* * *

Ἱερώτατε Μητροπολῖτα Καλλιουπόλεως καί Μαδύτου κύριε Στέφανε, Ἀρχιερατικῶς Προϊστάμενε τῆς Περιφερείας Ταταούλων,

Εὐλαβέστατοι Πατέρες,

Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων Ἔξαρχε κύριε Κωνσταντῖνε Σανταλτζίδη, Πρόεδρε τῆς Κοινότητος Φερίκιοϊ, μετά τῶν συνεργατῶν σας, καί λοιποί Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,

Λαέ τοῦ Θεοῦ ἠγαπημένε, 

«Καί ἐποίησε δώδεκα, ἵνα ὦσι μετ᾽ αὐτοῦ καί ἵνα ἀποστέλλῃ αὐτούς κηρύσσειν» τό Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας Του, τό Εὐαγγέλιον τῆς σωτηρίας μας διά τῆς ἰδικῆς Του θυσίας ἐπί τοῦ Σταυροῦ.

Αὐτῶν τῶν δώδεκα, δηλαδή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων, τήν σύναξιν ἑορτάζομεν σήμερον καί ἐκφράζομεν τήν εὐγνωμοσύνην μας πρός τόν Κύριον, διότι ηὐδόκησε καί οἰκονόμησε ἔτσι τά πράγματα, ὥστε νά μή μᾶς ἀφήσῃ ὀρφανούς μετά τήν Ἀνάληψί Του. «Ἐποίησε» καί μᾶς ἔδωκε δώδεκα ἐκλεκτούς Του, οἱ ὁποῖοι συνέχισαν τό ἔργο καί τήν διδασκαλία Του καί ἔγιναν οἱ δώδεκα θεμέλιοι στύλοι τοῦ οἰκοδομήματος τῆς Ἐκκλησίας Του, μέ ἀκρογωνιαῖον λίθον τόν Ἑαυτόν Του. 

Ὅταν μετά τήν Ἀνάληψι τοῦ Κυρίου κατῆλθαν οἱ Ἀπόστολοι ἀπό τοῦ Ὄρους τῶν Ἐλαιῶν, συνήχθησαν εἰς τό ὑπερῷον μαζί μέ ἄλλους ἀκολούθους καί συγγενεῖς τοῦ Κυρίου καί μέ ἐπί κεφαλῆς τήν Παναγίαν Θεομήτορα. Ἦσαν περίπου ἑκατόν εἴκοσι πρόσωπα ἐν συνόλῳ καί ἐπ᾽ αὐτούς κατῆλθε τό Πνεῦμα τό Ἅγιον ἐν πυρίναις γλώσσαις, καθώς εἶχε προφητεύσει ὁ Προφήτης Ἰωήλ. Καί ἔτσι, ἐπληρώθησαν καί οἱ λόγοι τοῦ Χριστοῦ, «ὅτι Ἰωάννης μέν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δέ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ».

Οἱ Ἅγιοι Ἀπόστολοι, δηλαδή, δέν ἐβαπτίσθησαν ἐν τῷ ὕδατι, ἀλλά ἐν τῷ Ἁγίῳ Πνεύματι, καί ἀφοῦ τούς γέμισε ὁ φωτισμός καί ἡ δύναμις τοῦ Παρακλήτου, διεσκορπίσθησαν εἰς ὅλον σχεδόν τόν τότε γνωστόν κόσμον καί ἐκήρυξαν εἰς αὐτόν τό Εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ, Εὐαγγέλιον ἀγάπης, καταλλαγῆς καί σωτηρίας ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.

Οἱ Ἀπόστολοι, μετά τόν Κύριο, ἐστερέωσαν καί ἐξάπλωσαν τήν Ἐκκλησίαν Του καί ὥρισαν κατά τόπους ἐπισκόπους εἰς διαδοχήν των καί εἰς συνέχισιν τῆς σωτηριώδους Χριστιανικῆς μαρτυρίας ἐν τῷ κόσμῳ. Οἱ ἐπίσκοποι εἶναι ἡ ἐγγύησις τῆς ἀποστολικότητος τῆς μιᾶς, ἁγίας, καθολικῆς καί ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας. Αὐτῆς τῆς Ἐκκλησίας, τήν ὁποίαν ὡραματίσθηκε ὁ Κύριος εἰς τήν προέκτασιν τῶν αἰώνων καί εἰς τήν ἐπέκτασιν αὐτῆς εἰς ὅλην τήν οἰκουμένην, ὅταν ἐξέλεξε τούς δώδεκα Ἀποστόλους καί τούς ἀπέστειλε κηρύσσειν τό Εὐαγγέλιον πάσῃ τῇ κτίσει, εἰς πάντα τά ἔθνη.

