Ἡ σύγκλησις ὑπό τῆς Α.Θ.Παναγιότητος, τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Βαρθολομαίου τοῦ Α´ , καί τοῦ ἀξιοτίμου Δημάρχου τοῦ Ὀλυμπιακοῦ Δήμου Ἀμαρουσίου κ. Παναγιώτου Τζανίκου τῆς Διεθνοῦς Διαθρησκειακῆς Συναντήσεως, ὑπό τήν αἰγίδα τοῦ Ἐξοχωτάτου Προέδρου τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας κ. Κωνσταντίνου Στεφανουπούλου, διά τῆς συμμετοχῆς ἐκλεκτῶν ἐκπροσώπων τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Χριστιανισμοῦ, τοῦ Ἰσλάμ καί τοῦ Βουδισμοῦ (Συνεδριακόν Κέντρον Ἀμαρουσίου, 10-11 Αὐγούστου 2004) συνδέεται πρός τάς ἐκδηλώσεις ἐπί τῇ ἐνάρξει τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων εἰς τήν πόλιν τῶν Ἀθηνῶν. Ἡ συνάντησις ἀποσκοπεῖ εἰς τήν προβολήν τῆς ἰδιαζούσης ἀποστολῆς τῆς Θρησκείας διά τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν εἰς τήν νέαν πραγματικότητα τοῦ κόσμου.

Τό Ὀλυμπιακόν Ἰδεῶδες ἐκφράζει τάς ὑψηλάς πνευματικάς καί ἠθικάς ἀξίας τῆς μεγάλης πολιτιστικῆς κληρονομίας τῆς Κλασσικῆς Ἑλληνικῆς Ἀρχαιότητος, αἱ ὁποῖαι ἐπηρέασαν κατά τό μᾶλλον ἤ ἦττον πάσας τάς μεγάλας πολιτιστικάς παραδόσεις τοῦ κόσμου, διότι κατενόησαν τόν ἄνθρωπον κατ᾿ ἀναφοράν πρός τήν φυσικήν καί τήν μεταφυσικήν πραγματικότητα τοῦ κόσμου. Οὕτως ἡρμήνευσαν τήν ὑπεροχικήν θέσιν αὐτοῦ χωρίς νά τόν ἀποκόψουν ἀπό τό θεῖον ἤ ἀπό τόν κόσμον, ἀλλά καί χωρίς νά τόν ταυτίσουν πρός συγκεκριμένην θρησκευτικήν παράδοσιν, φιλοσοφικήν θεωρίαν ἤ ἰδεολογικόν σύστημα, διό καί ἀπέκτησαν ὄχι μόνον διαχρονικήν, ἀλλά καί πανανθρωπίνην ἀκτινοβολίαν. Ὅθεν, ἡ παράδοσις τῶν Ὀλυμπιακῶν Ἀγώνων εἶναι μία σημαντική πτυχή τῆς ἀκτινοβολίας αὐτῆς, ἡ ὁποία γίνεται λαμπροτέρα εἰς τήν γενέτειραν αὐτῶν.

Ἡμεῖς, οἱ μετέχοντες εἰς τήν διαθρησκειακήν συνάντησιν τῶν Ἀθηνῶν ὡς ἐκπρόσωποι τῶν μεγάλων θρησκειῶν τοῦ κόσμου, ἔχομεν πλήρη συνείδησιν ὄχι μόνον τῆς βαθυτέρας σχέσεως τῶν Θρησκειῶν πρός τάς πολιτιστικάς παραδόσεις τῶν λαῶν ἀλλά καί τῆς ἰδιαιτέρας εὐθύνης αὐτῶν διά τήν ὑπεράσπισιν τῶν καθιερωμένων ἠθικῶν ἀξιῶν. Οὕτω, διακηρύσσομεν ἀπό κοινοῦ καί ἐπί τῇ σημαντικῇ ταύτῃ εὐκαιρίᾳ τήν πρόθυμον καί ὀφειλετικήν συνδρομήν τῶν ἡμετέρων Θρησκειῶν ἔχοντες δι᾿ ἐλπίδος ὅτι τό μήνυμα ἡμῶν ἀπό τοῦ Βήματος τούτου θά εὕρῃ τήν δέουσαν ἀπήχησιν ὄχι μόνον εἰς τήν καρδίαν τῶν πιστῶν ὅλων τῶν Θρησκειῶν, ἰδίᾳ δέ τῶν Νέων, ἀλλά καί εἰς τήν εὐθύνην τῶν ἰσχυρῶν τῆς γῆς.

1.- Εἶναι κοινή συνείδησις ἡμῶν ὅτι τό θεῖον καί τό ἀνθρώπινον θέλημα συναντῶνται εἰς πάσας τάς Θρησκείας διά τήν ὑπεράσπισιν τῆς ἱερότητος τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, διό καί αἱ διδασκαλίαι αὐτῶν τονίζουν μέ ἰδιαιτέραν ἑκάστη ἔμφασιν τήν ἀξίαν τῆς ἐλευθερίας, τῆς δικαιοσύνης, τῆς ἀδελφοσύνης, τῆς ἀλληλεγγύης καί τῆς ἀγάπης διά τήν εἰρηνικήν συνύπαρξιν τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν, ἰδίᾳ εἰς τήν σύγχρονον πολυπολιτισμικήν παγκόσμιον κοινωνίαν.

