* * *
Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀνθηδῶνος κύριε Νεκτάριε, Ἐπίτροπε τοῦ Παναγίου Τάφου ἐνταῦθα,
Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Εὐλαβέστατοι Πατέρες,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,
Μέ τήν πατρική μας καρδιά γεμάτη ἀπό συγκίνησι ἀπεδέχθημεν τήν πρόφρονα καί εὐλαβῆ πρόσκλησι τοῦ ἐνταῦθα Ἐπιτρόπου τοῦ Παναγίου Τάφου καί λίαν ἡμῖν ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ κυρίου Νεκταρίου καί προσήλθαμε καί ἐφέτος εἰς τό ἐν Νεοχωρίῳ Μετόχιον τοῦ Παναγίου Τάφου γιά νά χοροστατήσουμε κατά τόν πανηγυρικό Ἑσπερινό τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἀδελφοθέου Ἰακώβου, πρώτου Ἱεράρχου Ἱεροσολύμων, τῆς καί Θρονικῆς, ὡς ἐκ τούτου, ἑορτῆς τῆς ἀδελφῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας. Καθώς εὑρισκόμεθα δέ εἰς τό ἱερόν τοῦτο ἔδαφος, ἡ σκέψις μας στρέφεται πρός τήν Ἁγίαν Πόλιν Σιών καί τά ἐκεῖ πανάγια προσκυνήματα τῆς πίστεώς μας. Οἱ τόποι ἐκεῖνοι, ἐν οἷς ἔστησαν οἱ πόδες Κυρίου, ἀπό τοῦ Σπηλαίου τῆς Βηθλεέμ μέχρι τοῦ Φρικτοῦ Γολγοθᾶ, μέχρι καί τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, ὅπου ἀνελήφθη ἀφ᾽ ἡμῶν εἰς τούς οὐρανούς ὁ Ἀναστάς Κύριος, συγκινοῦν ἀνεξαιρέτως κάθε Χριστιανική ψυχή, ὄχι μόνον ὄταν εὑρίσκεται ὡς Προσκυνητής εἰς τήν Ἁγίαν Γῆν, ἀλλά καί μόνον εἰς τό ἄκουσμά των.
Ἀλλά ἡ μνήμη μας ἀνατρέχει σήμερα εἰς τά πανάγια προσκυνήματα μέ ἀγωνία καί ἀνησυχία γιά τήν ἐμπόλεμη κατάστασι, στήν ὁποία εὑρίσκεται ἡ πολύπαθη περιοχή τῆς Μέσης Ἀνατολῆς. Ἀληθεία, ἡ τραγική εἰρωνία, νά ὑπάρχῃ τόσο μῖσος καί τόσο πάθος καί τόσος ἀνταγωνισμός καί νά συνάπτωνται τόσο σκληρές μάχες ἐκεῖ ὅπου ὁ Θεός τῆς εἰρήνης ἀπέστειλεν ἡμῖν τόν εἰρήνην παρεχόμενον τῆς μεγάλης βουλῆς του ἄγγελον! Καί νά ἐπικρατῇ αὐτή ἡ ἐχθρότης καί νά χύνεται ἀνθρώπινο αἷμα κατά τίς ἡμέρες αὐτές, ὅταν ἐγγίζῃ καί πάλιν ὁ ἑορτασμός τοῦ ὑπερφυοῦς γεγονότος τῆς πρός ἡμᾶς ἐπισκέψεως αὐτῆς τοῦ Θεοῦ τῆς εἰρήνης!
Ἐδῶ καί λίγες ἡμέρες, ὅπως ὅλοι γνωρίζετε, οἱ σειρῆνες τοῦ πολέμου ἠχοῦν δυνατά στούς Ἁγίους Τόπους καί ἀμέτρητες ρουκέτες σκίζουν τόν οὐρανό καί σκορποῦν τόν θάνατο μέ θύματα ἀμάχους, μεταξύ τῶν ὁποίων πολλά μικρά παιδιά. Ἀπό τήν πρώτη στιγμή τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο καί ἡ ἡμετέρα Μετριότης κατεδικάσαμε κάθε ἐνέργεια ἡ ὁποία θέτει σέ κίνδυνο τήν εὔθραυστη εἰρήνη στήν περιοχή, καλέσαμε δέ τά ἐμπλεκόμενα μέρη νά ἐπιλέξουν τήν ὁδό τοῦ διαλόγου, ἀντί τοῦ ἀδιεξόδου τοῦ πολέμου.
Πρό δέ δύο ἡμερών, ἀπό τό Μονακό ὅπου εὑρισκόμασταν στό πλαίσιο ἐπίσημου ἐπισκέψεώς μας στό Πριγκηπάτο, συγκλονισμένοι ἀπό τήν εἴδησι γιά τήν ἔκρηξι πού σημειώθηκε πολύ κοντά στήν Ἱ. Μονή τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου μέ πολλά θύματα καί ἀνυπολόγιστες ὑλικές καταστροφές, ἐπικοινω-νήσαμε τηλεφωνικῶς μέ τόν Μακαριώτατο ἀδελφό Πατριάρχη Ἱεροσολύμων κ. Θεόφιλο καί τοῦ ἐκφράσαμε τήν ἀμέριστη συμπαράστασί μας. Οἱ ἱεροί τόποι, ὅλοι οἱ ἱεροί τόποι ἀνεξαιρέτως, πρέπει νά γίνωνται σεβαστοί, ἰδιαιτέρως δέ ὅταν ἐντός αὐτῶν βρίσκουν καταφύγιο ἄμαχοι. Καί οἱ ἄμαχοι δέν μποροῦν νά ἀποτελοῦν στόχο κανενός!
Τήν ὅποια λύσι δέν θά δώσουν οἱ ἔξυπνες βόμβες, οἱ ὁποῖες, ὅπως ἔχει ἀποδειχθῆ, δέν κάνουν διακρίσεις στά θύματά τους. Οὔτε ἀσφαλῶς καί ἡ γενίκευσι τοῦ πολέμου, τήν ἐξέλιξι καί τήν τροπή τοῦ ὁποίου οὐδεῖς δύναται νά προβλέψῃ καί πολύ περισσότερο νά ἐλέγξῃ. Τήν λύσι στήν ἐπικίνδυνη κατάστασι πού ἔχει δημιουργηθῆ μπορεῖ νά δώσῃ μόνον ὁ εἰλικρινής διάλογος, ὁ ὁποῖος ἀποτελεῖ τήν μόνη «ἔξυπνη» επιλογή.
Φτάνει πιά, ἀρκετό αἷμα χύθηκε! Ὁ πόλεμος δέν εἶναι λύσι! Ἀποτελεῖ τό ἀποτύπωμα τῆς πτώσεως τοῦ ἀνθρώπου, ὁ οποῖος μέσα στήν ἀλαζονεία καί τήν πλεονεξία του δέν μπορεῖ νά ἀναγνωρίσῃ τήν ἱερότητα τοῦ προσώπου τοῦ συνανθρώπου του.
Καί ἡ διαπίστωσις αὐτή καθιστᾷ ὑπεύθυνο πάντα ἐνσυνειδήτως πιστεύοντα εἰς Χριστόν, ἔναντι τοῦ Κυρίου Του καί ἔναντι τῶν συνανθρώπων του. Ναί, οὐδείς Χριστιανός εἶναι ἀνεύθυνος διά τά συμβαίνοντα εἰς τόν περίγυρόν του! Ἡ εἰρήνη ἐξαρτάται καί ἀπό τόν κάθε ἕνα ἐξ ἡμῶν!
Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἀπό ἐδῶ ἀπό τό ἐν Νεοχωρίῳ Μετόχιον τοῦ Παναγίου Τάφου, καλοῦμε πάντας εἰς συνειδητο-ποίησιν τῆς εἰρηνοποιοῦ εὐθύνης των. Προσευχόμεθα δέ μέ ὅλην τήν δύναμίν μας εἰς τόν Σωτήρα καί Λυτρωτή μας Ἰησοῦ Χριστό νά φωτίσῃ τά ἐμπλεκόμενα μέρη, νά τούς δώσῃ δύναμι καί θάρρος, νά ξεκινήσουν χωρίς δισταγμό καί περαιτέρω καθυστέρησι τόν μεταξύ των διάλογο, πρός ὄφελος τῶν λαῶν τῆς περιοχῆς, πρός ὄφελος τῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης, κατά τούς λόγους τοῦ ἑορταζομένου Ἁγίου Ἰακώβου: «καρπός τῆς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην».
