* * *

Αγαπητά μου παιδιά,

Καλή και ευλογημένη Κυριακή!

Αυτή την ημέρα, που είναι αφιερωμένη στον Κύριό μας, θέλησα να έρθω κοντά σας, να ιδωθούμε πρόσωπο προς πρόσωπο. Και ευχαριστώ ιδιαιτέρως τον Ιερ. Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο, για την καθοριστική συμβολή του να εκπληρωθεί η επιθυμία μου να σας επισκεφθώ, και ασφαλώς τον Διευθυντή αυτού του Σωφρονιστικού Καταστήματος αγαπητό κ. Στέφανο Ραφτόπουλο, που έκανε τις απαραίτητες ενέργειες για τη συνάντηση αυτή. Τον ευχαριστώ και για τη σύντομη ομιλία του, όπως επίσης και τον αγαπητό Πρωτοπρεσβύτερο π. Θεόδωρο Μπατάκα, Πρόεδρο του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων “Ο Εσταυρωμένος”, για όσα είπε, και για την όλη στήριξη που προσφέρει σε εσάς και σε πολλούς άλλους αδελφούς μας. 

Ήθελα σήμερα να έρθω κοντά σας για να σας μεταφέρω τις ευλογίες της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως, κυρίως όμως για να σας υπενθυμίσω ότι στα μάτια του Χριστού όλοι οι άνθρωποι είμαστε ίσοι. Ο Χριστός δεν απορρίπτει και δεν εγκαταλείπει κανέναν. Όλοι χωρούν στην αγκαλιά του, για όλους θυσιάστηκε, σταυρώθηκε και αναστήθηκε. Η αγάπη του αναφέρεται σε αυτό που είναι ο καθένας μας γι’ αυτόν, ανεξάρτητα από τις πράξεις του. Είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακή η ευαγγελική περικοπή που διαβάζουμε την Κυριακή της Απόκρεω στη Θεία Λειτουργία. Εκεί ο Χριστός ταυτίζει τον εαυτό του με όλους τους ανθρώπους που βρίσκονται σε μεγάλη ανάγκη, με τους πεινασμένους, τους διψασμένους, τους αγνώστους και ξένους, τους γυμνούς, τους ασθενείς και τους φυλακισμένους. Και κρίνει τον καθένα μας με βάση αποκλειστικά τη συμπεριφορά του απέναντι σε αυτούς. Αυτό αποκαλύπτει τη θέση και την αξία της ανιδιοτελούς αγάπης στον Χριστιανισμό, η οποία αποτέλεσε πραγματικά την αρχή αυτού που ονομάζουμε «πολιτισμό αλληλεγγύης» στον κόσμο.

Η λέξη αλληλεγγύη σημαίνει ετυμολογικά να βρίσκεται ο ένας κοντά στον άλλο, να τον αισθάνεται αδελφό, να μοιράζεται τον πόνο και τις ελπίδες του, να τον παρηγορεί στις δύσκολες στιγμές και να συμμετέχει στη χαρά του. Αυτή η αγάπη ξεπερνά πάντοτε το ανθρώπινο μέτρο και είναι δώρου του Θεού. Η γνήσια πίστη στον Χριστό ενισχύει τις δημιουργικές μας δυνάμεις, μας δίνει χαρά στη ζωή και ελπίδα για το αύριο. Μας χαρίζει πραγματική ελευθερία, η οποία στην πιο βαθιά της έκφραση βιώνεται ως ουράνια δωρεά.

Αγαπητά μου παιδιά,

Σας ευχαριστώ που με υποδεχθήκατε σήμερα, που μου δώσατε τη χαρά της συνάντησης και της επικοινωνίας μαζί σας. Θερμές ευχαριστίες εκφράζω στους μαθητές του σχολείου για το ωραίο πρόγραμμα, που ετοιμάσατε για να με καλωσορίσετε. Σας ευγνωμονώ από την καρδιά μου, και θα ήθελα να σας παρακαλέσω να αγαπάτε τις δημιουργικές δραστηριότητες. Να διαβάζετε βιβλία που θα σας ωφελούν και θα γεμίζουν ευχάριστα τις ελεύθερες ώρες σας.

  Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί στο χωριό μου, στους Αγίους Θεόδωρους Ίμβρου, δεν είχαμε ηλεκτρικό και διάβαζα τα μαθήματα μου με το φως μίας λάμπας πετρελαίου. Όταν άνοιγα τα βιβλία, ιδιαίτερα της ιστορίας και της λογοτεχνίας, ήταν σαν να άνοιγα ένα παράθυρο στον κόσμο. Κάθε σελίδα με ταξίδευε σε άλλα μέρη, σε άλλες εποχές, μάθαινα για την πρόοδο της ανθρωπότητος. Αυτή η εμπειρία καθόρισε την μετέπειτα πορεία μου στη ζωή.

Θα προσεύχομαι για εσάς, όπως, άλλωστε, προσευχηθήκαμε σήμερα για κάθε άνθρωπο, χωρίς καμία διάκριση, κατά την Θεία Λειτουργία που τελέσαμε στον Ι. Ναό Αναλήψεως του Χριστού, στην πόλη του Βόλου. Γιατί σε κάθε Θεία Λειτουργία, κλήρος και λαός προσεύχονται για όλους τους ανθρώπους, ακόμη και για εκείνους που δεν γνωρίζουν με το όνομά τους. Κυρίως προσεύχονται για τους εμπεριστάτους αδελφούς μας. Και αυτό γιατί η Εκκλησία το μόνο στίγμα που γνωρίζει είναι τα στίγματα από τις πληγές του Χριστού στον Σταυρό, ο οποίος είναι όμως ο δρόμος προς την Ανάσταση και την εγγύηση της Σωτηρίας.

Ο Θεός να σας ευλογεί, να σας προστατεύει και να γεμίζει την καρδιά σας με την δύναμη της αγάπης και της ελπίδας.