* * *
Ἱερώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐντιμότατε κύριε Πρόεδρε τῆς Ἐλεήμονος Ἑταιρείας Ἀθηνῶν «Γηροκομεῖο-Πτωχοκομεῖο», μετά πάντων τῶν μελῶν τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου αὐτῆς,
Ἐντιμότατε κύριε Δήμαρχε Ἀθηναίων,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι,
Ἐκλεκτοί ἰατροί, νοσηλευταί, κοινωνικοί λειτουργοί καί λοιποί ἐργαζόμενοι εἰς τό Γηροκομεῖον Ἀθηνῶν,
Ἀγαπητοί ἐκπρόσωποι τῶν φιλοξενουμένων εἰς τό Ἵδρυμα,
Προσφιλέστατα τέκνα ἐν Κυρίῳ,
Μέ ἰδιαιτέραν συγκίνησιν ἐπισκεπτόμεθα σήμερον, με την τιμία συνοδεία μας, τό Γηροκομεῖον Ἀθηνῶν. Ἡ καρδία μας εἶναι γεμάτη θαυμασμόν καί εὐγνωμοσύνην δι᾿ ὅλους ἐσᾶς, οἱ ὁποῖοι ἔχετε τήν εὐθύνην τοῦ ἱστορικοῦ αὐτοῦ θεσμοῦ, προσφέρετε τάς ὑπηρεσίας σας καί στηρίζετε γενναίως τούς φιλοξενουμένους. Ἀναδύεται δέ ἐκ τῆς ψυχῆς μας προσευχή πρός τόν Κύριον τῆς δόξης καί Θεόν τοῦ ἐλέους, νά ἀναπαύῃ ἐν σκηναῖς δικαίων ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἵδρυσαν, ἐλειτούργησαν, ἐνίσχυσαν διά τῶν χορηγιῶν των καί διηκόνησαν αὐτό τό εὐαγές ἵδρυμα. Εἴη ἡ μνήμη αὐτῶν καί πάντων τῶν φιλοξενηθέντων εἰς τό Γηροκομεῖον αἰωνία καί ἄληστος!
Ἀνεξαρτήτως ἀπό κάθε κοινωνικήν, πολιτικήν καί οἰκονομικήν ὀπτικήν, ἡ συμπαράστασις πρός τούς ἐν ἀνάγκαις συνανθρώπους μας εἶναι ἔργον εὐλογημένον καί ἀποτελεῖ τεραστίαν ἀνθρωπιστικήν προσφοράν. Ἡ Ἐλεήμων Ἑταιρεία Ἀθηνῶν ἐφήρμοσε καί συνεχίζει νά ἐφαρμόζῃ αὐτήν τήν ἀρχήν. Τιμῶμεν καί μακαρίζομεν ὅλους ἐκείνους, οἱ ὁποῖοι ἐνήργησαν ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, στηρίξαντες τούς ἐν περιστάσεσιν ἀδελφούς, μέ εἰλικρινῆ καί ἀφειδώλευτον ἀγάπην. Ἡ παράδοσις τῆς προσωπικῆς ἀρωγῆς πρός τόν συγκεκριμένον πάσχοντα «πλησίον» δέν ἔχει ἀπολέσει διόλου τήν ἐπικαιρότητα καί τήν ἀξίαν της. Αὐτό δέν σημαίνει ὅτι ὅσοι συμπαρίστανται εἰς τούς ἐνδεεῖς, δέν ἀγωνίζονται ἐκ παραλλήλου κατά τῶν αἰτίων τῆς πτωχείας καί τῆς δυστυχίας.