Περαίνοντες τόν λόγον, συγχαίρομεν ὑμῖν, ἅγιε Ἐπίτροπε τοῦ Παναγίου Τάφου, δι᾽ ὅσα ἐν αὐταπαρνήσει καί εἰς βάρος τῆς ὑγείας σας προσφέρετε ὑπέρ τῶν ἐνταῦθα τριῶν ἱερῶν σκηνωμάτων τῆς Ἐκκλησίας τῶν Ἱεροσολύμων, ὑπέρ τῆς συντηρήσεως καί ἐν καλῇ καταστάσει διατηρήσεως τῶν ὁποίων οὐδέ τήν κοπιώδη χειρωνακτικήν ἔργασίαν ἀποφεύγετε. Καί ἐάν ἡμεῖς δέν ὁμιλήσωμεν διά τούς κόπους σας ἐν προκειμένῳ, οἱ λίθοι κεκράξονται! Παρακαλοῦμεν ὑμᾶς, Ἱερώτατε ἀδελφέ, ὅπως διαβιβάσητε τῷ Προκαθημένῳ τῆς Σιωνίτιδος Ἐκκλησίας, μαζί μέ τάς ἀδελφικάς εὐχάς ἐπί τῇ Θρονικῇ αὐτῆς ἑορτῇ, καί τήν ἀμέριστον συμπαράστασιν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας καί ἡμῶν προσωπικῶς κατά τάς τραγικάς στιγμάς τάς ὁποίας βιώνει. Προσευχόμεθα ὅλοι ὅπως ὁ Ἀδελφόθεος Ἰάκωβος, ὁ ὁποῖος ἔχει «τό πρεσβεύειν ὡς ἱεράρχης», νά διαφυλάττῃ τό Πατριαρχεῖον Ἱεροσολύμων ἀπό πάσης ὁρατῆς καί ἀοράτου ἐπιβουλῆς εἰς τούς παρόντας δυσχειμέρους καιρούς.
Ἡ χάρις τοῦ Παναγίου καί Ζωοδόχου Τάφου, ταῖς πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου Ἰακώβου καί τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, εἴη μετά πάντων ἡμῶν, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ.
Ομιλία του Σεβ. Αρχιεπισκόπου Ανθηδώνος κ. Νεκτάριου, Επιτρόπου του Πανάγιου Τάφου στην Πόλη
«Ὡς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην,
τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά!» [Ρωμ. ι’, 15]
Παναγιώτατε Δέσποτα!
Ὡς εὖ! Παρέστητε!
Ὡς εὖ! Τιμᾶτε καὶ πάλιν διὰ τῆς εὐλογητῆς Ὑμῶν παρουσίας τὴν τῶν Ἱεροσολύμων Ἐκκλησίαν! Προσέρχεσθε ὡς προεξάρχων τῆς ἐν Κωνσταντινουπόλει προσευχητικῆς καὶ δοξολογικῆς ταύτης συνάξεως, ἐπὶ τῇ ἱερὰ μνήμῃ τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, πρώτου Ἐπισκόπου τῆς Ἁγίας πόλεως καὶ προκατόχου ἁπάντων τῶν εὐκλεῶς διακονησάντων τὸν Θρόνον τῆς ἀρχαίας Ἰεβοῦς· συνάξεως τελουμένης ἐν τῷ ἐν Νιχωρίῳ Βοσπόρου Ἱερῷ τούτῳ Τεμένει τοῦ Ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου, τῆς ἐνταῦθα Ἐξαρχίας τοῦ Παναγίου καὶ Ζωοδόχου Τάφου. Προσέρχεσθε εὐλογῶν καὶ χαροποιῶν ἡμᾶς, τὰ πνευματικὰ τέκνα τῆς Ὑμετέρας Σεπτῆς Κορυφῆς.
Ἔχομεν δέ, Παναγιώτατε, μείζονα ἀνάγκην χαρᾶς, καὶ δὴ ἀναστασίμου, ἰδίως κατ’ αὐτάς, ὅτε τὰ πάντα πέριξ ἡμῶν βυθίζονται εἰς τὸ χάος τοῦ πολέμου, τῆς μισανθρωπίας, τῆς ἀδελφοκτονίας. Πάλιν ὁ ἀρχέκακος Ὄφις ζητεῖ αἷμα ἀθώων. Πάλιν ὠθεῖ τὸν ἄνθρωπον εἰς πτῶσιν ἐρεβώδη, ἐκ τῶν ἔργων τῆς εἰρήνης εἰς τὰ ἔργα τῆς καταστροφῆς καὶ τοῦ θανάτου. Πάλιν ὀφθαλμοὶ ὀρύσσονται ἀντὶ ὀφθαλμῶν καὶ ὀδόντες ἐκριζοῦνται ἀντὶ ὀδόντων. Πάλιν ἡ ἀγγελικὴ γαλήνη καὶ ἡ θεία ὡραιότης τῆς Ἐδὲμ ἀπειλείται ὑπὸ τῆς φρικώδους ἀσχημίας τοῦ πολέμου καὶ τῶν σπαραξικαρδίων οἰμωγῶν τῶν πενθοῦντων τέκνων τῆς τε Ἄγαρ καὶ τῆς Σάρας. Καὶ οἱ πατέρες καὶ ἀδελφοί μας, Παναγιώτατε, ἐν μέσῳ τῆς παρανοίας τοῦ νέου πολέμου, ἵστανται, ἀσφαλῶς ἐνεοὶ καὶ περίτρομοι, ἀλλ’ ἐνταυτῷ καὶ γενναῖοι καὶ ἑδραῖοι ὑπερασπισταὶ τῆς πίστεως, φρουροὶ τῶν ἱερῶν προσκυνημάτων, διάδοχοι ἄξιοι τόσων γενεῶν Ἁγιοταφειτῶν, ἀφοσιωμένων εἰς τὴν Ἐκκλησίαν τοῦ Χριστοῦ καὶ τὸ Γένος τῶν Ὀρθοδόξων.
