κ´ φθίνοντος μηνός δραματικήν ἐπιστολήν τῆς Ὑμετέρας λίαν ἡμῖν ἀγαπητῆς καί περισπουδάστου Μακαριότητος, ἐκ τῆς ὁποίας ἐμάθομεν πλείονας, καί δή καί φρικαλέας, πληροφορίας περί τῶν εἰς βάρος τοῦ ποιμνίου Αὐτῆς συντελουμένων, ἐφ᾽ ὕβρει τῆς ἐννόμου τάξεως, ἥν οἱ ἰσχυροί τῆς γῆς ὑπεσχέθησαν ὅτι θά ἐπέβαλλον εἰς τήν πολυτλήμονα καί βαρυδαίμονα περιοχήν τοῦ Κοσσυφοπεδίου-Μετοχίων.

Θρηνοῦμεν ἐπί τοῖς τολμουμένοις ἀθεμίτοις. Κλαίομεν τόν δοκιμαζόμενον λαόν, τούς ἀδίκῳ θανάτῳ θανατωθέντας, τούς βίᾳ γενομένους πρόσφυγας, τούς στερηθέντας τῶν οἰκιῶν καί τῶν περιουσιῶν αὐτῶν. Ἀποδυρόμεθα τήν καταστροφήν τῶν ἱερῶν σεβασμάτων τῆς Ὀρθοδόξων ἡμῶν Πίστεως, Μονῶν καί Ναῶν, τά ὁποῖα ἐσεβάσθησαν οἱ αἰῶνες καί ἤρκεσαν ὀλίγα εἰκοσιτετράωρα πρωτοφανοῦς βαρβαρότητος, ὑπό τά ὄμματα τῶν ὀνόματι προστατῶν καί φυλάκων αὐτῶν, διά νά καταστοῦν γῆ καί σποδός καί νά ἀφανισθοῦν ἀπό προσώπου τῆς γῆς. Τίς δώσει ἡμῖν ὕδωρ καί δακρύων πηγάς, ἵνα ἀπό κοινοῦ κλαύσωμεν τήν νέαν συμφοράν; Τίς θρηνητικός Ἱερεμίας θά ἐξάρξῃ τῶν ἀπαραμυθήτων θρήνων ἡμῶν; Φωνή αἵματος καί ἀδικίας, φωνή ὕβρεως καί βλασφημίας, φωνή βαρβαρότητος καί μίσους βοᾷ εἰς τά ὦτα τοῦ Θεοῦ Σαββαώθ. Καί ἡ Ἐκκλησία, νέα Ραχήλ, κλαίουσα τά τέκνα αὐτῆς καί οὐ θέλει παρακληθῆναι, ὅτι οὔκ εἰσι!

Διάπυροι ἀπευθύνονται αἱ προσευχαί ἡμῶν πρός τόν Κύριον τῆς δικαιοσύνης ὑπέρ Ὑμῶν καί τοῦ δοκιμαζομένου ποιμνίου Ὑμῶν, Μακαριώτατε καί τιμιώτατε Ἀδελφέ. Ἐπικαλούμεθα τήν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον νά σκεπάσῃ μητρικῶς, ὡς Ὑπέρμαχος Στρατηγός, τό δοκιμαζόμενον Σερβικόν Ἔθνος καί τάς ἀρχαίας αὐτοῦ θρησκευτικάς καί ἐθνικάς ἑστίας. Τόν Ἅγιον Σάββαν, τόν Ἁγιορείτην καί πρῶτον Ἀρχιεπίσκοπον καί Φωτιστήν τῶν Σέρβων, ὡς καί τόν Ἅγιον Συμεών, τόν πατέρα αὐτοῦ, τούς μεταλλαξαμένους τήν ἐπίγειον δόξαν καί δύναμιν καί βασιλείαν μέ ἐκείνας τοῦ Χριστοῦ εἰς τούς οὐρανούς καί τήν αἰωνιότητα, ὡς καί πάντας τούς Ἁγίους ὧν τά ἱερά σεβάσματα, Μοναστήρια καί Ναοί ἠτιμάσθησαν, ἐβεβηλώθησαν, ἐμιάνθησαν παρεδόθησαν τῷ πυρί. Οἱ πάντες νά προστρέξουν εἰς βοήθειαν, ἀφ᾽ οὗ ἡ λογική καί ἡ σύνεσις καί ἡ ψυχραιμία καί ἡ φρόνησις ἐγκατέλειψαν πλέον τούς ἀνθρώπους, μάλιστα δέ τούς ἡγουμένους ὡς ταγούς τοῦ πεπολιτισμένου κόσμου.

Ζῶμεν ἀποκαλυπτικάς, ὡς φαίνεται, ὥρας, καί τό μυστήριον τῆς ἀνομίας ἤδη ἐνεργεῖται καί ὁ διωγμός τῆς εὐσεβείας ἤρξατο. Στηρίξαι ὁ Κύριος ἡμᾶς καί ἐνδυναμώσαι εἰς τό ὑπομεῖναι εἰς τέλος τά κατά παραχώρησιν Θεοῦ συμβαίνοντα ἡμῖν ἐκ μέρους τῶν ἐργατῶν τῆς ἀνομίας καί τῆς μιαιφονίας.

Ἀναμφιβόλως, δέν θά παραλείψωμεν καί τήν ἰσχυράν ἡμῶν -κατά κόσμον- φωνήν νά ὑψώσωμεν, ὅπου δεῖ, ὑπέρ Ὑμῶν καί τοῦ ἀξιονομάστου ἀλλ᾿ ἀναξιοπαθοῦντος Σερβικοῦ Λαοῦ καί τῶν ἐν Κοσσυφοπεδίῳ-Μετοχίοις ἀπαραγράπτων δικαίων αὐτοῦ. Ὁ δέ μετ᾿ ὀλίγον ἐρχόμενος ἐπί τό ἑκούσιον Πάθος Ἀρχηγός τῆς Πίστεως καί τῆς Ἐλπίδος ἡμῶν εἴθε νά ἐπέμβῃ δυναμικῶς, οἷς τρόποις Ἐκεῖνος γινώσκει, ὑπέρ σωτηρίας τοῦ ἐν Σερβίᾳ καί ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Σερβικοῦ Χριστωνύμου Λαοῦ καί διαφυλάξεως τῶν ἱερῶν καί τῶν ὁσίων αὐτοῦ.

Ἐπί δέ τούτοις, διαβεβαιούμενοι τήν Ὑμετέραν Μακαριότητα περί τοῦ ἐν ἀγάπῃ πολλῇ καί συμπαθείᾳ ἀδελφικοῦ ἀλληλεγγύου ἡμῶν καί κατά τάς νέας ταύτας περιπετείας καί τούς κλύδωνας τῆς Ὑμετέρας Ἐκκλησίας καί τοῦ Λαοῦ, εὐχόμεθα ταχεῖαν τήν κατάπαυσιν τοῦ διωγμοῦ καί τήν ἐν ἀσφαλείᾳ ἀποκατάστασιν τῶν ἀδελφῶν ἡμῶν εἰς τάς ἐν Κοσσυφοπεδίῳ-Μετοχίοις ἀρχαίας ἑστίας αὐτῶν καί διατελοῦμεν μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί τιμῆς ἐξιδιασμένης.

βδ´ Μαρτίου κγ´
Τῆς Ὑμετέρας σεβασμίας Μακαριότητος
ἀγαπητός ἐν Χριστῷ ἀδελφός
+ Ὁ Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαῖος