
***
Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων,
Ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία σᾶς κατατάσσει σήμερον, παραμονήν τῆς Κυριακῆς τῆς Ὀρθοδοξίας, καί ἐν τῷ Πανσέπτῳ Πατριαρχικῷ Ναῷ, εἰς τήν χορείαν τῶν Ὀφ-φικιαλίων της, διά τῆς ἀπονομῆς εἰς ὑμᾶς, ἰδίαις Πατριαρχικαῖς ἡμῶν χερσίν, ὑψηλοῦ Ἀρχοντικίου. Ἡ ὅλη τελετή τῆς χειροθεσίας ἀποκαλύπτει τήν ἱερότητα τοῦ Ὀφφικίου καί τόν χαρακτῆρα του ὡς ἐνεργείας καί δωρεᾶς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.
Θά φέρετε εἰς τό ἑξῆς τόν τίτλον τοῦ Ἄρχοντος Πρωτονοταρίου. Κατά τήν Βυζαντινήν περίοδον, οἱ Νοτάριοι ἦσαν ὑψηλόβαθμοι ἀξιωματοῦχοι, μέ λιπαράν νομικήν κατάρτισιν, γνῶσιν καί γλωσσικάς δεξιότητας, οἱ ὁποῖοι ἐτοποθετοῦντο εἰς διαφόρους διοικητικάς, οἰκονομικάς καί δικαστικάς ὑπηρεσίας. Εἰς τόν ἀρχαιότερον καί ἱκανώτερον μεταξύ των Νοταρίων, ὁ ὁποῖος εἶχε καί τήν εὐθύνην διά τήν σύνταξιν τῶν ἐπισήμων ἐγγράφων, ἐδίδετο ὁ τίτλος «Πρω-τονοτάριος». Πρωτονοτάριος διηύθυνε καί τήν Σχολήν Νοτα-ρίων εἰς τήν Πρωτεύουσαν τῆς Αὐτοκρατορίας.
Οἱ Ἐπίσκοποι καί αἱ Ἱεραί Μοναί προσελάμβαναν ἐπίσης Νοταρίους ὡς γραμματεῖς, ὡς ὑπευθύνους διά τάς βιβλιοθήκας καί διά τήν διαχείρισιν τῶν κτημάτων τῆς Ἐκκλησίας. Καί εἰς τάς Συνόδους, Νοτάριοι εἶχον τήν εὐθύνην τῆς καταγραφῆς τῶν Πρακτικῶν.
Σᾶς συγχαίρομεν, ἀγαπητέ Ἄρχων, διά τήν ἀνύψωσίν σας εἰς Ὀφφικιάλιον τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Οἱ Ἄρχοντες Ὀφ-φικιάλιοι ἐστήριξαν ποικιλοτρόπως τό ἔργον τῆς Ἐκκλησίας καί συνεχίζουν νά τό πράττουν, ὡς ὑπερασπισταί τῶν δικαίων τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί τῶν ἀξιῶν τῆς Ὀρθοδοξίας, αἱ ὁποῖαι ἀνήκουν εἰς τόν πυρῆνα τῆς ταυτότητός μας. Εἶναι βέβαιον ὅτι ἡ πιστότης εἰς αὐτάς τάς ἀξίας διέσωσε τήν ἰδιοπροσωπίαν μας μέχρι σήμερον, καί μέ αὐτήν συναρτᾶται τό μέλλον μας. Καί ὑμεῖς, Ἐντιμολογιώτατε, καλεῖσθε εἰς προσφοράν, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ πάντοτε ἀπόδειξιν ὄχι μόνον γνησίας πίστεως εἰς τόν Θεόν, ἀλλά καί ὑπευθυνότητος καί εἰλικρινοῦς ἐνδιαφέροντος διά τήν πορείαν τῶν ἀνθρωπείων.
Ὁ ἄνθρωπος δέν εἶναι ἁπλῶς βιολογικόν ὄν καί πολίτης τοῦ κόσμου, ἀλλά ἔχει θείαν προέλευσιν καί αἰώνιον προορισμόν. Ἡ οἰκονομική πρόοδος καί ἡ ἐπιστημονική γνῶσις δέν τόν ἱκανοποιοῦν πλήρως, δέν καλύπτουν τάς βαθείας ὑπαρξιακάς ἀναζητήσεις του. Ὄντως, ὁ ἄνθρωπος δέν ζῇ «ἐπ᾿ ἄρτῳ μόνῳ» (Ματθ. δ’, 4). Ἡ πίστις εἰς Θεόν ζῶντα εἶναι δύναμις ζωῆς, μᾶς στρέφει πρός τήν ἀλήθειαν καί συγχρόνως μᾶς βοηθεῖ νά διαχειρισθῶμεν τάς ὁριακάς καταστάσεις τοῦ ἀνθρωπίνου βίου.