Καὶ ἡ Α. Θ. Μακαριότητα, ὁ Πατριάρχης Ἱεροσολύμων καὶ πάσης Παλαιστίνης κ.κ. Θεόφιλος Γ’, ὁ διάδοχος τοῦ ἑορτάζοντος Ἁγίου Ἀποστολου καὶ Μάρτυρος Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου, ὁμοιάζει καὶ ἐκεῖνος τραγικῶς μεθ’ ἁπάντων τῶν Κωνσταντινουπόλεως κατὰ τοῦτο, ὅτι, «συνομιλῶν μετὰ τῆς ἱστορίας», ὡς εὐφυῶς λέγεται, καλεῖται ἵνα πολιτευθῇ ὁ Ἴδιος καὶ ἡ Παλαίφατος Ἐκκλησία Του, ὑπὸ τὴν καθοδήγησίν Του, βαδίζων ἐπὶ ξηροῦ ἀκμῆς, ἰσορροπῶν ἐν ἄκρα προσοχῇ καὶ ἀκριβείᾳ μεταξὺ τρικυμιώδους θαλάσσης ἀφ’ ἑνὸς καὶ κεκαυμένης καὶ ἀφιλοξένου ἐρήμου ἀφ’ ἑτέρου. Δι’ ὃ καὶ οἱ ἑκάστοτε Κωνσταντινουπόλεως Οἰκουμενικοὶ ἦσαν ἐν διαχρονίᾳ οἱ ἐγγύτεροι συναντιλήπτορες καὶ συγκυρηναῖοι τῶν ἑκάστοτε Ἱεροσολύμων, ὡς καὶ οἱ τελευταῖοι ἦσαν οἱ ἐν Πατριάρχαις στερρότεροι συμπαραστᾶται καὶ συνεργᾶται τῶν Κωνσταντινουπόλεως.
Ἀπόδειξις δὲ αὐτοῦ ὁ ἱστορικὸς Ναὸς ἐντὸς τοῦ ὁποίου ἵστανται ἀπόψε οἱ προσκυνητοὶ πόδες Βαρθολομαίου τοῦ Πάνυ, συμπληροῦντος 32 ἔτη ἀπὸ τῆς εἰς τὸν Ἁγιώτατον, Ἀποστολικὸν καὶ Πατριαρχικὸν Οἰκουμενικὸν Θρόνον ἀναρρήσεώς Του καὶ 50 ἔτη ἀπὸ τῆς εἰς Ἀρχιερέα ἐκλογῆς καὶ χειροτονίας Του. Ὡς εὖ παρέστητε, Παναγιώτατε! Εἴησαν τὰ ἔτη Σας πάμπολλα, εἰρηνικά, εὐτυχῆ καὶ εὐλογημένα! Εὐλογήσατε καὶ ἡμᾶς καὶ τὸ ἐνταῦθα ἐπιτελούμενον ταπεινὸν ἔργον! Εὔχεσθε ὑπὲρ τοῦ μαρτυρικοῦ ἀγαπητοῦ ἀδελφοῦ Σας Πατριάρχου Θεοφίλου καὶ τῆς περὶ Αὐτὸν κλεινῆς καὶ ὁσημέραι ἡρωϊκῆς καὶ πάντοτε δοκιμαζομένης Ἁγιοταφικῆς Ἀδελφότητος! Εὔχεσθε ὑπὲρ εἰρήνης καὶ καταστάσεως τοῦ σύμπαντος κόσμου καὶ τῶν Ἁγίων Τόπων! Εἴθε ὅπως, πρεσβείαις τοῦ Ἁγίου Ἀποστόλου Ἰακώβου τοῦ Ἀδελφοθέου καὶ πρώτου τῶν Ἱεροσολύμων ἐπισκόπου, ἐπικρατήσῃ ἡ λογικἠ, ἡ ἀγάπη καὶ Φῶς τὸ τοῦ Χριστοῦ, τὸ φαῖνον πᾶσιν ἀνθρώποις!