Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων κ. Ἀναστάσιε Βαβοῦσκε,
Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία σᾶς ἀπονέμει σήμερον, ἐν τῷ πανηγυρίζοντι Ἱερῷ Καθεδρικῷ Ναῷ τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως, διά τῶν χειρῶν τῆς ἡμῶν Μετριότητος, τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ἀσηκρήτου.
Ὁ Ἀσηκρήτης ἀνῆκεν εἰς τήν τάξιν τῶν «γραμματέων τῆς Αὐλῆς» εἰς τήν Ἀνατολικήν Ρωμαϊκήν Αὐτοκρατορίαν, ἐπιφορτισμένος μέ πολλάς ἁρμοδιότητας. Ἰδιαιτέραν θέσιν εὐθύνης εἰς τήν διοίκησιν καί τήν διαχείρισιν πολιτικῶν καί διπλωματικῶν ζητημάτων κατεῖχεν ὁ Πρωτοασηκρήτης, τό ἀξίωμα τοῦ ὁποίου ἐμφανίζεται τό πρῶτον ἐπί Αὐτοκράτορος Ἡρακλείου. Ὁ ρόλος τοῦ Πρωτοασηκρήτου ἀπῄτει λιπαράν μόρφωσιν, γλωσσομάθειαν καί νομικήν κατάρτισιν. Οὗτος εὑρίσκετο πάντοτε εἰς ἄμεσον ἐπαφήν μέ τόν Αὐτοκράτορα καί ἐλειτούργει ὡς ἔμπιστος σύμβουλός του. Πρωτοασηκρῆται διετέλεσαν προσωπικότητες ὡς ὁ ὑψιπέτης θεολόγος Μάξιμος ὁ Ὁμολογητής καί οἱ Οἰκουμενικοί Πατριάρχαι Ταράσιος, Νικηφόρος Α’ καί Φώτιος ὁ Μέγας.
Ὡς παρετήρησεν εὐστόχως καί ὁ μακαριστός Γέρων καί πνευματικός ἡμῶν Πατήρ Μητροπολίτης Χαλκηδόνος Μελίτων, «τά ὀφφίκια τοῦ Ἱεροῦ Βυζαντινοῦ Παλατίου, μετεβιβάσθησαν, μετά τήν Ἅλωσιν, εἰς τήν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, καί ἔκτοτε ἡ Μεγάλη Ἐκκλησία φυλάττει αὐτά καί ποιεῖται χρῆσιν αὐτῶν τοῖς υἱοῖς αὐτῆς, τοῖς ἀναδεικνυομένοις ἐπί πίστει καί εὐλαβείᾳ καί ἀφοσιώσει καί διακονίᾳ πρός Αὐτήν». Τά ἀρχοντικά αὐτά ὀφφίκια «εἶναι ἕνα ἀπό τά πολλά δείγματα τῆς εὐγενείας τῆς καταγωγῆς μας, τῆς εὐγενείας τοῦ Γένους» (Χαλκηδόνια, σ. 165). Ὅλοι οἱ Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας ἐκπροσωποῦν καί διαφυλάσσουν αὐτήν τήν εὐγένειαν τῆς Ρωμιοσύνης.
Εἰς αὐτήν τήν χορείαν τῶν Ἀρχόντων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου ἐντάσσεσθε καί ὑμεῖς, Ἐντιμολογιώτατε, ἀπό τῆς σήμερον. Ἀνήκετε πλέον εἰς τόν κύκλον τῶν συνεργατῶν τῆς ἡμῶν Μετριότητος καί τῶν συναγωνιστῶν αὐτῆς διά τήν προάσπισιν τῶν δικαίων τῆς πρωτοθρόνου Ἐκκλησίας τῆς Ὀρθοδοξίας, καί δή ἐν τῇ ἰδιότητι ὑμῶν ὡς ἐγκρατοῦς καί ἐγκρίτου νομικοῦ καί κανονολόγου. Καλεῖσθε νά ἐκφράζετε τό πνεῦμα τοῦ Φαναρίου καί τάς ἀξίας του πανταχοῦ καί πάντοτε, καί νά δίδετε καλήν μαρτυρίαν ἐν τῷ κόσμῳ, μέ ἀκλόνητον πιστότητα εἰς τήν πατρῴαν παρακαταθήκην, ἀλλά καί μέ σύγχρονον πνεῦμα.
Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων,
Γνωρίζομεν καλῶς ὅτι καί ὑμεῖς, ὡς ἔπραττε καί ὁ μακαριστός πατήρ σας Κωνσταντῖνος Βαβοῦσκος, ὀφφικιάλιος καί ἐκεῖνος τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, καί σοφός Πανεπιστημιακός Διδάσκαλος, σέβεσθε τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καί τιμᾶτε τήν μεγάλην προσφοράν του πρός τό Γένος καί τήν οἰκουμένην. Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θά παραμείνετε πάντοτε καί ἐν παντί ἔμπιστον καί ἄξιον τέκνον τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ὅτι θά συνεχίσετε «καλῶν ἔργων προΐσταθαι» (Τίτ. γ’, 8).
Περαίνοντες τόν λόγον, καλωσορίζομεν ὁλοθύμως τήν ὑμετέραν Ἐντιμολογιότητα καί τούς οἰκείους σας εἰς τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου, ἀπονέμοντες δέ πᾶσι τοῖς παροῦσι καί συνευχομένοις εἰς τήν πανευφρόσυνον καί πανηγυρικήν ταύτην σύναξιν τήν Πατριαρχικήν ἡμῶν εὐλογίαν, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς, πρεσβείαις τῆς εἰσελθούσης ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίῳ, συνεισαγαγούσης «τήν χάριν ἐν πνεύματι Θείῳ», καί ἀνοιξάσης τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων τόν Παράδεισον, πολυτιμήτου, παναμώμου καί πανυμνήτου Παρθένου Μαρίας, τό ἔλεος τοῦ διά τήν τοῦ κόσμου σωτηρίαν κενώσαντος Ἑαυτόν «Κοσμήτορος τῶν ὅλων» Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἄξιος!