* * *
Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Σηλυβρίας κύριε Μάξιμε, Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενε τῆς Περιφερείας Ὑψωμαθείων,
Σεβαστοί Πατέρες,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μέ τήν καρδιά μας πλήρη συμπαθείας γιά τό πρόσφατο τραγικό συμβάν στόν Ρωμαιοκαθολικό Ναό τῆς Παναγίας Βαθυρρύακος, ἐπισκεπτόμαστε σήμερα, ὅπως κάθε ἔτος τέτοια ἡμέρα, τήν Κοινότητα Βελιγραδίου τῆς καθ᾿ ἡμᾶς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς Κωνσταντινουπόλεως, γιά νά τιμήσουμε, ἐν λειτουργικῇ συνάξει, τήν πανίερον μνήμην τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου Μάρτυρος Τρύφωνος. Ἐπαναλαμβάνουμε τήν καταδίκη καί τόν αὐστηρό ἔλεγχο τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας διά τήν ἀποτρόπαια δολοφονία ἑνός συμπολίτου μας, καί δή ἐντός χώρου θρησκευτικῆς λατρείας, κατά τή διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας. Ἐκφράζουμε, καί ἀπό αὐτῆς τῆς θέσεως, τά εἰλικρινῆ συλλυπητήρια τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί τῆς ἡμετέρας Μετριότητος προσωπικῶς πρός τήν οἰκογένεια τοῦ θύματος, συγχαίρουμε δέ τίς τοπικές ἀρχές γιά τήν ταχεῖα διελεύκανσι τῆς θλιβερᾶς αὐτῆς ὑποθέσεως. Ἦταν καί αὐτό ἕνας σταυρός, τόν ὁποῖον ἐκλήθησαν νά ἄρουν οἱ ἐνταῦθα διαβιοῦντες Ρωμαιοκαθολικοί ἀδελφοί μας, ὑπό τόν Θεοφιλ. Ἐπίσκοπο κ. Massimiliano Palinuro, ὀλίγες μόνον ἑβδομάδες μετά τήν τέλεσι μιᾶς ἄλλης βδελυρᾶς πράξεως: τῆς δολοφονικῆς ἐπιθέσεως κατά τοῦ Σοφολογιωτάτου Ἰμάμη τοῦ Τζαμιοῦ τοῦ Fatih, καί πάλιν ἐντός χώρου λατρείας, μετά τό πέρας τῆς βραδινῆς προσευχῆς.
Οἱ τραγωδίες αὐτές πού ἔπληξαν μέσα σέ σύντομο χρονικό διάστημα τή Χριστιανική καί τή Μουσουλμανική Κοινότητα τῆς Πόλεώς μας ἔρχονται ὡς θλιβερά ὑπόμνησις τῆς ὑποχρεώσεως πού ἔχουμε ὅλοι μας ὄχι μόνον νά καταδικάζουμε ἀπεριφράστως κάθε μορφή καί ἐκδήλωσι θρησκευτικοῦ φονταμενταλισμοῦ, ἀλλά καί νά κάνουμε τό πᾶν διά νά τήν ἀποτρέπουμε. Πρός τοῦτο, ἀρκεῖ νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι δέν ἔχουμε νά χωρίσουμε τίποτε ἀπό τούς ἀδελφούς μας ἄλλων δογμάτων ἤ θρησκειῶν. Ἀντιθέτως, ὑπάρχουν πολλά πού μᾶς ἑνώνουν, μέ κυριώτερη τή διαπίστωσι ὅτι ἡ ζωή τοῦ κάθε ἀνθρώπου, ἀνεξαρτήτως θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, εἶναι μία ἐναλλαγή σταυρωσίμων καί ἀναστασίμων στιγμῶν καί ἡμερῶν. Αὐτή ἀκριβῶς ἡ ἐναλλαγή θά πρέπει νά μᾶς φέρνῃ πιό κοντά, προκειμένου νά λαμβάνῃ ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλον ἐνθάρρυνσι, αἰσιοδοξία, σθένος καί ἐλπίδα, πρός καρτερική ἀντιμετώπισι τῶν δυσάρεστων καταστάσεων, ἐφ᾿ ὅσον θά ἀκολουθήσουν οἱ ἄλλες, οἱ ἀναστάσιμες.
Ὅμως, καί ἄν ἀκόμη ἀργήσῃ νά ἔλθῃ ἡ ἀνάστασις, ἰδιαιτέρως ἐμεῖς οἱ Χριστιανοί, οἱ ὁποῖοι πιστεύουμε ἐνσυνειδήτως εἰς Χριστόν Ἐσταυρωμένον, οὐδόλως πρέπει νά κλονιζώμεθα καί νά ἀπογοητευώμεθα. Ἀντιθέτως, πρέπει νά ἐπαναλαμβάνουμε τούς Παύλειους λόγους: «ἐμοὶ δὲ μὴ γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μὴ ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι᾿ οὗ ἐμοὶ κόσμος ἐσταύρωται κἀγὼ τῷ κόσμῳ» (Γαλ. στ’, 14). Καί «ὁ λόγος ὁ τοῦ Σταυροῦ, τοῖς μὲν ἀπολλυμένοις μωρία ἐστί, τοῖς δὲ σωζομένοις ἡμῖν δύναμις Θεοῦ ἐστι» (Α’ Κορ. α’, 18). Καί ἐπαναλαμβάνοντας τούς θεοπνεύστους αὐτούς λόγους, νά ἐνισχυώμεθα εἰς τήν καρτερίαν καί τήν ὑπομονήν.