Δι᾽ αὐτό καί ἡ εὐγνωμοσύνη ὅλων τῶν Χριστιανῶν, ὅλων τῶν γενεῶν καί ὅλων τῶν ἐποχῶν, πρός τούς Ἁγίους Ἀποστόλους γιά τήν συμβολή τους στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας ἦταν, εἶναι καί θά εἶναι ἀπεριόριστη! Καί ὁ σημερινός ἑορτασμός τῆς συνάξεώς τους «ἐν ψαλμοῖς καί ὕμνοις καί ὠδαῖς πνευματικαῖς» εἶναι μία ἐλάχιστη ἐκδήλωσι τῆς εὐγνωμοσύνης μας αὐτῆς.

Πράγματι, σπουδαιοτάτη εὐεργεσία καί δωρεά τοῦ Θεοῦ στήν ἀνθρωπότητα εἶναι ἡ κάθοδος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς, ἡ «χειροτονία» τῶν Ἀποστόλων, ἡ ἱερωσύνη, διά τῆς ὁποίας τό Ἅγιον Πνεῦμα μεταδίδει τήν Θείαν Χάριν.

Ἀλλ᾽ ἡ ἑορτή τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων δέν μᾶς ὑπενθυμίζει σήμερα μόνον τήν ἀποστολικότητα τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά καί, προκειμένου τοὐλάχιστον διά τήν Ἁγίαν τοῦ Χριστοῦ Μεγάλην Ἐκκλησίαν εἰς αὐτήν ἐδῶ τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου, μᾶς ὑπενθυμίζει πόσον ὁμοιάζει ἡ ζωή καί ἡ πορεία της διά μέσου τῶν αἰώνων μέ τήν ζωήν τῶν Ἀποστόλων, ὅπως τήν ἀκούσαμε σήμερα εἰς τό Ἀποστολικόν ἀνάγνωσμα, μέρος τοῦ ὁποίου ἐπαναλαμβάνομεν: «Ὁ Θεός ἡμᾶς τούς Ἀποστόλους ἐσχάτους ἀπέδειξεν ὡς ἐπιθανατίους… Ἡμεῖς μωροί διά Χριστόν, ὑμεῖς δέ φρόνιμοι ἐν Χριστῷ· ἡμεῖς ἀσθενεῖς, ὑμεῖς δέ ἰσχυροί· ὑμεῖς ἔνδοξοι, ἡμεῖς δέ ἄτιμοι. Ἄχρι τῆς ἄρτι ὥρας καί πεινῶμεν καί διψῶμεν καί γυμνητεύομεν καί κολαφιζόμεθα καί ἀστατοῦμεν… λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν, διωκόμενοι ἀνεχόμεθα, βλασφημούμενοι παρακαλοῦμεν». Καί ἐπί πᾶσι τούτοις, καί δι᾽ ὅλα αὐτά, καί ἐμεῖς δοξολογοῦμε τό ὄνομα τοῦ Κυρίου, ὅτι ἐπεφύλαξεν εἰς ἡμᾶς τοιοῦτον προνόμιον, τοιαύτην τιμήν! 

Ἐπί τῇ σημερινῇ μεγάλῃ ἑορτῇ, εὐχόμεθα εἰς ὅλους σας, τέκνα πεφιλημένα, μαζί μέ τά χρόνια πολλά, δύναμι, καρτερία καί ὑπομονή εἰς τάς θλίψεις καί περιστάσεις τοῦ βίου, ἐνίσχυσιν παρά Κυρίου καί ἀντοχήν. Τό εἴπαμε καί σέ ἄλλη περίπτωσι: Ὁ Λυτρωτής μας δέν θά μᾶς ἀφήσῃ νά πειρασθῶμεν περισσότερον ἀπό ὅσον ἀντέχομεν, ἀλλά ποιήσει σύν τῷ πειρασμῷ καί τήν ἔκβασιν τοῦ δύνασθαι ἡμᾶς ὑπενεγκεῖν.