Ἡ φιλανθρωπία ἀνήκει εἰς τόν πυρῆνα τοῦ χριστιανικοῦ ἤθους. Ὅπως ἔχει προσφυῶς γραφῆ, «τό γεγονός ὅτι ὁ Χριστιανισμός ἐθεμελίωσε καί προώθησε ἕνα «πολιτισμό τῆς βοήθειας» ἀνήκει στίς μόνιμες συμβολές του στήν ἱστορία τοῦ ἀνθρώπινου πολιτισμοῦ». Εἰς τήν παράδοσίν μας, κάθε φιλανθρωπικόν καθίδρυμα ἐνσαρκώνει τήν ἀδιάσπαστον ἑνότητα πίστεως πρός τόν Θεόν καί ἀγάπης πρός τόν πλησίον. Ὅπου ὑπάρχει ἀγάπη, φιλανθρωπία καί ἀλληλεγγύη, ἐκεῖ εἶναι παρών ὁ Θεός. Ὄντως, ὁ Χριστιανισμός ἀπετέλεσε μίαν πραγματικήν «ἐπανάστασιν τῆς ἀγάπης», ἡ ὁποία ἐνέπνευσε τόν ἀνθρωπισμόν, τούς ἀγῶνας διά τήν ἰσότητα καί διά τόν ἀπροϋπόθετον καί ἀπόλυτον σεβασμόν τῆς ἀνθρωπίνης ἀξιοπρεπείας.
Ὁμοῦ μετά τοῦ λειτουργικοῦ, ἁγιαστικοῦ καί πνευματικοῦ ἔργου της, ἡ Ἐκκλησία ἐμερίμνα διά τούς ἐνδεεῖς, τούς ὁποίους ὁ Κύριός μας ἀπεκάλεσεν «ἐλαχίστους ἀδελφούς» Του: «Ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνί τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοί ἐποιήσατε» (Ματθ. κε’, 40). Ὑπενθυμίζομεν ὅτι καθ᾿ ὅλην τήν Βυζαντινήν περίοδον, ἡ Ἐκκλησία ἐπρωτοστάτει εἰς τόν τομέα τῆς φιλανθρωπίας, εἰς τήν ἵδρυσιν ὀρφανοτροφείων, γηροκομείων, νοσοκομείων καί ἄλλων συναφῶν ἱδρυμάτων. Καί σήμερον ἡ Ἐκκλησία παραμένει διακονική, ὅπως ἀποδεικνύεται καί ἀπό τήν στάσιν της ἀπέναντι εἰς τάς δυσκόλους καταστάσεις, τάς ὁποίας ἐδημιούργησεν ἡ πρόσφατος οἰκονομική κρίσις, καί εὐρύτερον ἀπέναντι εἰς ὅλας τάς συγχρόνους κοινωνικάς ἀναστατώσεις. Ἡ φιλανθρωπία καί ἡ διακονία τοῦ πλησίον δέν εἶναι μία πρόσθετος, ἐξωτερική καί περιστασιακή δρᾶσις τῆς Ἐκκλησίας, ἀλλά οὐσιαστική ἔκφρασις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ζωῆς, ἀνήκει εἰς τό ζωτικόν κέντρον της, ἀπευθύνεται δέ πάντοτε πρός συγκεκριμένους ἀνθρώπους μέ ἁπτά προβλήματα. Δέν ἔχει οὐδεμίαν σχέσιν μέ μίαν ἀφηρημένην φιλάνθρωπον στάσιν, ἡ ὁποία δέν ὠφελεῖ ἐν τῇ πράξει. Ἀναμφιβόλως, ἡ βοήθεια πρός τούς «κοπιώντας καί πεφορτισμένους» ἀποτελεῖ λαμπράν σελίδα τῆς κοινωνικῆς μαρτυρίας τῆς Ἐκκλησίας ἐν τῷ κόσμῳ. Ὅπως ἔχει λεχθῆ, «οἱ κοινωνικές πρωτοβουλίες καί δραστηριότητες τῆς Ἐκκλησίας ἀφήνουν ἔκπληκτους ἀκόμη καί τούς πολεμίους τοῦ Χριστιανισμοῦ».