Μέ αὐτές τίς σκέψεις καί πατρικές παραινέσεις ἐπισκεπτόμεθα σήμερα τήν ἀκραία αὐτήν Κοινότητα τῆς Περιφερείας Ὑψωμαθείων, γιά νά ἀποδείξουμε ὅτι ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία οὐδένα πιστόν καί οὐδεμίαν Κοινότητα ὑποτιμᾷ ἤ περιφρονεῖ ἤ λησμονεῖ, ἀκόμα καί τήν πλέον ἀπομακρυσμένη καί ἀπογυμνωμένη ἀπό ἐνορῖτες Κοινότητα. Ἄλλωστε, ὁ Κύριος γιά τούς μικρούς καί τούς ἐλαχίστους δέν ἦλθεν ἐπί τῆς γῆς; Πῶς, λοιπόν, ἡ Ἐκκλησία Του, ἡ ὁποία εἶναι ἡ εἰς τούς αἰῶνας προέκτασί Του, θά φανῇ κατωτέρα τοῦ Κυρίου της; Πῶς δύναται νά ἀγνοήσῃ ἐκείνους τούς ὁποίους ὁ ἴδιος ὠνόμασε ἀδελφούς Του ἤ ἐκεῖνα τά μικρά καί ἀσήμαντα διά τούς πολλούς πράγματα, τά ὁποῖα, ὅμως, συνθέτουν ὅλην τήν ἀνθρώπινην ζωήν;
Ἡ Ἐκκλησία ὑπάρχει ὄχι γιά νά καταδικάζῃ, ἀλλά γιά νά ἐλευθερώνῃ, ὄχι γιά νά τιμωρῇ, ἀλλά γιά νά σώζῃ. Περιμένει κάθε πονεμένη καί βασανισμένη ψυχή γιά νά τῆς προσφέρῃ παρηγορία καί παραμυθία. Ἀγκαλιάζει τούς πάντες ἄνευ διακρίσεων, διότι βλέπει εἰς τόν κάθε ἄνθρωπο τήν μοναδική καί ἀνεπανάληπτη εἰκόνα τοῦ Θεοῦ. Αὐτό εἶναι τό μήνυμα τῆς σημερινῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος, τοῦ προστάτου τῶν φαινομενικῶς ἀσήμων γεωργῶν, κηπουρῶν καί ἀμπελουργῶν. Κανείς δέν λησμονεῖται! Κανείς δέν ἐξαιρεῖται τοῦ σχεδίου τῆς σωτηρίας τοῦ συγκαταβάντος τῷ γένει τῶν ἀνθρώπων Λυτρωτοῦ μας!
Ἐάν ὁ Κύριος, ὁ ἀναμάρτητος καί ἀνενδεής, ἔδειξε ἄκρα συγκατάβασι πρός ἡμᾶς τούς ἀνθρώπους, πόση συγκατάβασι καί κατανόησι πρέπει νά δείχνουμε ἐμεῖς πρός τούς συνανθρώπους μας κατά τήν ἀναστροφή μας μετ᾿ αὐτῶν, μάλιστα δέ στό πλαίσιο τῆς σχέσεως συνευθύνης πού συνδέει τόν Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενο μιᾶς Περιφερείας μέ τά μέλη τῆς Ἐκκλησιαστικῆς Ἐπιστροπῆς; Ὄχι, λοιπόν, σκαιά συμπεριφορά, ὄχι ἐκδικητικότης, οὔτε ἐκμετάλλευσις, οὔτε ἀδιαφορία καί κωλυσιεργία πρός τά κελεύσματα τοῦ καθ᾿ ὅλα ἀξίου Ἐπόπτου σας ἁγίου Σηλυβρίας, ὁ ὁποῖος ὑποδειγματικῶς ἀσκεῖ τήν ἐν φόβῳ Θεοῦ τιμία διακονία του, κρατῶν ἀναμμένη τήν κανδήλα τῆς πίστεως τόσον εἰς τάς καρδίας καί τάς ψυχάς τῶν ἐνοριτῶν, ὅσον καί ἐπάνω ἀπό τό θυσιαστήριον τῆς Ἐκκλησίας αὐτῆς τῶν Πατέρων των, ἀλλά καί κάθε ἄλλου Ἱεροῦ Ναοῦ τῆς ἱστορικῆς καί εὐλογημένης αὐτῆς Περιφερείας.
Καί τοῦ χρόνου, τέκνα προσφιλέστατα, νά εἴμαστε καλά γιά νά ἐπανέλθουμε ἐδῶ καί νά ἁγιασθοῦμε μέ τά νάματα τοῦ Ἱεροῦ Ἁγιάσματος καί τήν χάριν τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος. Ὁ Θεός νά εἶναι μαζί σας! Χρόνια πολλά!