Εἰς τό πρόσωπόν σας, ἀγαπητέ Ἄρχων, συνυπάρχουν ὁ σεβασμός πρός τά ὅσια καί τά ἱερά τοῦ Γένους καί τό σύγχρονον πνεῦμα. Εἶσθε οἰκονομολόγος, μέ μετεκπαίδευσιν είς τό Ἐξωτερικόν, καί κάτοχος διδακτορικοῦ τίτλου εἰς τά Οἰκονομικά. Τιμῶμεν τήν παρουσίαν καί τήν προσφοράν σας εἰς τόν ἐπαγγελματικόν σας χῶρον, αὐτόν τῶν ξενοδοχειακῶν ἐπιχειρήσεων καί τοῦ τουρισμοῦ, καθώς εἶσθε φορεύς καί συνεχιστής τῆς παρακαταθήκης τοῦ μακαριστοῦ πατρός σας Ἀριστοτέλους Διβάνη. Γνωρίζετε καλῶς τόν δυναμισμόν καί τούς μηχανισμούς λειτουργίας τῆς οἰκονομικῆς ζωῆς. Προφα-νέστατα, ἡ οἰκονομία δέν εἶναι μόνον διαχείρισις ποσοτικῶν μεγεθῶν, ἀλλά τρέφεται ἀπό ἀρχάς καί ἀξίας, αἱ ὁποῖαι ἀνήκουν διαχρονικῶς εἰς τό πνευματικόν θησαυροφυλάκιον τῆς ἀνθρωπότητος. Ἡ οἰκονομική ἀνάπτυξις ἀποτελεῖ ἀληθῆ πρόοδον, μόνον ὅταν δέν μετατρέπεται εἰς αὐτοσκοπόν, ἀλλά ὑπηρετεῖ ταὐτοχρόνως τήν δικαιοσύνην, τήν κοινωνικήν συνοχήν καί τήν ἀλληλεγγύην.
Ἐντιμολογιώτατε,
Σᾶς συνοδεύουν αἱ εὐχαί πάντων ἡμῶν τῶν ἐν Φαναρίῳ ἀνυστάκτων φυλάκων τοῦ πολιτισμοῦ τῆς Ὀρθοδοξίας ὡς καί τῶν Συναρχόντων σας, οἱ ὁποῖοι ἐκπροσωποῦνται εἰς τήν σύναξιν αὐτήν ὑπό τοῦ Προέδρου τῆς Ἀδελφότητος «Παναγία ἡ Παμμακάριστος» Ἐντιμολογιωτάτου κ. Ἀθανασίου Μαρτίνου. Ὁ ἰσόβιος Ἐπίτιμος Πρόεδρός της, Ἐντιμολογιώτατος Ἄρχων Ὀρφανοτρόφος κ. Γεράσιμος Φωκᾶς, χαίρεται καί αὐτός ἰδιαιτέρως διά τήν χειροθεσίαν καί τήν ἐπαξίαν προαγωγήν σας εἰς Ὀφφικιά-λιον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου.
Κατακλείοντες, καλωσορίζομεν ἐγκαρδίως εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας τήν Εὐγενεστάτην σύζυγόν σας Ἀλεξάνδραν, τούς λοιπούς οἰκογενεῖς καί τά Ἐντιμότατα μέλη τῆς συνοδείας σας. Ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, πρεσβείαις τῆς προστάτιδος τῆς φερωνύμου Ἀδελφότητος Ὀφφικιαλίων Παναγίας τῆς Παμ-μακαρίστου, τῆς ὁποίας τήν πανίερον εἰκόνα, ἐν τῷ πανσέπτῳ τούτῳ Ναῷ, φυλάσσομεν, προσκυνοῦμεν τιμητικῶς καί ἀσπαζόμεθα, νά σᾶς εὐλογῇ, νά σᾶς χαρίζῃ ὑγείαν καί πάντα τά οὐράνια δωρήματά Του.
Ἄξιος!