Ἐκλεκτοί παρόντες,
Τό Γηροκομεῖον Ἀθηνῶν ἐκπροσωπεῖ μέ δυναμισμόν τό πνεῦμα τῆς φιλανθρώπου διακονίας τοῦ πάσχοντος συνανθρώπου. Γνωρίζει δέ καί καταγράφει τάς ἐξελίξεις καί χρησιμοποιεῖ ὅ,τι θετικόν ἔχει νά προφέρῃ ὁ σύγχρονος πολιτισμός διά τήν προώθησιν αὐτοῦ τοῦ ἀγαθοῦ ἔργου. Σήμερον, ἡ ἰλιγγιώδης πρόοδος τῆς ἐπιστήμης καί τῆς τεχνολογίας προσφέρει νέας δυνατότητας καί προοπτικάς καί εἰς τόν χῶρον τῆς στηρίξεως τῶν ἡλικιωμένων, αἱ ὁποῖαι χρησιμοποιοῦνται καί εἰς τό εὐαγές τοῦτο καθίδρυμα. Βεβαίως, μόνον ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ὀργάνωσις δέν ἀρκοῦν. Μία ἄριστα ὠργανωμένη μονάς φροντίδος ἡλικιωμένων, πιθανόν νά εἶναι χῶρος δίχως ἀγάπην, παγερόν περιβάλλον διά τούς φιλοξενουμένους, τόπος καί τρόπος ἀπωθήσεώς των εἰς τό περιθώριον τῆς κοινωνικῆς ζωῆς. Μάλιστα, ἡ ἐπιστημονική πρόοδος καί ἡ οἰκονομική ἀνάπτυξις δύνανται νά συμβαδίζουν μέ κυριαρχίαν ἀτομοκεντρισμοῦ καί ἀδιαφορίας διά τόν πλησίον. Ὁ σεβασμός πρός τόν συνάνθρωπον καί ὁ πολιτισμός τῆς ἀλληλεγγύης δέν εἶναι αὐτόματον ἀποτέλεσμα τῶν ἐπιστημονικῶν ἐξελίξεων καί τῆς ἀνόδου τοῦ βιοτικοῦ ἐπιπέδου. Ἀπορρέουν ἀπό τήν ἀγαπῶσαν καρδίαν. Ὀρθῶς ἔχει ὑπογραμμισθῆ ὅτι «ἡ ἐπιστήμη καί ἡ ἀγάπη μαζί κάνουν θαύματα».
Περαίνοντες τόν λόγον, εὐχαριστοῦμεν διά τάς ὡραίας προσφωνήσεις καί τήν ἀναμνηστικήν πλάκα διά τήν ἐπίσκεψιν τῆς ἡμῶν Μετριότητος εἰς τό Ἵδρυμά σας. Ἀγαπητέ κύριε Πρόεδρε, παρακαλοῦμεν νά διαβιβάσετε εἰς τά Ἐντιμότατα μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἐλεήμονος Ἑταιρείας Ἀθηνῶν τά δέοντα. Συγχαίρομεν τούς ἰατρούς, τούς νοσηλευτάς καί τούς κοινωνικούς λειτουργούς διά τήν ἀρίστην ἐπιστημονικήν κατάρτισιν, τήν κοινωνικήν των προσφοράν καί τήν ἀφοσίωσιν εἰς τήν ἁγίαν ἀποστολήν των, καθώς καί πάντας τούς ἐργαζομένους εἰς τό Γηροκομεῖον Ἀθηνῶν, οἱ ὁποῖοι μέ αὐτοθυσίαν καί ὑπευθυνότητα προσφέρουν τάς πολυτίμους ὑπηρεσίας των εἰς τούς περιθαλπομένους ἐδῶ συνανθρώπους μας. Ἀπευθυνόμεθα πρός αὐτούς μέ στοργήν καί ἀγάπην, καί εὐχόμεθα σταθεράν ὑγείαν, πνευματικήν εὐφροσύνην καί πᾶν δώρημα τέλειον καταβαῖνον ἄνωθεν. Ὁ Θεός τῆς ἀγάπης νά σᾶς κρατύνῃ ὅλους.
Σας εὐχαριστοῦμεν διά τήν προσοχήν σας!