Μαζί μέ τήν ἐπανάληψιν αὐτήν τοῦ μηνύματος καί τοῦ κηρύγματος τῶν θεοκηρύκων Ἀποστόλων, ἐπιθυμοῦμεν νά ἐκφράσουμε τήν χαρά μας, διότι μᾶς δίδεται καί ἐφέτος ἡ εὐκαιρία νά χοροστατήσουμε κατά τήν Θεία Λειτουργία τῆς συνάξεως τῶν Δώδεκα Ἀποστόλων ἐδῶ στό Φερίκιοϊ, τό ὁποῖο διηκόνησε ἐπί σειράν ἐτῶν μέ ὅλες του τίς δυνάμεις καί μέ ἀγάπη πολλή πρός τούς θεσμούς καί τά πρόσωπα ὁ ἀοίδιμος Προκάτοχός μας ἀλησμόνητος Πατριάρχης Δημήτριος. Εἴη αἰωνία ἡ μνήμη Του, καθώς καί ὅλων ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἐκοπίασαν θεοφιλῶς καί θεαρέστως γιά τήν Κοινότητα αὐτή καί τά Ἱδρύματά της καί ἔχουν ἤδη ἀπέλθει ἐκ τοῦ ματαίου κόσμου τούτου, μέ πλέον προσφάτους τόν ἀείμνηστον Ἀρχιμανδρίτην πατέρα Πρόδρομον Ἀναστασιάδην, ἱερατικῶς προϊστάμενον τοῦ Ναοῦ, καί τόν μακαριστόν Μητροπολίτην Σασίμων κυρόν Γεννάδιον, ὁ ὁποῖος ὑπηρέτησε μέ ὑποδειγματικό ζῆλο καί συγκινητική ἀφοσίωσι ἐπί δύο καί πλέον δεκαετίας τήν Περιφέρειαν Ταταούλων ὡς Ἐπόπτης αὐτῆς.

Εἰς δέ τούς σήμερον συνεχίζοντας τό ἔργον ἐκείνων, ἐκφράζομεν τήν εὐαρέσκειαν τῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί ἡμῶν προσωπικῶς καί ἐπικαλούμεθα τήν ἄνωθεν συναντίληψιν καί χάριν ἐπ᾽ αὐτούς, ἤτοι ἐπί τόν Ἱερώτατον ἀδελφόν Μητροπολίτην Καλλιου-πόλεως καί Μαδύτου κύριον Στέφανον, Ἐπόπτην τῆς Περιφερείας Ταταούλων, διά τήν στοργήν αὐτοῦ καί τό ἀνύστακτον ἐνδιαφέρον του καί πρός τήν Κοινότητα αὐτήν, καθώς καί διά τήν ἀδιάλειπτον πατρικήν μέριμνάν του διά τόν χριστώνυμον λαόν τῆς εὐθύνης του, καθώς καί ἐπί τόν Ἱερατικῶς Προϊστάμενον τῆς Κοινότητος Ὁσιολο-γιώτατον πατέρα Σαμουήλ διά τήν καλήν μαρτυρίαν του καί τήν ὡραίαν Θείαν Λειτουργίαν.

Θερμάς εὐχαριστίας ἀπευθύνομεν καί πρός τόν Πρόεδρον τῆς νέας Ἐφοροεπιτροπῆς τῆς Κοινότητος, Ἐντιμολογιώτατον Ἄρχοντα κύριον Κωνσταντῖνον Σανταλτζίδην, καί πρός πάντας τούς τιμίους συνεργάτας αὐτοῦ ἐν τῇ διοικήσει καί διαχειρίσει τῶν κοινῶν τῆς προσφιλεστάτης Κοινότητος Φερίκιοϊ, διά τό ὑπ᾽ αὐτῶν ἐπιτελούμενον ἔργον. Ὅλοι εἶναι ἀξιέπαινοι δι᾽ ὅσα καλά στοχάζονται καί ἐνεργοῦν διά τό κοινόν ἀγαθόν. Ὁ δωρεοδότης Κύριος, ὁ ἐτάζων καρδίας καί νεφρούς, δώῃ αὐτοῖς κατά τήν καρδίαν αὐτῶν.

῾Η χάρις τῶν Ἁγίων, ἐνδόξων καί πανευφήμων Ἀποστόλων, σύν τῇ παρ᾽ ἡμῶν εὐχῇ καί εὐλογίᾳ, εἴη μετά πάντων ὑμῶν τῶν συνελθόντων εἰς τήν ἑορτήν καί πανήγυριν ταύτην!

Ἔτη πολλά, εὐλογημένοι Χριστιανοί, σέ ὅλους σας καί ἰδιαιτέρως στούς ἑορτάζοντας!