2.- Ἀναγνωρίζομεν ὅτι αἱ θρησκεῖαι ἐχρησιμοποιήθησαν ἐνίοτε κατά τό παρελθόν διά τήν ἐξυπηρέτησιν ἀλλοτρίων πρός τήν πνευματικήν ἀποστολήν αὐτῶν ἐθνικῶν, πολιτικῶν, θρησκευτικῶν καί ἄλλων σκοπιμοτήτων καί ὅτι διεπράχθησαν ἐν ὀνόματι αὐτῶν καί κατά παρέκκλισιν ἐκ τῆς διδασκαλίας αὐτῶν βιαιότητες ἤ καί ἐγκλήματα εἰς βάρος ἀθώων ἀνθρώπων, διό καί ἀποδοκιμάζομεν ἀπεριφράστως καί κατηγορηματικῶς τήν ἄσκησιν βίας, τρομοκρατίας ἤ ἄλλων ἐγκληματικῶν ἐνεργειῶν ἐν ὀνόματι τῆς Θρησκείας, ἀνανεοῦντες τήν ἐπανειλημμένην διαθρησκειακήν διακήρυξιν, ὅτι «πᾶν ἔγκλημα διαπραττόμενον ἐν ὀνόματι τῆς Θρησκείας εἶναι ἔγκλημα ἐναντίον αὐτῆς ταύτης τῆς Θρησκείας».

3.- Ἀπορρίπτομεν πᾶσαν μορφήν ἐθνικιστικῶν, φυλετικῶν, θρησκευτικῶν, κοινωνικῶν ἤ ἄλλων διακρίσεων, δι᾿ ὧν ὑποθάλπονται νοσηρά φαινόμενα μισαλλοδοξίας ἤ καί θρησκευτικοῦ φανατισμοῦ, τάσεις δικαιώσεως τῶν πολεμικῶν συγκρούσεων ἤ καί τῆς ὠργανωμένης τρομοκρατίας, ἐπί προφανεῖ ζημίᾳ τῆς εἰρηνικῆς συνυπάρξεως τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν. Διό καί ἀπευθύνομεν ἔκκλησιν πρός τήν πνευματικήν ἡγεσίαν τῶν Θρησκειῶν νά ἐργασθοῦν καί νά συνεργασθοῦν διά τήν ἐκτόνωσιν τῶν ἐπικινδύνων αὐτῶν συγχύσεων καί ἀξιόπιστον προώθησιν τοῦ θείου θελήματος δι᾿ εἰρήνην, κοινωνικήν δικαιοσύνην καί σεβασμόν τῶν θεμελιωδῶν δικαιωμάτων τοῦ ἀνθρώπου.

4.- Ἀπευθύνομεν, ἐπίσης, ἔκκλησιν τόσον πρός τήν πολιτικήν καί τήν πνευματικήν ἡγεσίαν τῶν λαῶν ὅσον καί πρός τούς Διεθνεῖς Ὀργανισμούς νά ἀξιοποιήσουν κατά τρόπον θετικόν τόν θεσμικόν ρόλον τῆς Θρησκείας, ἀφ᾿ ἑνός μέν, διά τήν εἰρηνικήν ἐπίλυσιν τῶν τοπικῶν, τῶν περιφερειακῶν καί τῶν γενικωτέρων συγκρούσεων, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ, διά τήν προώθησιν ἑνός φιλοδόξου προγράμματος διά μίαν «παιδείαν τῆς εἰρήνης», ἡ ὁποία θά θεραπεύσῃ τάς προλήψεις καί τάς τραυματικάς ἐμπειρίας τοῦ ἱστορικοῦ παρελθόντος, διό καί προτείνομεν τήν ἀξιοποίησιν πάντων τῶν συγχρόνων ΜΜΕ διά τήν εὐρυτέραν διάδοσιν τοῦ προγράμματος αὐτοῦ.

5.- Ἐπιβεβαιοῦμεν τήν σταθεράν βούλησιν ἡμῶν νά συνεχίσωμεν τούς ἐποικοδομητικούς Διαθρησκειακούς Διαλόγους, τόσον διά τήν ἀνάπτυξιν πνεύματος ἀμοιβαίας κατανοήσεως καί εἰλικρινοῦς συνεργασίας, ὅσον καί διά τήν ἄμεσον προώθησιν τοῦ πνεύματος αὐτοῦ εἰς πρακτικά ζητήματα τῆς συγχρόνου πολυπολιτισμικῆς κοινωνίας, διό καί ὑποστηρίζομεν πᾶσαν ἐμπνεομένην ὑπό τοῦ πνεύματος τούτου διαθρησκειακήν ἤ διαπολιτισμικήν πρωτοβουλίαν.

6.- Ἀπευθύνομεν πρόσκλησιν ἀπό τοῦ Βήματος τούτου τοῦ Ὀλυμπιακοῦ Δήμου Ἀμαρουσίου, εἰδικώτερον πρός τούς Νέους ὅλων τῶν θρησκειακῶν καί πολιτιστικῶν παραδόσεων νά ἐνστερνισθοῦν τό ὅραμα τῆς εἰρήνης καί νά ἀναλάβουν τόν ἀγῶνα τῶν «εἰρηνοποιῶν», διότι ὁ ἱερός αὐτός ἀγών εἶναι ἀγών διά τήν προστασίαν τῆς ἱερότητος τῆς ζωῆς, διά τήν ἀκεραιότητα τῆς θείας δημιουργίας καί διά τήν ἐπικράτησιν τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης εἰς τάς σχέσεις τῶν ἀνθρώπων καί τῶν λαῶν, διό καί ὁ στέφανος τῶν ἀγωνιστῶν τῆς εἰρήνης εἶναι πανανθρώπινος.