Ἡ Α. Θ. Παναγιότης ὁ Πατριάρχης, τήν Κυριακήν, 8ην Ὀκτωβρίου, προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, ἐν συλλειτουργίᾳ μετά τῶν Σεβ. Μητροπολιτῶν Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κ. Στεφάνου καί Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου, καθ’ ἥν ἐτέλεσε τάς χειροτονίας τοῦ μέν Πανοσιολ. Διακόνου κ. Ἰωακείμ Μπίλλη, Ὑπογραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου, εἰς Πρεσβύτερον, τοῦ δέ Ἐλλογ. κ. Παναγιώτου Μαγκαφᾶ, φοιτητοῦ θεολογίας καί ἱστορικοῦ, εἰς διάκονον, μετονομάσας αὐτόν εἰς Βοσπόριον, πρός τιμήν τοῦ εἰς τά τέλη τοῦ Δ’ αἰῶνος ζήσαντος ὁμωνύμου Ἐπισκόπου Κολωνίας τῆς Δευτέρας Καππαδοκίας.
Μετά τήν ἀπόλυσιν, ὁ Πατριάρχης ἐχειροθέτησεν εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἀρχιμανδρίτου τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας τόν νεοχειροτονηθέντα Πρεσβύτερον, ἀναλαβόντα πρότριτα, ὁμοφώνῳ συνοδικῇ ἀποφάσει, τά καθήκοντα τοῦ Ἀρχιγραμματέως τῆς Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου.
Παρέστησαν συμπροσευχόμενοι οἱ Σεβ. Μητροπολῖται Γέρων Νικαίας κ. Κωνσταντῖνος, Γέρων Δέρκων κ. Ἀπόστολος, Ἴμβρου καί Τενέδου κ. Κύριλλος, Φιλαδελφείας κ. Μελίτων, Σεβαστείας κ. Δημήτριος, Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖος, Μύρων κ. Χρυσόστομος, Σασίμων κ. Γεννάδιος, Ἀρκαλοχωρίου, Καστελλίου καί Βιάννου κ. Ἀνδρέας, Ἱσπανίας καί Πορτογαλίας κ. Πολύκαρπος, Προύσης κ. Ἐλπιδοφόρος, ὁ Σεβ. Ἀρχιεπίσκοπος Ἀνθηδῶνος κ. Νεκτάριος, Ἐπίτροπος τοῦ Παναγίου Τάφου ἐν τῇ Πόλει, οἱ Θεοφιλ. Ἐπίσκοποι Χριστουπόλεως κ. Μακάριος καί Ἐρυθρῶν κ. Κύριλλος, Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μ. Ἐκκλησίας, ὁ Ἐξοχ. Πρέσβυς κ. Εὐάγγελος Σέκερης, Γεν. Πρόξενος τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, μετά τῆς συζύγου αὐτοῦ Εὐγεν. κ. Μαρίας, ὁ Ἐντιμ. κ. Oleksandr Gaman, Γεν. Πρόξενος τῆς Ουκρανίας ἐν τῇ Πόλει μετά τοῦ Ἐντιμ. κ. Maksym Vdovychenko, Προξένου αὐτῆς, παράγοντες τῆς Ὁμογενείας, Διευθυνταί καί Καθηγηταί τῶν Ὁμογενειακῶν Ἐκπαιδευτικῶν Ἱδρυμάτων καί πλῆθος πιστῶν ἐντεῦθεν, ἐξ Ἀθηνῶν, Θεσσαλονίκης καί Πατρῶν.
Κατά τήν ἐπακολουθήσασαν ἐν τῇ Αἰθούσῃ τοῦ Θρόνου δεξίωσιν, ὁ Πατριάρχης προσεφώνησεν ἐν πρώτοις πατρικῶς τόν νέον Ἀρχιγραμματέα, ὅν συνεχάρη, ἀναφερθείς εἰς τήν ἔτι πολυεύθυνον διακονίαν ἥν ἀναλαμβάνει οὗτος ὡς ἐπί κεφαλῆς τῶν Συνοδικῶν Γραφείων, καί ἐκφράσας αὐτῷ τήν Πατριαρχικήν εὐαρέσκειαν διά τήν ἄχρι τοῦδε ἀφωσιωμένην καί ἀποδοτικήν πολυετῆ διακονίαν του εἰς τά Ἱερά Σέκρετα.
Ἀκολούθως δέ, ὁ Παναγιώτατος, ἀπευθυνθείς διά πατρικῶν λόγων καί πρός τόν νεοχειροτονηθέντα διάκονον, ηὐχήθη αὐτῷ πιστήν καί εὔορκον διακονίαν εἰς τάς αὐλάς τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἀνεφέρθη εἰς τόν βίον τοῦ Ἐπισκόπου Βοσπορίου, ὁρίσας ὡς ἡμέραν διά τά ὀνομαστήρια τοῦ νέου κληρικοῦ τήν 11ην Μαΐου, καθ’ ἥν ἑορτάζεται ἡ ἀνάμνησις τῶν ἐγκαινίων τῆς τοῦ Κωνσταντίνου Πόλεως.
Ὁ νέος Ἀρχιγραμματεύς, ἀπαντητικῶς, ἐξέφρασε τήν βαθυτάτην εὐγνωμοσύνην του διά τήν προσγενομένην αὐτῷ τιμήν καί τήν ἐπιδαψιλευθεῖσαν αὐτῷ Πατριαρχικήν εὔνοιαν καί πρόκρισιν, ὑποσχεθείς τήν συνέχισιν τῆς διακονίας αὐτοῦ μετά πλείονος ζήλου ἀπό τῆς εὐθυνοφόρου νέας θέσεώς του.
Τέλος, ὁ νεοχειροτονηθείς διάκονος Βοσπόριος ἐξέφρασε διά καταλλήλου προσλαλιᾶς τά αἰσθήματα εὐγνωμοσύνης καί υἱϊκῆς ἀφοσιώσεως πρός τόν Παναγιώτατον καί ἐξεζήτησε τάς Πατριαρχικάς εὐχάς καί εὐλογίας ἐπί τῇ εἰσόδῳ του εἰς τόν κληρικόν στῖβον.
